«Η Lauretta αρρώστησε τον Σεπτέμβριο του 2014. Συγκεκριμένα, το ανακαλύψαμε στις 24 Σεπτεμβρίου 2014. Τρεις μέρες αργότερα, ήμασταν ήδη στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου. Θυμάμαι ακόμα τα λόγια του γιατρού: «είστε πολύ τυχεροί! Είναι όγκος Wilms και σε 6 με 8 μήνες θα είστε εκτός νοσοκομείου».
Κρίμα που μετά την πρώτη δόση της χημειοθεραπείας η Lauretta είχε μια επιπλοκή και υποβλήθηκε αμέσως σε χειρουργική επέμβαση. Ο όγκος παρουσιάστηκε με εντελώς διαφορετικό τρόπο και ο γιατρός τότε μου είπε: “δεν έχω ξαναδει κάτι ανάλογο!”.
11 μήνες θεραπείες, ακτινοθεραπείες, δεκάδες γιατροί, νέες μέθοδοι, αλλά τίποτα…
Στις 13 Αυγούστου, η Lauretta έκανε τις τελευταίες της βουτιές στη θάλασσα. Στις 27 Αυγούστου, 9:30 το βράδυ, πέθανε. Στο σπίτι της, περιτριγυρισμένη από την αγάπη μας.
Άφησε πίσω της ένα τεράστιο κενό, μια δίδυμη αδερφή που τη ζητάει μέχρι και σήμερα και δύο μεγαλύτερα αδέρφια. Αυτό που με παρηγορεί είναι ότι η κόρη μου “ήταν βαριά άρρωστη μόνο για 10 μέρες”.
Λαχταρούσε να ζήσει, το έβλεπες στα μάτια της, αλλά το κορμάκι της δεν άντεξε. Το μωρό μας ήταν μόνο 4 ετών αλλά πάλεψε τον καρκίνο όπως ο Δαβίδ τον Γολιάθ».
Πηγή: invisibili.weebly.com
