Πριν γεννήσουμε, ακούμε για το δέσιμο που αποκτά η μαμά με το μωρό της, για την υπέροχη στιγμή που το νεογέννητο ακουμπάει το κεφαλάκι του πάνω μας και θηλάζει ή για την μαγική στιγμή που αποκοιμιέται χορτάτο στην αγκαλιά μας.
Ωστόσο, όλα τα παραπάνω δεν είναι δεδομένα. Μας προετοιμάζουν να ζήσουμε μία εμπειρία που μοιάζει εύκολη και «φυσική», ενώ η πραγματικότητα έχει αγωνία, πόνο και μεγάλες δυσκολίες - για κάποιες μαμάδες λιγότερες, για άλλες μεγαλύτερες.
Ο θηλασμός, τον πρώτο καιρό, είναι γεμάτος αναπάντητα ερωτήματα: το μωρό τρώει πολύ; Τρώει λίγο; Ρουφάει με δύναμη; Δεν έχεις αρκετό γάλα; Δεν έχεις αρκετό χρόνο; Έφραξε κάποιος πόρος; Έπαθες μαστίτιδα; Γιατί στάζει το γάλα χωρίς λόγο; Τι γίνεται όταν ματώνουν οι θηλές;
Ερωτήματα που προκύπτουν συνεχώς, κάθε μέρα, το ένα μετά το άλλο, και σε κρατούν ξύπνια ακόμα και τις ελάχιστες ώρες που έχεις ελεύθερες για να ξεκουραστείς! Αγωνίες που σε κάνουν να κλαις με λυγμούς, κάθε φορά που νιώθεις άχρηστη και ανίκανη να κάνεις αυτό που κάποιοι σου παρουσίασαν σαν το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου.
Σε σένα, λοιπόν, που δυσκολεύεσαι να θηλάσεις, να ξέρεις πως δεν είσαι η μόνη, ούτε μόνη σου. Είμαστε πολλές που περάσαμε (ή περνάμε) τις ίδιες δυσκολίες με σένα. Κλάψαμε, ξαγρυπνήσαμε, νιώσαμε ανεπαρκείς και γεμίσαμε τύψεις επειδή ο θηλασμός δεν ήρθε ούτε «μαγικά», ούτε «φυσικά». 
Παρόλα αυτά, το παλεύεις και δεν κάνεις πίσω! Θες πολύ να τα καταφέρεις και να δώσεις στο μωρό σου το καλύτερο που μπορείς. Και μπράβο σου που προσπαθείς! Μπορεί το αποτέλεσμα να μην είναι το επιθυμητό, μπορεί να θηλάσεις λιγότερο απ’ όσο ήλπιζες, μπορεί καθόλου. Ωστόσο, εστίασε στο ότι προσπάθησες. Έκανες ό,τι περνάει από το χέρι σου για το μωρό σου. Αυτό να σκέφτεσαι και μην ακούς κανέναν που προσπαθεί να φανεί ανώτερος ή τέλειος.
Ο πρώτο καιρός με το μωρό είναι δύσκολος και εξαντλητικός. Οι ορμόνες κάνουν πάρτι, τα ράμματα πονάνε και το μωρό κλαίει χωρίς να έχεις ιδέα γιατί. Την ίδια στιγμή που όλοι σου λένε πόσο όμορφη είναι η περίοδος που διανύεις και πόσο σε ζηλεύουν! Προφανώς, οι μαμάδες που σου τα λένε αυτά, έχουν ξεχάσει τις δυσκολίες και θυμούνται μόνο τις όμορφες στιγμές - δεν εξηγείται αλλιώς!
Μην στεναχωριέσαι, λοιπόν, και μην αγχώνεσαι. Όλα γίνονται όταν και όπως πρέπει. Αυτό που χρειάζεται περισσότερο απ’ όλα το μωρό σου, είναι μία μαμά όσο το δυνατόν ήρεμη και ξεκούραστη, που το αγαπάει με όλο της το είναι. Κι αυτό του το δίνεις ήδη απλόχερα…
