«''Τρία αγόρια; Κουράγιο. Κρίμα!''
Αυτό μου είπε πριν από μια εβδομάδα μια κυρία καθώς κοιτούσε τις χαμογελαστές φατσούλες των γιων μου.
Αλλά γλυκά μου αγόρια, πόσο άδικο έχει!
Δεν είναι κρίμα.
Καθόλου.
Ούτε για μια στιγμή.
Δεν είναι καθόλου κρίμα όταν τελείως στα ξαφνικά μου λέτε πόσο όμορφη είμαι.
Δεν είναι καθόλου κρίμα όταν σκαρφαλώνετε πάνω μου και κάνουμε αγκαλιές στον καναπέ.
Όταν μου κρατάτε το χέρι και κάνουμε μικρές βόλτες κοντά στο σπίτι μας.
Όταν με αγκαλιάζετε καθώς μαγειρεύω.
Δεν είναι καθόλου κρίμα όταν μου λέτε αστεία και λυνόμαστε στα γέλια μέχρι να πονέσουν οι κοιλιές μας.
Όταν κρατάτε την πόρτα σε ανοιχτή για να είστε ευγενικοί.
Όταν σας σκουπίζω τα δάκρυα απ' το προσωπάκι σας.
Ή όταν με βοηθάτε να τακτοποιήσω τα ψώνια του σουπερμάρκετ.
Δεν είναι καθόλου κρίμα όταν μου μιλάτε για τα αυτοκίνητα και τα σπορ που σας αρέσουν ή για τα LEGO και τους δεινόσαυρους. Για τις πέτρες που μαζέψατε. Το πόσο καταπληκτικοί είστε όταν κάνετε ποδήλατο ή για το φρούριο που χτίσατε.
Δεν είναι καθόλου κρίμα.
Δεν νιώθω καθόλου έτσι και συγγνώμη που δεν της το είπα.
Ήταν τόσο ξαφνικό που δεν πρόλαβα να της πω πόσο υπέροχη είναι η ζωή μου με εσάς τους τρεις.
Με κάνετε να νιώθω γεμάτη και ευτυχισμένη.
Γι' αυτό και δεν είναι καθόλου κρίμα».
Πηγή: herviewfromhome.com
