Πόσοι και πόσοι απέτυχαν στις Πανελλήνιες αλλά πήραν άριστα στη ζωή…

Πόσοι και πόσοι απέτυχαν στις Πανελλήνιες αλλά πήραν άριστα στη ζωή…

Η χθεσινή μέρα ήταν αρκετά σημαντική για τα παιδιά που τελείωσαν το σχολείο, αφού ανακοινώθηκαν οι βαθμολογίες των πανελλήνιων εξετάσεων. Μάλιστα, πρόκειται για μια κομβική μέρα η οποία θα αλλάξει τη ζωή τους καθώς αρκετοί νέοι, ανάλογα με τη βαθμολογία που συγκέντρωσαν, θα αποφασίσουν αν θα αλλάξουν πόλη, χώρα ή ακόμα και… επαγγελματικό προσανατολισμό.

Ωστόσο, δεν είναι σε καμία περίπτωση η μέρα που θα καθορίσει το μέλλον και την ευτυχία τους. 

Όσοι έχουμε περάσει από τη διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων, ξέρουμε πώς είναι να υπολογίζεις μόρια και βάσεις με σφιγμένο το στομάχι, νομίζοντας πως από το αποτέλεσμα κρίνεται ολόκληρη η ζωή σου. Αρκετοί από εμάς, μάλιστα, βλέπουμε ακόμα εφιάλτες με τις πανελλήνιες και ξυπνάμε κάθιδροι μέσα στον ύπνο μας, επειδή ξεχάσαμε τον ορισμό του ολοκληρώματος Ρίμαν. 

Από τότε, όμως, έχουν περάσει αρκετά χρόνια. Μεγαλώσαμε, κάναμε λάθη, αποκτήσαμε εμπειρίες, ζήσαμε απογοητεύσεις, μεθύσαμε από επιτυχίες και τελικά βρήκαμε τα πατήματά μας. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μάθημα που πήραμε είναι πως καθημερινά δίνουμε χιλιάδες εξετάσεις και πως οι πανελλήνιες ήταν μόνο ένα μικρό σκαλοπάτι που μας πήγε λίγο παρακάτω. 

Η «αποτυχία» και η «επιτυχία» μπορεί να φαίνονται τεράστιες στην ηλικία των 17 ή των 18, αλλά στην πραγματικότητα είναι απλώς ένα μάθημα που μας βοηθάει να βρούμε τον δικό μας, μοναδικό δρόμο. 

Έχοντας ζήσει τόσο την αποτυχία όσο και την επιτυχία στις πανελλαδικές εξετάσεις, καθώς πέρασα στη σχολή που ήθελα με τη δεύτερη, καταλαβαίνω όχι μόνο τον ενθουσιασμό όσων έγραψαν καλά, αλλά και την απογοήτευση όσων δεν έγραψαν. Σε αυτούς τους τελευταίους, λοιπόν, θέλω να πω αυτό το χιλιοειπωμένο «δεν πειράζει, η ζωή δε σταματά στις πανελλήνιες»

Όσο τετριμμένο και κοινότοπο κι αν ακούγεται, όμως, είναι η αλήθεια. Το επάγγελμα που θα κάνουμε μεγαλώνοντας, η κοινωνική μας καταξίωση και η οικονομική μας ευημερία έχουν πολύ μικρή σχέση με το αν συγκεντρώσαμε 3.000 λιγότερα ή περισσότερα μόρια στις εξετάσεις. 

Η πορεία μας ως πολίτες και, κυρίως, ως άνθρωποι, κρίνεται καθημερινά και ασταμάτητα - κάποιες φορές αριστεύουμε και κάποιες άλλες η ζωή μάς μηδενίζει την κόλλα. Αυτό που έχει σημασία, όμως, είναι να μάθουμε όχι μόνο να κερδίζουμε αλλά και να χάνουμε. Να βάζουμε στόχους και να τους κυνηγάμε, να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, να σηκωνόμαστε όρθιοι μετά από κάθε πτώση και να συνεχίζουμε μετά από κάθε νίκη. Γιατί, τελικά, αυτά τα προσόντα θα μας οδηγήσουν στην ολοκλήρωση και την ευτυχία και όχι οι πανελλαδικές εξετάσεις. 

Εξάλλου, τα παραδείγματα ανθρώπων που απέτυχαν στις Πανελλήνιες αλλά πήραν άριστα στη ζωή είναι αμέτρητα και καλό είναι να τα έχουμε πάντα στο μυαλό μας γιατί, αργά η γρήγορα, θα κληθούν να περάσουν από 'κει και τα δικά μας παιδιά κι εμείς οφείλουμε να είμαστε δίπλα τους και στην επιτυχία, αλλά και στην αποτυχία.
v