Μια αναγνώστρια μοιράστηκε την προσωπική της ιστορία, λέγοντας πως το πορνό παραλίγο να καταστρέψει τον γάμο της...
«Θυμάμαι ήταν 2018 και μόλις είχε γεννηθεί το τρίτο μας παιδί. Οι μεγαλύτερες κόρες μας ήταν ηλικίας τριών και ενός έτους και η ζωή μας ήταν πιο χαοτική από ποτέ. Επιπλέον, η τελευταία εγκυμοσύνη ήταν πάρα πολύ δύσκολη και ο τοκετός μια επώδυνη εμπειρία που με διέλυσε ψυχικά και σωματικά.
Με κοίταζα στον καθρέφτη και δεν με αναγνώριζα. Το είδωλό μου ήταν μια άλλη γυναίκα που την έβρισκα απωθητική. Δεν είχε καμία θηλυκότητα και φαινόταν γερασμένη.
Οι μήνες περνούσαν και δεν μπορούσα να ξεφορτωθώ τα περιττά κιλά που είχα πάρει στις δύο τελευταίες εγκυμοσύνες. Δεν είχα κουράγιο να περιποιηθώ στον εαυτό μου και η αυτοπεποίθησή μου είχε πέσει στα τάρταρα.
Εκείνο το διάστημα με τον σύζυγό μου είχαμε απομακρυνθεί πολύ. Μπορεί να με βοηθούσε πολύ με τα παιδιά και τη φροντίδα του σπιτιού, όμως, η σχέση μας είχε ψυχρανθεί με κάποιον τρόπο. Νόμιζα ότι έφταιγα εγώ και οι ενοχές με βασάνιζαν.
Είχε σταματήσει να με αποκαλεί όμορφη ή να μου κάνει κομπλιμέντα, πράγματα που συνήθιζε να κάνει καθημερινά. Δεν ήταν πια τρυφερός και δεν κάναμε καθόλου σεξ. Δεν έκανε καμία κίνηση να με πλησιάσει, σαν να μην τον ένοιαζε. Ανησυχούσα πολύ. Φοβόμουν ότι δεν με ήθελε πια.
Ένα βράδυ ξύπνησα αργά μέσα στη νύχτα και είδα ότι δεν ήταν στο κρεβάτι μας. Σηκώθηκα και πήγα προς την κουζίνα. Τότε είδα ότι η πόρτα του γραφείου του ήταν μισάνοιχτη. Χωρίς να κάνω θόρυβο, πλησίασα κι έριξα μια ματιά στο δώματιο. Τότε τον είδα...
Έβλεπε ερωτικές ταινίες στον υπολογιστή του.
Δεν του μίλησα και επέστρεψα στο δωμάτιό μας όπου ξέσπασα σε κλάματα. Ο άντρας μου είχε όρεξη για σεξ απλώς όχι μαζί μου.
Οι μέρες περνούσαν και ακόμη δεν του είχα μιλήσει. Ντρεπόμουν να του πω ότι τον είχα δει και ένιωθα απογοητευμένη μαζί του. Επέλεξα τη σιωπή και αυτό παραλίγο να μου κοστίσει τον γάμο μου. Εκείνος συνέχιζε να αναζητά ευχαρίστηση στις ερωτικές ταινίες και εγώ βούλιαζα στη στενοχώρια.
Κάποια στιγμή, εξαιτίας μια ασήμαντης αφορμής, τσακωθήκαμε πολύ άσχημα και τότε άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Του είπα τα πάντα.
Τον κατηγόρησα πως με έκανε να νιώθω ανεπαρκής. Μετά την γέννηση των παιδιών, ήξερε πολύ καλά πόσο πολύ πάλευα καθημερινά να αγαπήσω πάλι το σώμα και τον εαυτό μου. Αλλά εκείνος είχε επιλέξει να αδιαφορήσει.
Δεν είπε τίποτα. Ήξερε ότι με είχε πληγώσει. Εκείνο το βράδυ κοιμηθήκαμε σε χωριστά δωμάτια και το επόμενο πρωί, αφού μου ζήτησε συγγνώμη, αποφασίσαμε από κοινού να πάμε σε σύμβουλο γάμου.
Ήταν μια δύσκολη διαδικασία όπου ακούστηκαν σκληρές αλήθειες και από τους δύο. Δεν θέλαμε όμως να χωρίσουμε. Αγαπιόμασταν και είχαμε υποσχεθεί ο ένας στον άλλον να αντιμετωπίζουμε ενωμένοι όλα τα προβλήματα και τις προκλήσεις. Κι αυτό κάναμε.
Μας πήρε πολύ καιρό και χρειάστηκε πολύ προσωπική ''δουλειά'', αλλά ευτυχώς βρήκαμε πάλι τις ισορροπίες μας και σήμερα είμαστε καλύτερα από ποτέ.»
