Η Χριστίνα Μουδάτσου, ο Γιώργος Μενεδιάτης και ο Βασίλης Παπαλαζάρου απάντησαν στις ερωτήσεις μας σε μια απολαυστική συνέντευξη.
Ποια είναι η αγαπημένη σας σκηνή του έργου και γιατί;
Γιώργος: Στην θεατρική παράσταση της δράσης μια παράσταση ανατρεπτική και καθαρά κωμική όπου κανένας ήρωας δεν θέλει να μείνει στην παράσταση και φεύγει γιατί δεν αντέχει άλλο τον λύκο. Υπάρχει μία σκηνή όπου τα παιδιά φτιάχνουν ένα [δικαστήριο} και ζητούν από τον λύκο να απολογηθεί και να εξηγήσει για ποιο λόγο επέλεξε να είναι ο κακός λύκος των παραμυθιών. Τα παιδιά σε αυτό το σημείο έχουν τον απόλυτο έλεγχο καθώς αποφασίζουν αν θα τιμωρήσουν τον Λύκο ή θα τον συγχωρήσουν. Είναι η αγαπημένη μου σκηνή γιατί ενώ έχουν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν την τιμωρία, εκείνα αποφασίζουν πάντα να δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία στον Λύκο, και όχι μόνο αυτό, αλλά του δίνουν και ιδέες πως μπορεί να αλλάξει συμπεριφορά ώστε να βρει φίλους. Κάθε φορά αντιλαμβάνομαι πως για τα παιδιά η ενσυναίσθηση είναι κάτι φυσικό. Πολύ εύκολα μπαίνουν στα παπούτσι του άλλου, κι όταν τους δίνεται ουσιαστικά ο λόγος αποφασίζουν με γνώμονα την αγάπη και την κατανόηση.
Χριστίνα: Αγαπημένη μου σκηνή στο έργο είναι όταν τα παιδιά αναγνωρίζουν και κατανοούν το συναίσθημα του λύκου δίνοντας του μια δεύτερη ευκαιρία. Κατανοούμε από την σκηνή ότι όλα τα συναισθήματα είναι σωστά, οι συμπεριφορές όμως όχι.
Βασίλης: Λατρεύω την σκηνή που ο Λύκος απολογείται για ό,τι έχει κάνει και βλέπουμε την μετάβαση όλων των συναισθημάτων που υπάρχουν μέσα μας και πώς το ένα συμπληρώνει το άλλο. Για πρώτη φορά μας συστήνεται ένα διαφορετικός Λύκος μακριά από στερεοτυπικά σύμβολα και συμπεριφορές.
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να κρατήσουν τα παιδιά αλλά και οι μεγάλοι στο τέλος της παράστασης;
Γιώργος: Ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά, δεν υπάρχουν κακά και καλά συναισθήματα . Όλα είναι αναγκαία ωστόσο η συμπεριφορά και οι πράξεις μας θέλουν προσοχή.
Χριστίνα: Δεν κατακρίνουμε αυτό που νιώθουμε, όμως πρέπει να καταλάβουμε ότι κάποιες συμπεριφορές δεν γίνονται αποδεκτές.
Βασίλης: Ότι είναι καιρός να κατανοήσουμε την διαφορετικότητα. Να σεβαστούμε το άλλο από εμάς, να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τον άλλο, δεν γίνεται να μοιάζουμε όλοι σε όλα. Είναι τόσο γοητευτικό να αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο να συσχετιστεί με τους γύρω του χωρίς στερεοτυπικές αντιλήψεις. Δεν είναι εύκολο θέλει προσπάθεια.
Πώς θα περιγράφατε τις αντιδράσεις των παιδιών κατά την διάρκεια της παράστασης;
Γιώργος: Οι αντιδράσεις των παιδιών είναι πάντοτε υπέροχες, ωστόσο καθώς οι παραστάσεις από το Ονειρόδραμα παρουσιάζονται στο χώρο του σχολείου σχεδόν δέκα χρόνια , αυτό που μου κάνει εντύπωση κάθε φορά που παρουσιάζουμε κάποια παράσταση στο θέατρο είναι το γεγονός πως οι γονείς βλέποντας τα παιδιά τους στις παραστάσεις μας να συμμετέχουν ενεργά πολλές φορές ξαφνιάζονται ακούγοντας την γνώμη των παιδιών τους. Αρκετές φορές γονείς μας έχουν ευχαριστήσει γιατί αντιλήφθηκαν τις απόψεις και τα πιστεύω των παιδιών τους.
Χριστίνα: Οι αντιδράσεις των παιδιών είναι ό,τι πιο όμορφο σε μια παράσταση. Σε ξαφνιάζουν, σε γεμίζουν χαρά. Είναι σημαντικό να βλέπεις πίσω από την αντίδραση τους ότι τα μηνύματα της παράστασης έχουν βρει στόχο.
Βασίλης: Το σημαντικότερο μέρος μιας παράστασης, η επικοινωνία. Με τα παιδιά είναι πάντα ειλικρινής σχέση. Τα παιδιά αντιδρούν αυθόρμητα πάντα, είναι πιο δύσκολο κοινό από τον ενήλικα. Θα γελάσουν και θα σου χαρίσουν υπέροχα χαμόγελα, μια ατάκα γεμάτη αλήθεια και to the point αιφνιδιάζοντας το ενήλικο κοινό και εμάς. Στην παράσταση μας είναι τόσο υπέροχο όταν ταυτίζονται με Λύκο σε έναν μονόλογο του συγκινούνται και βουρκώνουν γιατί έχουν έντονο το αίσθημα του δικαίου και της τρυφερότητας και ρε παιδιά της αγάπης κανονικά χωρίς όρους και προϋποθέσεις.