Τότε είναι που οι γονείς οφείλουν να βάλουν λίγο νερό στο κρασί τους για να μην θυσιάσουν άδικα την καλή σχέση του παιδιού με τον νονό ή τη νονά του. Άλλωστε, πρόκειται για έναν άνθρωπο που παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή του παιδιού, αφού:
Η σχέση τους έχει χτιστεί από πολύ νωρίς
Οι νονοί μπαίνουν στη ζωή του παιδιού από τα πρώτα του βήματα κιόλας και συνήθως είναι παρόντες σε κάθε χαρμόσυνη, αλλά και δύσκολη στιγμή. Είναι δύο άνθρωποι που το παιδί βλέπει πολύ συχνά και τους νιώθει πολύ οικείους, δύο ενήλικες που εμπιστεύεται κι έχουν τη δυνατότητα να του διδάξουν πολλά και να του χαρίσουν όμορφες στιγμές.
Το παιδί χαίρεται και ανυπομονεί να τον βλέπει
Τα παιδιά πρέπει να περνούν όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους χαρούμενα, δίπλα σε ανθρώπους που αγαπάνε και κάνοντας πράγματα που τα ευχαριστούν. Η επίσκεψη του νονού ή της νονάς είναι για κάθε παιδί μία ντε φάκτο χαρούμενη στιγμή, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι συνοδεύεται πάντα από κάποια ξεχωριστή δωροέκπληξη!
Έχει αναλάβει μια θεόσταλτη αποστολή
Ο ουσιαστικός ρόλος του νονού δεν είναι μια απλή τυπικότητα, αλλά μια θεόπνευστη αποστολή που κανείς δεν πρέπει να αναλαμβάνει ή να αναθέτει με ελαφριά καρδιά. Είναι, όπως λέμε, ο πνευματικός γονιός του παιδιού και έχει αυτομάτως την ευθύνη του αν ποτέ συμβεί κάτι στους βιολογικούς γονείς του.
Γι’ αυτό, κάτω από τέτοιες ιδιαίτερες συνθήκες (για τις οποίες το παιδί δεν είναι υπεύθυνο) πρέπει:
Να βάζουμε στην άκρη τα αρνητικά μας συναισθήματα
Μπορεί να είμαστε οι γονείς του παιδιού, αλλά δεν είναι δυνατόν όποτε εμείς ερχόμαστε σε ρήξη με κάποιον απ’ το κοντινό του περιβάλλον, εκείνο να χάνει την επαφή με έναν άνθρωπο που αγαπάει. Ειδικά με τους νονούς, είναι πρέπον να κάνουμε όλοι πίσω για χάρη του παιδιού και να βάλουμε τα θετικά πάνω απ’ τ’ αρνητικά (που έχουν να κάνουν μόνο με εμάς).
Να προσπαθούμε να διατηρήσουμε μια τυπική, έστω, σχέση
Βέβαια, για να έχει το παιδί επαφή με τους νονούς, είναι απαραίτητη και η δική μας συμμετοχή – χωρίς μούτρα και δυσφορίες. Με λίγα λόγια, για να χαίρεται το μικρό μας τον χρόνο που περνάει με τους νονούς, πρέπει να διατηρήσουμε μια τυπική, έστω, σχέση με όρους που κάνουν τη συνύπαρξή μας εφικτή (κι ας μην είναι ευχάριστη).
Να κάνουμε υπομονή ώσπου το παιδί να μεγαλώσει και να μη χρειάζεται η μεσολάβησή μας
Κακά τα ψέματα, αργά ή γρήγορα το παιδί θα μεγαλώσει και θα μπορούμε να του πούμε τι έχει συμβεί με τους νονούς, αλλά και να του δώσουμε τη δυνατότητα να διατηρήσει τη σχέση του χωρίς την άμεση εμπλοκή μας. Αν και, δεν είναι απίθανο μέχρι τότε, η αγάπη όλων μας για το παιδί να έχει διώξει τα πείσματα και να τα έχουμε ξαναβρεί με τους νονούς!
