Μετά την πανδημία κανείς δε θα ξαναπεί σε μια μη-εργαζόμενη μαμά «τι κάνεις όλη μέρα;»

Μετά την πανδημία κανείς δε θα ξαναπεί σε μια μη-εργαζόμενη μαμά «τι κάνεις όλη μέρα;»

«Μα τι κάνεις όλη μέρα στο σπίτι;» Αυτή είναι η ερώτηση που απευθύνεται κατ’ εξοχήν στις μαμάδες που δεν εργάζονται και, όπως είναι φυσικό, τις εξοργίζει σε απίστευτο βαθμό. Και πώς να μην τις εξοργίζει δηλαδή, αφού όποιος την ξεστομίζει την έχει ήδη απαντήσει στο μυαλό του: θεωρεί ότι η συγκεκριμένη μαμά τα κάνει όλα με το πάσο της και μετά έχει το θράσος να γκρινιάζει κιόλας. Ε, λοιπόν, αυτή η υπόθεση έχει πλέον λήξει οριστικά. Με την πανδημία και τις καραντίνες, κανείς δεν μπορεί πια να λέει ότι δεν ξέρει τι κάνει μια μη-εργαζόμενη μαμά όλη μέρα, αφού...

Έχει δει πλέον με τα ίδια του τα μάτια...

Η πανδημία και οι καραντίνες έφεραν όλη την οικογένεια στο σπίτι τις ώρες που άλλοτε ήταν διασκορπισμένη εδώ κι εκεί σε δουλειές, σχολεία, φροντιστήρια και δραστηριότητες. Έτσι, έζησαν όλοι από πρώτο χέρι τι σημαίνει να είσαι μητέρα και νοικοκυρά πλήρους απασχόλησης και πόσο «χαλαρή» μπορείςνα είσαι όταν πρέπει να φροντίσεις να είναι όλα στην εντέλεια και όλοι ευχαριστημένοι – όταν έρχονται και όταν φεύγουν απ’ το σπίτι.

Ποια είναι η καθημερινότητά της

Είδαν από όλες τις πιθανές σκοπιές πως είναι η καθημερινότητα της μη-εργαζόμενης μαμάς που δεν προλαβαίνει να σβήνει δουλειές απ’ τη λίστα πριν ξεφυτρώσουν καινούργιες. Γιατί το σπίτι και η οικογένεια είναι ζωντανοί οργανισμοί που δεν σταματούν ποτέ να ζητάνε χρόνο και ενέργεια, σωματική και πνευματική. Και οι μαμάδες δεν σταματούν ποτέ να δίνουν ακόμα και όταν νιώθουν πως τα αποθέματά τους έχουν τελειώσει.

Και μάλιστα, με όλους στα πόδια της…

Βέβαια, οι συνθήκες της πανδημίας ήταν ακόμα πιο δύσκολες, αφού δεν είναι εύκολο για μια νοικοκυρά να κάνει ό,τι έκανε κάθε μέρα, αλλά με όλη την οικογένεια στο σπίτι – και στα πόδια της! Έτσι, οι μη-εργαζόμενες μαμάδες βρέθηκαν ξαφνικά με περιορισμένο χώρο κίνησης και την υποχρέωση να βγάζουν τη δουλειά κρατώντας και τις ισορροπίες μεταξύ των μελών της οικογένειας – μέχρι να προσαρμοστούν όλοι, τουλάχιστον.

Να ζητάνε ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του

Αλλά και όταν προσαρμόστηκαν, πώς νομίζετε ότι το έκαναν; Έφεραν ο καθένας την κατάσταση στα μέτρα του ξεχνώντας ότι κάποιος σκοτώνεται όλη μέρα για να διατηρεί το σπίτι καθαρό και λειτουργικό, χωρίς να τους χαλάσει τη δουλειά, το διάβασμα ή την ψυχαγωγία. Κι έπρεπε να ικανοποιεί την κάθε επιθυμία τους, την ώρα που όσο περισσότερο έμεναν κλεισμένοι μέσα τόσο πιο ιδιότροποι γίνονταν.

Κι έχει καταλάβει πόσο λάθος έκανε

Παρ’ όλ’ αυτά, κανείς δεν μπορεί να ξεγελάσει τα μάτια του κι έτσι δεν μπορούσαν να μην καταλάβουν όλοι πόσο λάθος έκαναν όταν θεωρούσαν την καθημερινότητα μιας μη-εργαζόμενης μαμάς… υπόθεση ρουτίνας. Γιατί είναι μια ρουτίνα ανελέητη με πολλά απρόοπτα και λίγες ευκαιρίες για αληθινή ξεκούραση. Αλλά είναι και μια δουλειά αφιερωμένη στους αναθρώπους που αγαπάει και πιθανότατα δεν θα την άλλαζε ποτέ.

v