Νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη που είμαι η μαμά του. Είναι ένα καλό, εύκολο και χαμογελαστό μωρό. Το μικρό μου θαύμα. Δυσκολεύτηκα πολύ να τον αποκτήσω και είχα αποβάλει πριν μείνω έγκυος σε εκείνον.
Θα έλεγα ψέματα ωστόσο, αν ισχυριζόμουν ότι δεν είμαι εξαντλημένη. Τον φροντίζω ενώ δουλεύω εξ' αποστάσεως και παράλληλα διατηρώ το σπίτι (λίγο πολύ) σε τάξη. Η μέρα μου ξεκινά στις 5:00 το πρωί και τελειώνει μετά τις 10 το βράδυ. Είναι δύσκολο.
Είμαι συνέχεια αγχωμένη, στενοχωρημένη, εκνευρισμένη και κουρασμένη στο σημείο που να έχω τάσεις φυγής. Κάποιες μέρες θέλω να σηκωθώ και να φύγω, να τα αφήσω όλα πίσω μου.
Αυτή η απαιτητική καθημερινότητα έχει επηρεάσει αρνητικά τη σχέση με τον άντρα μου και την 6χρονη κόρη μου - η οποία λέει ότι δεν της δίνω αρκετή σημασία.
Δεν υπάρχει καμία ισορροπία και ξέρω τι φταίει. Έχω πάθει υπερκόπωση και χρειάζομαι ένα διάλειμμα.
Το να φροντίζεις τον εαυτό σου είναι πολύ σημαντικό. Πώς τον φροντίζεις; Κάνοντας πράγματα που βελτιώνουν τη σωματική, ψυχική ή συναισθηματική σου ευεξία. Το τρέξιμο, για παράδειγμα, είναι μια μορφή αυτο-φροντίδας, όπως και το γράψιμο, το διάβασμα βιβλίων ή ο διαλογισμός. Αλλά με ξέρω καλά...
Αν έχω 5 λεπτά ελεύθερο χρόνο, θα πέσω με τα μούτρα στις δουλειές. Πάντα θα υπάρχουν πιάτα για να πλύνω και ρούχα για να διπλώσω και φυσικά, email και κλήσεις από τη δουλειά, στις οποίες πρέπει να απαντήσω.
Έτσι, λοιπόν, αποφάσισα να πάω διακοπές. Το να πηγαίνεις κάπου χωρίς τα παιδιά, σημαίνει ότι έχεις χρόνο να κάνεις πράγματα... στον δικό σου χρόνο.
Μπορούσα να ηρεμήσω και να ξεκουραστώ όποτε ήθελα.
Μπορούσα να πηγαίνω στο μπάνιο... μόνη μου.
Τα σχέδιά μου πήγαιναν με βάση το δικό μου πρόγραμμα και όχι των παιδιών.
Το καλύτερο όμως ήταν ότι όταν επέστρεψα στο σπίτι, ήμουν χαρούμενη και γεμάτη ενέργεια. Ανανεώθηκα και ανυπομονούσα να αγκαλιάσω τα μικρά μου.
Μην νομίζετε ότι μου ήταν εύκολο. Ένιωθα πολλές τύψεις που άφηνα τα παιδιά μου πίσω. Πίστευα ότι το ταξίδι είναι μια άσκοπη σπατάλη χρημάτων και μια επιπολαιότητα.
«Είμαι κακός άνθρωπος», σκέφτηκα καθώς αγκάλιαζα την κόρη μου που έκλαιγε. «Είμαι η χειρότερη μάνα του κόσμου». Αλλά μετά κατάλαβα πόσο λάθος ήμουν.
Χάρη στις διακοπές, κατάφερα να αναπνεύσω. Ήταν μια επένδυση στη σωματική, ψυχική και συναισθηματική μου υγεία. Φυσικά, καταλαβαίνω ότι δεν μπορούν όλοι οι γονείς να ξεφύγουν με τον ίδιο τρόπο. Είναι δύσκολο...
Μπορείς όμως να ξεφύγεις με την αυτο-φροντίδα. Το αξίζεις και εσύ και τα παιδιά σου. Το να αφιερώσεις 2 ώρες ή και 2 ημέρες για τον εαυτό σου δεν σε κάνει κακή μαμά, σε κάνει καλύτερη. Στο υπόσχομαι!
Πηγή: healthline.com
