Κάποιοι λένε όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο
Εκ πρώτης όψεως, κάνοντας το δεύτερο παιδί όσο γίνεται πιο κοντά στο πρώτο οι γονείς είναι πιο έτοιμοι για το βρεφικό και νηπιακό στάδιο, αφού τα έχουν… φρέσκα. Δεν είναι και λίγα όλα εκείνα που αν τα ξέραμε από πριν, το πρώτο παιδί θα μας φαινόταν παιχνιδάκι. Ή, τουλάχιστον, έτσι νιώθουμε κι ας ξέρουμε ότι αυτά τα πράγματα παραείναι απρόβλεπτα για να έχουμε τέτοια σιγουριά.
Το άλλο καλό είναι ότι, εκτός από τις γνώσεις, έχουμε φρέσκο και τον εξοπλισμό. Λίκνο, πάρκο, κούνια, καρότσι, πορτ μπεμπέ, αυγό, καρεκλάκι φαγητού, αποστειρωτής, ενδοεπικοινωνία και δε συμμαζεύεται βρίσκονται ακόμα στο σπίτι κι είναι έτοιμα να ξαναχρησιμοποιηθούν χωρίς να ψάχνουμε τις οδηγίες.
Υπάρχει και ένα μακροπρόθεσμο κέρδος που έρχεται με ένα βραχυπρόθεσμο τίμημα. Τα αδέρφια που είναι κοντά στην ηλικία απασχολούν το ένα το άλλο, παίζουν μαζί, πηγαίνουν σε δραστηριότητες μαζί και γενικώς αφήνουν χώρο στους γονείς να ασχοληθούν με άλλα πράγματα. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να περάσουν δύο περίπου χρόνια με δύο μωρά με ό,τι συνεπάγεται αυτό: διπλό τρέξιμο, διπλές σκοτούρες, διπλή κούραση.
Άλλοι λένε καλύτερα να μην είναι πια μωρό το πρώτο
Όπως και να το κάνουμε, άλλο πράγμα είναι το μεγαλύτερο παιδί να είναι ακόμη μωρό και άλλο πράγμα να είναι πλέον αυτόνομο. Μια διαφορά 4-5 έτη μεταξύ των παιδιών, σημαίνει ότι έχουν πια διαφορετικές ανάγκες οι οποίες δεν συγκρούονται μεταξύ τους και δεν θα βρεθούμε ποτέ στη θέση να πρέπει να κάνουμε ταυτόχρονα δύο πράγματα που δεν παίρνουν αναβολή, υπό τους ήχους ασταμάτητης γκρίνιας.
Βέβαια, θα πρέπει να φρεσκάρουμε τις γνώσεις μας περί νεογέννητων και βρεφών, καθώς και να ανανεώσουμε τον εξοπλισμό μας που σίγουρα θα έχουμε χαρίσει προ πολλού σε κάποιους νέους γονείς. Αυτό σημαίνει ότι επιστρέφουμε στο σημείο από όπου αρχίσαμε με λίγη παραπάνω πείρα ως πλεονέκτημα, αλλά και λίγα παραπάνω χρόνια στην πλάτη…
Το καλό είναι ότι πλέον έχουμε δίπλα μας και έναν μικρό βοηθό που μπορεί να φανεί εξαιρετικά χρήσιμος σε κάποιες βασικές δουλειές – π.χ. να απασχολήσει το μωρό, να διαβάσει ένα παραμύθι στο νήπιο για να κοιμηθεί κλπ. Μακροπρόθεσμα, το μικρό μας θα έχει ένα σταθερό φιλαράκι και έναν μέντορα που θα του δείχνει διάφορα πράγματα, όπως π.χ. το πώς να τα βγάλει πέρα με τα διάφορα στάδια της σχολικής ζωής.
Και άλλοι, όταν νιώθεις έτοιμος να στηρίξεις την επιλογή σου
Κακά τα ψέματα, ό,τι και αν λέει ο ένας και ο άλλος, μόνο εμείς γνωρίζουμε το πότε είμαστε έτοιμοι να αποκτήσουμε ένα δεύτερο παιδί. Άλλωστε, μπορεί να συντρέχουν διάφοροι λόγοι που οι επιλογές μας δεν είναι και τόσο ανοιχτές – π.χ. η ηλικία να μην μας επιτρέπει να το καθυστερήσουμε ή το οικονομικό να μας αναγκάζει να περιμένουμε λίγο ακόμη πριν ξαναμπούμε στα γλυκά βάσανα ενός παιδιού.
Στο τέλος της ημέρας, τα παιδιά είναι ευλογία όποτε και αν έρθουν και μόνο χαρά είναι ικανά να μας δώσουν. Δεν παύουν, όμως, να αποτελούν μια ευθύνη που πριν την (ξανα)πάρουμε, καλό είναι να έχουμε ζυγίσει καλά την απόφασή μας.
