«To θυμάμαι σαν να ήταν χθες... Ήμουν έτοιμη να γεννήσω και o άντρας μου κι εγώ ανυπομονούσαμε να γνωρίσουμε τον γιο μας και να τον φέρουμε στο σπίτι μας. Πήγα στο νοσοκομείο στις 20 Σεπτεμβρίου, εφτά η ώρα το απόγευμα. Με έβαλαν στην αίθουσα τοκετού και μου έδωσαν ένα φάρμακο για να μαλακώσει ο τράχηλος. Λίγα λεπτά μετά τη λήψη του φαρμάκου, ένιωθα ότι θα λιποθυμήσω.
Οι νοσοκόμες έτρεξαν στο δωμάτιο και μας είπαν: "Το μωρό δεν ανταποκρίνεται καλά στο φάρμακο!" Ο καρδιακός ρυθμός του μωρού μας άρχισε αμέσως να πέφτει και αποφάσισαν να κάνουν επείγουσα καισαρική τομή. Όλη αυτή την ώρα, όμως, που ο μικρός μας ήταν σε κίνδυνο, άρχισε σιγά-σιγά να καταπίνει μηκώνιο.
Μόλις γεννήθηκε δεν έκλαψε όπως θα έπρεπε. Το προσωπικό του νοσοκομείου τον διασωλήνωσε αλλά, μέχρι τότε, λόγω έλλειψης οξυγόνου, υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό τραύμα. Παράλληλα, η έλλειψη οξυγόνου είχε ως αποτέλεσμα την περιορισμένη ροή αίματος στα νεφρά, που του προκάλεσαν νεφρική ανεπάρκεια.
Ο μικρός μας Νώε ξεκίνησε την αιμοκάθαρση μόλις 8 ημερών και οι θεραπείες διαρκούσαν περίπου 4 ώρες η καθεμία. Μέχρι που ο Νώε ολοκλήρωσε τον έναν χρόνο ζωής, δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο… Τον Οκτώβριο του 2018, οι γιατροί μας είπαν πως χρειάζεται να βρούμε συμβατό δότη νεφρού, ώστε ο Νώε να μην χρειάζεται συνέχεια αιμοκαρθάσεις.
Ο μόνος συμβατός δότης ήμουν εγώ και φυσικά, χωρίς δεύτερη σκέψη, συνέναισα να γίνει η επέμβαση. Η μητέρα μου και η αδελφή μου οργάνωσαν ένα μεγάλο event που συγκέντρωσε πλάι μας 300 ανθρώπους που μας ενθαρρύνουν και μας στηρίζουν μέχρι σήμερα! Η επέμβαση έγινε στις 11 Δεκεμβρίου του 2018 και, ευτυχώς, πήγαν όλα πολύ καλά και για τους δυο μας! Εγώ βγήκα από το νοσοκομείο την επόμενη μέρα, ενώ ο Νώε έμεινε στην μονάδα εντατικής θεραπείας για 2 μήνες.
Έχουν περάσει 24 μήνες από τη μεταμόσχευση και η ζωή μας είναι πολύ διαφορετική από τότε! Ο Νώε υπήρξε άρρωστος για τους πρώτους 14 μήνες της ζωής του και δεν ξέραμε καν πώς θα ήταν η προσωπικότητά του. Ζούσαμε την κάθε μας μέρα προσπαθώντας να τον κρατήσουμε στη ζωή.
Τώρα, όμως, τον βλέπουμε χαρούμενο και συνέχεια χαμογελά. Πραγματικά φέρνει τόση χαρά στη ζωή μας και στη ζωή όλων που τον γνωρίζουν... Βέβαια έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας, αφού πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το εγκεφαλικό τραύμα που υπέστη κατά τον τοκετό.
Ωστόσο, θέλω να γνωρίζει όλος ο κόσμος πόσο σπουδαίο δώρο είναι η δωρεά οργάνων! Εγώ το έκανα για τον γιο μου και, ειλικρινά, είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου!».
Πηγή: lovewhatmatters.com
