«Ξεκίνησα τις μαστογραφίες σε ηλικία 30 ετών. Δεν γνώριζα πολλά για το ιστορικό της οικογένειάς μου, καθώς είμαι υιοθετημένη αλλά γνωρίζω ότι η μητέρα μου εμφάνισε καρκίνο του μαστού σε μικρή ηλικία. Γι’ αυτόν το λόγο, ο γιατρός μού είπε να αρχίσουμε νωρίς τις μαστογραφίες.
Όταν διαγνώστηκα πρώτη φορά με καρκίνο του μαστού το 2019, ήταν ακόμα σε πολύ αρχικό στάδιο αλλά μία γενετική εξέταση έδειξε ότι είχα τη μετάλλαξη BRCA2. Μία επιλογή θα ήταν να αφαιρέσουμε τον όγκο με ακτινοβολία, αλλά επειδή η μετάλλαξη θα μπορούσε να προκαλέσει υποτροπή, επέλεξα μία αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή. Επίσης, αφαιρέθηκαν οι σάλπιγγες και τις ωοθήκες μου.
Ο γιατρός μου μίλησε για τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών και μελανώματος, όμως εκείνο που με στοίχειωσε σε αυτήν την συζήτηση ήταν ο κίνδυνος για εμφάνιση καρκίνου στο πάγκρεας.
Τον Απρίλιο του 2021 άρχισα να έχω προβλήματα με το στομάχι μου. Χόρταινα με ένα γεύμα την ημέρα ενώ είχα έναν επίμονο πόνο στη μέση άνω κοιλιακή χώρα, ακριβώς στο σημείο του στομαχιού μου.
Τηλεφώνησα αμέσως στον ογκολόγο που με παρακολουθούσε για τον καρκίνο μαστού και προχωρήσαμε άμεσα σε αξονική τομογραφία. Η διάγνωση ήταν καρκίνος του παγκρέατος, στο στάδιο 1Β, κάτι που σήμαινε ότι ο όγκος ήταν μόνο σε αυτό το σημείο και δεν είχε εξαπλωθεί σε άλλα όργανα.
Ο καρκίνος του παγκρέατος έχει συμπτώματα που θα μπορούσαν εύκολα να παρερμηνευθούν ως άλλης πάθησης. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μπορεί να πρόκειται για άγχος ή δυσπεψία. Πρέπει να ακούμε το σώμα μας!
Προσωπικά, δεν άφησα αυτά τα συμπτώματα να συνεχιστούν για πολύ. Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Θεωρώ ότι πολλοί γιατροί πρωτοβάθμιας περίθαλψης ίσως δεν θα είχαν προχωρήσει τόσο γρήγορα στην αξονική. Μπορεί να χάσεις χρόνο αν προσπαθήσεις να αντιμετωπίσεις κάτι τέτοιο ως διατροφικό ζήτημα ή κάτι αντίστοιχο.
Ωστόσο, όταν ακούς ότι επιβιώνει μόνο το 11% όσων πάσχουν από καρκίνο στο πάγκρεας, χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου... Σκεφτόμουν τι θα μου συμβεί και πόσος χρόνος ζωής μου απομένει. Ξυπνούσα κάθε πρωί και άρχιζε ο εφιάλτης μου.
Αρχικά, έκανα οκτώ γύρους χημειοθεραπείας από τον Μάιο μέχρι τον Αύγουστο και ακολούθησε χειρουργική επέμβαση στις 4 Οκτωβρίου.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι όταν κάνεις χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση ενός όγκου, απλά πηγαίνεις στο νοσοκομείο και τον βγάζεις. Αλλά το πάγκρεας είναι συνδεδεμένο με το στομάχι, το έντερο και τη χοληδόχο κύστη και για να αφαιρεθεί ο όγκος από το πάγκρεας, πρέπει να αφαιρεθούν κομμάτια και από άλλα όργανα. Έπειτα, όλα πρέπει να επανεγκατασταθούν και το πεπτικό σύστημα να επανασυναρμολογηθεί εκ νέου – γι’ αυτό η χειρουργική επέμβαση είναι τόσο περίπλοκη .
Έκανα άλλους τέσσερις γύρους χημειοθεραπείας μετά τη χειρουργική επέμβαση, ολοκληρώνοντας τον Δεκέμβριο. Μια αξονική τομογραφία λίγο μετά δεν έδειξε στοιχεία ασθένειας.
Μάλλον θα πηγαίνω για εξετάσεις για το υπόλοιπο της ζωής μου. Η εστίασή μου αυτή τη στιγμή είναι να ανακτήσω την αντοχή μου. Έχω χάσει περίπου 35 κιλά από τη χημειοθεραπεία και το χειρουργείο.
Έχω τρεις κόρες. Η μία έχει υποβληθεί σε γενετικό έλεγχο και είναι θετική στη μετάλλαξη BRCA2. Η άλλη μου κόρη κάνει τώρα αυτή τη διαδικασία. Η γνώση είναι δύναμη και για όποιον έχει οικογενειακό ιστορικό καρκίνων, είναι καλό να σκεφτεί γενετικές εξετάσεις.
Είναι πολύ τρομακτικό να ανακαλύπτεις ότι έχεις μια μετάλλαξη, αλλά όσο πιο νωρίς το μαθαίνεις, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να τοι αντιμετωπίσεις. Προσωπικά, δεν ζω με τον φόβο του, αλλά προσπαθώ να είμαι σε εγρήγορση».
Πηγή: today.com
