«Δεν αφιερώνουμε πια χρόνο o ένας στον άλλον, είναι αλήθεια. Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που βγήκαμε ραντεβού, που ήμασταν απλώς οι δυο μας. Παντού διαβάζω ότι αυτό είναι καταστροφικό για τη σχέση.
Aλλά για να μη... βουλιάξει το πλοίο, πολλές φορές είναι απαραίτητο να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Εγώ μπορεί να βουλώνω μια τρύπα στη μια άκρη κι εκείνος να βγάζει τα νερά που έχουν μπει. Και οι δυο όμως δουλεύουμε σκληρά για τον ίδιο λόγο. Είμαστε αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλον. Οι υποχρεώσεις όμως μας δυσκολεύουν στο να βρούμε χρόνο.
Όταν όμως χρειάζεται να κλείσω μια τρύπα, αυτός είναι πάντα δίπλα μου. Και όταν εκείνος βγάζει τα νερά απ' το ''πλοίο'' μας, φροντίζω να έχει τον καλύτερο κουβά. έτσι λειτουργούμε.
Δεν έχουμε χρόνο, όμως, όταν περνάμε ο ένας δίπλα από τον άλλο, ενώνουμε τα χέρια μας. Εκείνος φτιάχνει το πιο ωραίο πρωινό και εγώ αναλαμβάνω τα ξενύχτια των παιδιών.
Δεν έχουμε χρόνο όμως πάντα κοιταζόμαστε με πάθος. Προσπαθεί να με βοηθάει όσο μπορεί και εγώ με τη σειρά μου τον στηρίζω καθημερινά. Φροντίζουμε να γελάμε πολύ.
Δεν έχουμε χρόνο όμως κάθε πρωί ο αγαπημένος μου μού αφήνει τρυφερά σημειώματα πάνω στην καφετιέρα. Του τονίζω συχνά πόσο εκτιμώ τα όσα κάνει για μας.
Δεν έχουμε χρόνο όμως κάθε βράδυ κοιμόμαστε αγκαλιασμένοι. Είναι ο μεγαλύτερος θαυμαστής μου και δεν σταματώ ποτέ να του λέω πόσο όμορφος είναι. Είναι ο μόνος άνθρωπος που θέλω να έχω δίπλα μου.
Δεν έχουμε χρόνο αλλά είμαστε 1,000% προσηλωμένοι στο να κάνουμε ο ένας ευτυχισμένο τον άλλον.
Ναι, τα ραντεβού είναι υπέροχα και απαραίτητα, όμως, οι απλές καθημερινές στιγμές είναι πολύ πιο ουσιώδεις και σπουδαίες. Μια ρουτίνα γεμάτη κοινές συνήθειες και αγάπη. Από αυτή την άποψη ίσως και να περνάμε χρόνο μαζί...»
Ελεύθερη μετάφραση από herviewfromhome.com
