Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω στο 2019, όταν η Άλισον έμενε έγκυος για 2η φορά, τίποτα δεν προμήνυε αυτό που θα ζούσαν, ένα αληθινό θαύμα.
Κατά την εξέταση ρουτίνας των 20 εβδομάδων, η ευτυχής μητέρα περίμενε πως και πως να μάθει το φύλο του μωρού. Αντί γι’ αυτό, έμαθε ότι κυοφορεί σιαμαία δίδυμα και μάλιστα, ο γιατρός δεν είχε ξαναδεί τίποτα παρόμοιο αφού τα δύο κοριτσάκια ήταν ενωμένα στο στήθος και το στομάχι.
Συντετριμμένοι οι δύο γονείς, εσπευσαν σε ένα πιο εξειδικευμένο νοσοκομείο όπου έμαθαν ότι τα κοριτσάκια μοιράζονταν ένα κοινό συκώτι. «Τα νέα ήταν αβάσταχτα», λέει η Άλισον, «όμως οι άνθρωποι εκεί ήταν τόσο συμπονετικοί που πήραμε θάρρος να το παλέψουμε».
Άρχισε τότε ένας απίστευτος γολγοθάς για την εγκυμονούσα με αλλεπάλληλες εξετάσεις και επισκέψεις σε ειδικούς. Η περίπτωσή τους ήταν εξαιρετικά σπάνια και οι κίνδυνοι για τα παιδιά και τη μητέρα πολύ μεγάλοι.
Στις 25 εβδομάδες έλαβαν το πρώτο καλό νέο. Τα κοριτσάκια είχαν το καθένα τη δική του καρδιά. Είχαν μια αμυδρή έστω ελπίδα στη ζωή.
Στο μεταξύ, έπρεπε να εξηγήσουν στην κρούλα τους τι συνέβαινε. Επέλεξαν πολύ απλές λέξεις για να καταλάβει το πρόβλημα και τη διαδικασία που θα ακολουθούσε. Οι νοσοκόμες έραψαν μαζί δύο κούκλες για να της εξηγήσουν καλύτερα.
Στις 33 εβδομάδες η Άλισον παρουσίασε αιμορραγία και οι γιατροί δεν μπορούσαν να περιμένουν άλλο (ο στόχος ήταν οι 37).
Τα κοριτσάκια βγήκαν απ’ το σώμα της μητέρας χωρίς επιπλοκή – ήταν ζωντανά. Από εκεί και πέρα, μπήκαν στην εντατική για να διατηρηθούν ζωντανές ώσπου να είναι όλα έτοιμα για την εγχείρηση.
12 μήνες και κάτι αργότερα, μπήκαν στο χειρουργείο – μεσολάβησε μια ίωση και η έξαρση της πανδημίας που καθυστέρησε τα πράγματα. Ήταν μια πολύ δύσκολη διαδικασία, αλλά όλα πήγαν καλά.
Η πιο δύσκολη στιγμή για τους δύο γονείς και την αδερφούλα τους ήταν όταν χτύπησε το τηλέφωνο μετά το χειρουργείο. Η πιο περίεργη όταν είδαν τα δύο κοριτσάκια να κοιμούνται γαλήνια σε ξεχωριστά κρεβάτια.
Και η πιο αξέχαστη όταν, δύο εβδομάδες μετά, τα πρωτοέβαλαν στο λίκνο τους για να κοιμηθούνε, στο σπίτι τους πια.
