«Τα δίχρονα έχουν τη φήμη πως είναι νευρικά, κάνουν φασαρία και έχουν έντονα ξεσπάσματα. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως είναι επίσης αξιολάτρευτα και έχουν πολλή πλάκα. Αυτή η ηλικία ήταν ένα από τα αγαπημένα μου στάδια της γονεϊκότητας. Ένα νηπιάκι πραγματικά μπορεί να κλέψει την παράσταση και να σε κάνει να λιώσεις από το πόσο χαριτωμένο είναι.
Μπορεί να είναι ζωηρά, αλλά η χαρά τους είναι μεταδοτική. Φωτίζουν τον κόσμο μας! Τις προάλλες πήγα μια βόλτα με μια φίλη και τη 2χρονη κόρη της. Κάθε λίγο σταματούσε και έλεγε ''γεια'' σε όποιον συναντούσε μπροστά της. Ήταν κατενθουσιασμένη με τα πάντα και γελούσε συνεχώς.
Θυμήθηκα τα παιδιά μου όταν ήταν σε αυτή την ηλικία και ομολογώ ότι ζήλεψα λιγάκι. Τώρα, οι γιοι μου είναι έφηβοι και δεν γελούν σχεδόν ποτέ. Ούτε ενθουσιάζονται. Τις περισσότερες μέρες κλειδαμπαρώνονται στο δωμάτιό τους και αν τύχει και τους πετύχω στην κουζίνα πάντα θα φορούν ακουστικά. Ζουν στον δικό τους κόσμο! Μου λείπουν πολύ οι μέρες που ήταν μικρά...
Γελούσαν, με έπαιρναν αγκαλιές και ήθελαν να παίζουμε συνέχεια. Φυσικά, υπήρχαν δυσκολίες και πολλή κούραση, όμως κοιτάζοντας πίσω ήταν από τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής μου.
Ακούμε συνέχεια για τα ''terrible twos'' σε σημείο που καταλήγουμε να τα φοβόμαστε. Όμως αυτή η ηλικία είναι υπέροχη και μαγική. Τα παιδιά μπορεί να μην μπορούν να εκφραστούν ακόμη και η επικοινωνία να είναι δύσκολη, όμως, μας ''μιλάνε'' μέσα από τις αγκαλιές και τα χαμόγελά τους.
Απολαύστε αυτές τις στιγμές γιατί πραγματικά δεν γυρίζουν πίσω!»
