Σε αυτή την περίπτωση, τα ζευγάρια πρέπει να αποφασίσουν αν το να μείνουν μαζί για τα παιδιά είναι πραγματικά η καλύτερη επιλογή ή αν είναι καλύτερα να προχωρήσουν με τη ζωή τους. Συνήθως, όταν οι γονείς φτάνουν σε αυτό το σημείο, προσπαθούν αν αναζωογονήσουν τον γάμο τους και να βρουν νέους κώδικες επικοινωνίας για το καλό των παιδιών.
Εάν, όμως, η κατάσταση φτάσει σε οριακά σημεία και οι σύζυγοι είναι δυστυχισμένοι μαζί, τότε το διαζύγιο είναι η καλύτερη λύση όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για τα παιδιά. Η ζωή σε ένα σπίτι με καβγάδες, κακή διάθεση και μιζέρια βλάπτει τη συναισθηματική υγεία όλων και, κυρίως, των παιδιών!
Τα παιδιά αισθάνονται ένοχα
Όταν οι γονείς αποφασίσουν να παραμείνουν μαζί για χάρη των παιδιών, εκείνα το διαισθάνονται και νιώθουν υπεύθυνα για τη δυστυχία των γονιών τους. Το λάθος των γονιών τους το φορτώνονται στις δικές τους πλάτες, με αποτέλεσμα να αισθάνονται πως είναι η αιτία «όλων των κακών της οικογένειας»!
Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα χαμηλότερη αυτοεκτίμηση, προβλήματα με τον ύπνο ή ακόμη και προβλήματα αυτοτραυματισμού. Οι γονείς πρέπει να εξηγήσουν ότι τα συναισθήματά τους δεν επηρεάζουν την αγάπη τους για το παιδί τους και τα προσωπικά τους θέματα δεν έχουν καμία σχέση με αυτά.
Μεγαλώνουν με ανασφάλεια
Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τα προβλήματα ανάμεσα στο ζευγάρι, ακόμα κι αν οι καβγάδες διαδραματίζονται πίσω από κλειστές πόρτες. Η έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα στους δυο γονείς, η άσχημη ψυχολογία και το κακό κλίμα μέσα στο σπίτι τα γεμίζει ανασφάλεια καθώς δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει ή αν το ζευγάρι θα οδηγηθεί σε διαζύγιο.
Σε αυτή την περίπτωση, είναι καλύτερα οι γονείς να μιλήσουν στα παιδιά, να τους εξηγήσουν τους λόγους που δεν τα πάνε καλά μεταξύ τους και να βρουν τρόπους να είναι ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι από τη ζωή τους - ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ζουν χώρια.
Νιώθουν διαρκώς άγχος
Όταν η κατάσταση μέσα στο σπίτι μοιάζει με ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί, τα παιδιά ανησυχούν πως οι γονείς τους δεν είναι ικανοί να τα φροντίσουν και να τα προστατεύσουν όπως πρέπει. Φοβούνται να εκφράσουν τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους μήπως τους προκαλέσουν περισσότερο θυμό, με αποτέλεσμα να μεγαλώνουν με συσσωρευμένο άγχος που κάποια στιγμή θα ξεσπάσει.
Η πρωταρχική ευθύνη κάθε γονιού είναι να προστατέψει το παιδί του από οποιαδήποτε προβλήματα και να τα κάνει να νιώθουν σιγουριά ότι θα αντιμετωπίσουν όλες τις αλλαγές της ζωής τους μαζί.
Αποκτούν λανθασμένα πρότυπα για τον γάμο και τις σχέσεις
Καλώς ή κακώς, οι γονείς αποτελούν πρότυπα για τα παιδιά τους τα οποία τείνουν να αντιγράφουν συμπεριφορές και μοτίβα που βλέπουν μέσα στο σπίτι τους. Εάν συντηρούμε μία κακή σχέση, χωρίς επικοινωνία και σεβασμό, ωθούμε τα παιδιά μας να συνάψουν μια παρόμοια σχέση στο μέλλον, αφού θα την θεωρούν φυσιολογική.
Εάν θέλουμε τα παιδιά μας να εξελιχθούν σε ευτυχισμένους ενήλικες με υγιείς σχέσεις, πρέπει να τους δώσουμε το καλό παράδειγμα. Όταν κάτι δεν μας ικανοποιεί το αφήνουμε πίσω μας και προχωράμε μπροστά.
Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να εκφράζουμε με ειλικρίνεια τα συναισθήματά μας, να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, να επιλύουμε τις διαφορές μας και να ξεπερνάμε τα εμπόδια που βρίσκονται στον δρόμο μας. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε μέσα στον γάμο μας, καλύτερα να προχωρήσουμε στο διαζύγιο για το καλό το δικό μας αλλά και των παιδιών μας.
