Ωστόσο, αν και ενθαρρύνω τα παιδιά μου να ανοίξουν τα φτερά τους και να αυτονομηθούν, παράλληλα θέλω να φτιάξουν τη ζωή τους και την οικογένειά τους κοντά μου, κοντά στο πατρικό τους σπίτι.
Μερικοί άνθρωποι, βρίσκουν τη στάση μου εγωιστική. Μου επισημαίνουν ότι έτσι δεν αφήνω τα παιδιά μου να κάνουν τις δικές τους επιλογές αλλά τα επηρεάζω με τις δικές μου επιθυμίες. Και ίσως και να το κάνω. Παρόλα αυτά, θεωρώ χρέος μου όχι μόνο να προσφέρω στα παιδιά μου τις δεξιότητες και τα προσόντα που χρειάζονται για να βγουν στον κόσμο, αλλά και να τα βοηθήσω να δουν τα οφέλη της εγκατάστασής τους κοντά στην οικογένειά τους.
Εξάλλου, αυτό το παράδειγμα τους δίνουμε κι εμείς, αφού ζούμε κοντά στους δικούς μου γονείς και τα παιδιά μεγαλώνουν έχοντας πλάι τους τη γιαγιά και τον παππού. Βλέπουν πόσο μεγάλη βοήθεια παρέχουν οι γονείς μου στην οικογένεια, την ίδια στιγμή που τα παιδιά ωφελούνται από την στενή επαφή με τους παππούδες τους.
Όπως όλες οι μητέρες, θέλω τα παιδιά μου να εγκατασταθούν εκεί που θα είναι πιο ευτυχισμένα και φυσικά θα υποστηρίξω την απόφασή τους, όποια κι αν είναι αυτή. Παράλληλα, όμως, θέλω να σκεφτούν ότι η ευτυχία δεν έχει να κάνει μόνο με την επαγγελματική επιτυχία, αλλά και με το να κρατάς την οικογένειά σου ενωμένη.
Η μεγάλη οικογένεια, που διατηρεί συχνή επαφή και ενδυναμώνει τις σχέσεις της, είναι το πιο ασφαλές πλαίσιο για κάθε άνθρωπο που τελικά τον βοηθά να ξεπερνά τις δυσκολίες, να βρίσκει λύσεις στα προβλήματα και να περιβάλλεται διαρκώς από αγάπη και φροντίδα. Κι αυτό σημαίνει ευτυχία.
Πηγή: herviewfromhome.com
