Τα 6δυμά μου είχαν μικρές πιθανότητες επιβίωσης κι «έριξα» τα 4 για να σώσω τα 2

Τα 6δυμά μου είχαν μικρές πιθανότητες επιβίωσης κι «έριξα» τα 4 για να σώσω τα 2

Η ανθρώπινη φύση είναι γεμάτη εκπλήξεις και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που μια εγκυμοσύνη μπορεί να μας βάλει σε διλήμματα που δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε. Κάπως έτσι, η Lizzie Russel βρέθηκε απέναντι σε μια απόφαση που είχε μεν μεγάλο ψυχολογικό κόστος, αλλά είχε και αίσιο τέλος αφού της εξασφάλισε την υγεία τόσο της ίδιας όσο και των δύο υπέροχων διδύμων της.

Ήταν η 8η εβδομάδα της εγκυμοσύνης μου και ήμασταν στην αίθουσα υπερήχων όταν είδαμε στην οθόνη την ετικέτα «έμβρυο Νο 7»… Αρχικά πάγωσα και το πρώτο πράγμα που ένιωσα μόλις συνειδητοποίησα ότι κυοφορούσα 6 ζωντανά και ένα ήδη νεκρό έμβρυο ήταν φόβος.

Λίγο αργότερα, οι γιατροί μας εξήγησαν τα δεδομένα: αν κρατούσαμε και τα 6, οι πιθανότητες να επιβιώσουν ήταν 50% (το ότι θα ήταν πρόωρα ήταν σίγουρο). Επιπλέον, 50% ήταν και οι πιθανότητες που έδιναν σε μένα να επιβιώσω από τις πιθανές επιπλοκές. Οι πιο βιώσιμες επιλογές ήταν δύο: να τερματίσουμε την κύηση εντελώς ή να επιλέξουμε αν θέλουμε να συνεχίσουμε με 1 ή 2 έμβρυα – πάλι με αυξημένο κίνδυνο αποβολής.

Αυτομάτως, μια από τις πιο χαρούμενες μέρες της ζωής μας έγινε μια από τις πιο σκοτεινές. Ήταν μια απόφαση που κανείς δεν θα ήθελε να αναγκαστεί να πάρει, αλλά εμείς δεν μπορούσαμε να την αποφύγουμε.

Πριν κάνουμε οτιδήποτε, μιλήσαμε ξανά και ξανά με τους γιατρούς και με ζευγάρια που είχαν περάσει κάτι παρόμοιο. Τελικά, αποφασίσαμε να πάμε για δίδυμα.

Ήξερα ότι εκείνη τη στιγμή έκανα το σωστό, αφού ήθελα να εξασφαλίσω την υγεία δύο τουλάχιστον από τα μωρά μου, αλλά και τη δική μου. Παρ’ όλ’ αυτά, η καρδιά μου είχε γίνει χίλια κομμάτια...

Η διαδικασία περιλάμβανε δύο διαφορετικές επεμβάσεις με διαφορά δύο εβδομάδων, οι πιο μεγάλες εβδομάδες της ζωής μου. Τελικά, αν και πόνεσα πολύ σωματικά, οι επεμβάσεις δεν ήταν τόσο επώδυνες όσο η ίδια η απόφαση. Πώς μπορώ να χαίρομαι για τα δυο μου παιδιά όταν έχω χάσει τέσσερα, σκεφτόμουν. Και ύστερα με βομβάρδιζαν οι αμφιβολίες… Τι θα γίνει αν αποδειχθεί ότι έπρεπε να επιλέξουμε ένα αντί για δύο; Μήπως οι γιατροί υπερέβαλλαν και  έπρεπε να πιέσουμε για τρία;

Ευτυχώς, όσο προχωρούσε η εγκυμοσύνη, οι προτεραιότητες άλλαζαν και στο τέλος επικεντρωθήκαμε στα διδυμάκια μας. Αρχίσαμε κιόλας να συζητάμε αυτό που μας συνέβη με φίλους και συγγενείς και το βάρος που νιώθαμε ελάφρυνε με τον καιρό.

Όταν γεννήθηκαν ο γιος και η κόρη μας και είδαμε ότι είναι υγιή, νιώσαμε τρομερή ανακούφιση, αλλά στο βάθος δεν μπορούμε να σβήσουμε εντελώς τα σημάδια που μας άφησε αυτή η εμπειρία. Κι έχουμε αποφασίσει να τη μοιραζόμαστε με κάθε ευκαιρία, ώστε να βοηθήσουμε κάποιους άλλους που θα βρεθούν στη θέση μας, να παρουν τη σωστή απόφαση.

Πηγή: insider.com

v