Οι ερευνητές που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Nature Neuroscience», χρησιμοποίησαν 40 εθελοντές οι οποίοι δέχτηκαν να υποβληθούν σε δέκα ώρες κοινωνικής απομόνωσης και άλλες δέκα νηστεία. Έπειτα οι επιστήμονες παρακολούθησαν τον εγκέφαλό τους με λειτουργική μαγνητική τομογραφία, όσο οι εθελοντές κοιτάζαν εικόνες είτε με παρέες, είτε με φαγητά.
Μέσω αυτής της εξέτασης διαπιστώθηκε μεγάλη ομοιότητα και στις δυο περιπτώσεις στον μεσεγκέφαλο των συμμετεχόντων - κυρίως στην περιοχή που σχετίζεται με την παραγωγή ντοπαμίνης. Έτσι, προέκυψε το συμπέρασμα ότι η κοινωνική απομόνωση οδηγεί σε μια έμφυτη «πείνα» για κοινωνική αλληλεπίδραση.
«Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν τη διαισθητική ιδέα ότι η απομόνωση προκαλεί κοινωνική "λιγούρα", παρόμοια με τον τρόπο που η νηστεία προκαλεί πείνα», ανέφερε η Δρ. Λίβια Τόμοβα του Πανεπιστημίου ΜΙΤ και επικεφαλής της μελέτης.
Πηγή: thetoc.gr
