«Ευχαριστούμε γιαγιά και παππού που υπάρχετε στη ζωή μας»

«Ευχαριστούμε γιαγιά και παππού που υπάρχετε στη ζωή μας»

Στους γονείς μας χρωστάμε σχεδόν τα πάντα! Είναι οι άνθρωποι που μας μεγάλωσαν και μας έδειξαν το δρόμο που θα περπατήσουμε στη ζωή μας… Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που εξακολουθούν να είναι δίπλα μας ακόμα και τώρα που έχουμε ενηλικιωθεί και έχουμε την δική μας οικογένεια χωρίς να πάψουν λεπτό να μας βοηθούν και να μας στηρίζουν, γι΄αυτό, τους οφείλουμε ένα τεράστιο ευχαριστώ:

«Ευχαριστώ, μαμά και μπαμπά.

Συνήθως ακούμε τους παππούδες να αφηγούνται ιστορίες για το πόσο εκπληκτικό είναι να μεταμορφώνονται τα παιδιά τους σε γονείς, αλλά σπάνια ακούμε τα παιδιά να μιλάνε για την μεταμόρφωση των γονιών τους σε γιαγιά και παππού…

Ίσως γιατί τα παιδιά είναι σίγουρα από πριν πως οι γονείς τους θα γίνουν εκπληκτικοί παππούδες - όπως το γνώριζα κι εγώ για εσάς!

Πάντα ήσασταν δίπλα μου και με υποστηρίζατε σε όλα: όταν αποφάσισα να γίνω χορτοφάγος, όταν άφησα για λίγο τις σπουδές μου για να ταξιδέψω, όταν θέλησα το όνειρό μου να γίνω συγγραφέας και φυσικά όταν αποφάσισα να παντρευτώ και να κάνω οικογένεια. 

Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσάς. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τη ζωή των παιδιών μου χωρίς εσάς και σας ευχαριστώ που τα στηρίζετε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που στηρίξατε κι εμένα!

Σας ευχαριστώ που τα μάτια των μικρών μου φωτίζονται όταν σας βλέπουν, για τον γιο μου που κάνει σαν παλαβός να σας μιλήσει στο τηλέφωνο και για την κόρη μου που μου ψιθύρισε προχθές στο αυτί ότι λατρεύει να περνάει χρόνο μαζί σας. 

Σας ευχαριστώ που παίζετε μαζί τους με τις ώρες και για τις ατέλειωτες βόλτες που μοιράζεστε μαζί τους. 

Σας ευχαριστούμε για όλα τα διαλείμματα που μας χαρίζετε, όταν τα χρειαζόμαστε. Οι μικρές ανάσες που παίρνουμε με τον άντρα μου κάθε φορά που κρατάτε τα παιδιά είναι πολύτιμες και χωρίς αυτές δεν θα μπορούσαμε να είμαστε καλοί γονείς!

Σας ευχαριστώ που «ανεχτήκατε» τις απαγορεύσεις μας για την ζάχαρη ή την οθόνη και που δεν κρίνατε ποτέ τις γονεϊκές μας επιλογές, ακόμα κι όταν ήταν διαφορετικές από τις δικές σας. 

Μα πιο πολύ απ’ όλα, σας ευχαριστώ που με διδάξατε ότι η ανατροφή των παιδιών χρειάζεται αγάπη, υπομονή και κατανόηση. Ένας καλός γονιός αποδέχεται τις επιλογές του παιδιού του και είναι πάντα εκεί να τις στηρίζει - ακόμα κι όταν παιδί ενηλικιώνεται!

Μου μάθατε το σεβασμό και την καλοσύνη κι αυτό είναι το καλύτερο μάθημα που έχω πάρει ποτέ! Ξέρω πως το ίδιο θα διδάξετε και στα παιδιά μου και μια μέρα θα σας ευχαριστούν κι εκείνα όπως κι εγώ...».

Πηγή: cafemom.com

v