«Μετά τη γέννα της κόρης μου τον Φεβρουάριο, έζησα μια εμπειρία τρομακτική! Ο τοκετός μου ήταν τραυματικός και οι μήνες που ακολούθησαν με έκαναν να αμφιβάλλω για τον εαυτό μου ακόμα και στα πιο απλά πράγματα.
Ένιωθα συνέχεια θολωμένη, σαν να βρισκόμουν μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Δεν είχα πλήρη αίσθηση της πραγματικότητας και δεν καταλάβαινα πώς περνούσε ο χρόνος. Με έπιασε μανία καταδίωξης και συνεχώς ανησυχούσα ότι θα μου συμβεί κάτι κακό. Το χειρότερο, όμως, ήταν τα βράδια που φοβόμουν να κοιμηθώ γιατί νόμιζα ότι θα πεθάνω», περιγράφει η Melinda.
«Στην κατάσταση αυτή ήταν αδύνατο να φροντίσω σωστά το νεογέννητο μωρό μου και ζήτησα βοήθεια», συνεχίζει η νεαρή μαμά. «Ωστόσο, κανείς δεν ήταν πρόθυμος να ασχοληθεί σοβαρά με την περίπτωσή μου - λες και η επιλόχεια ψύχωση είναι κάτι απλό ή κάτι μη υπαρκτό! Αφού απευθύνθηκα σε 4 νοσοκομεία και έφτασα μέχρι και τα επείγοντα, ένας γιατρός ψυχικής υγείας μου έγραψε μια αγωγή που με έκανε χειρότερα.
Όταν είδα πως βουλιάζω όλο και πιο πολύ στο σκοτάδι της παράνοιας, έπιασα μια νοσοκόμα από το χέρι και την παρακάλεσα να με βοηθήσει. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ότι κάποιος με “βλέπει” και είναι πρόθυμος να ασχοληθεί μαζί μου», πρόσθεσε η Melinda.
Η θεραπεία της κράτησε αρκετές εβδομάδες, οι οποίες ήταν δύσκολες. «Η ανάρρωσή μου δεν ήταν καθόλου εύκολη. Υπήρχαν στιγμές που ήμουν μόνη στο σπίτι και ένιωθα απελπισμένη και αδύναμη. Έπρεπε να εκπαιδεύσω ξανά το σώμα μου να υπακούει τα μηνύματα που στέλνει ο εγκέφαλός μου για να είμαι λειτουργική. Έπρεπε να μου υπενθυμίζω ότι πρέπει να φάω, να κοιμηθώ ή να πάω στην τουαλέτα».
Η Melinda, μετά το δύσκολο ταξίδι της επιλόχειας ψύχωσης, ξεκίνησε μια εκστρατεία για να ασκήσει πιέσεις στην κυβέρνηση για τη δημιουργία μονάδας μητέρας και μωρού στην πόλη της. «Με πλησίασαν εκατοντάδες μητέρες με επιλόχεια ψύχωση ή επιλόχεια κατάθλιψη αλλά δεν υπάρχει καμία εξειδικευμένη κρατική δομή να τις βοηθήσει. Κάποιες τελικά αυτοκτόνησαν και κάποιες κατέληξαν σε ψυχιατρικές κλινικές. Θέλω η ιστορία μου και οι ιστορίες όλων των μαμάδων που υπέφεραν να γίνει η αφορμή ώστε αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα να ληφθεί σοβαρά υπόψη και να αντιμετωπιστεί όπως πρέπει», καταλήγει.
Πηγή: mamamia.com.au
