Θα ‘μασταν οι καλύτεροι μαθητές με το λιγότερο διάβασμα
Πόσο λάθος κάναμε τότε που ήμασταν μικρά, να αγχωνόμαστε με το παραμικρό και να διαβάζουμε λες και κρίνεται το μέλλον μας ολάκερο. Αν επιστρέφαμε όπως είμαστε τώρα, θα ξέραμε ακριβώς τι πρέπει να διαβάσουμε σχολαστικά και τι απλώς να περάσουμε για να έχουμε μια ιδέα. Έτσι θα φτάναμε στις μεγάλες τάξεις έχοντας τις σωστές βάσεις στα μαθήματα που μετράνε πιο πολύ. Και το διάβασμα θα μας φαινόταν παιχνιδάκι!
Θα ‘μασταν πρώτοι στις σκανταλιές, αλλά δεν θα μας έπιαναν ποτέ
Για σκανταλιές ήμασταν πάντα μέσα, αλλά ο ενθουσιασμός και η αφέλειά μας, μας έφερναν πολλές φορές αντιμέτωπους με… τις πράξεις μας. Αν γυρίζαμε πισω στον χρόνο με την εμπειρία που έχουμε τώρα, θα ‘μασταν μπροστάρηδες σε όλες τις σκανταλιές, αλλά τελευταίοι στη λίστα με τους «υπόπτους». Γιατί θα ξέραμε πώς να φέρουμε εις πέρας την πιο επική φάρσα καλύπτωντας παράλληλα τα ίχνη μας απ’ τους μεγάλους.
Θα ‘μασταν πρότυπο για τους συμμαθητές μας
Τότε που πηγαίναμε σχολείο είχαμε την εντύπωση ότι ξέρουμε πως σκέφτονται οι άλλοι για μας, αλλά στην πραγματικότητα, ό,τι ξεραμε ήταν μονο στο μυαλό μας. Αν ξαναβρισκόμασταν στο κοινωνικό περιβάλλον του σχολείου μας σήμερα, όμως, θα ήμασταν οι πιο δημοφιλείς μαθητές στην ιστορία γιατί γνωρίζουμε πως να κερδίσουμε τον θαυμασμό των άλλων παιδιών και πως να είμαστε πραγματικά κουλ...
Θα μας είχαν στα όπα όπα και οι καθηγητές μας
Πόσο μας τρόμαζαν οι καθηγητές τότε που ήμασταν αθώα σχολιαρόπαιδα και πόσο σφιγμένοι ήμασταν όταν έπρεπε να πούμε μάθημα μπροστά τους. Τώρα πια ξέρουμε καλά πως όλο αυτό το άγχος ήταν τελείως παράλογο. Με τη σημερινή μας αντίληψη θα κερδίζαμε τον σεβασμό των καθηγητών μας και την επιείκιά τους, ακόμη κι αν δεν ήμασταν οι πρώτοι μαθητές, γιατί ξέρουμε ακριβώς πως θα ‘πρεπε να φερθούμε για να το καταφέρουμε.
Θα γινόμασταν οι ζωντανοί θρύλοι της πενταήμερης
Κακά τα ψέματα, όλοι ήθελαν να γράψουν ιστορία στην πενταήμερη, αλλά λίγοι ήταν ικανοί να τα καταφέρουν χωρίς ν’ ακολουθούν την… μάζα. Αν είχαμε μια δεύτερη ευκαιρία να κάνουμε όλα εκείνα που πέρασαν απ’ το μυαλό μας αλλά κολώσαμε να κάνουμε, όχι μόνο θα περνούσαμε καλύτερα απ’ ότι έχει περάσει ποτέ μαθητής, αλλά θα γινόμασταν οι ζωντανοί θρύλοι του σχολείου.
Θα περνούσαμε στην... ιατρική για την πλάκα μας
Μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις ότι το σωστό διάβασμα δεν θέλει κόπο, αλλά τρόπο… Όταν ήμασταν πιτσιρίκια αυτό μας είχε διαφύγει τελείως με αποτέλεσμα να ξεροσταλιάζουμε πάνω απ’ τα βιβλία ξοδεύοντας άσκοπα χρόνο και ενέργεια. Μόνο να μπορούσαμε να επιστρέψουμε στα παλιά μας θρανία με τις γνώσεις που έχουμε σήμερα και όλα θα ήταν διαφορετικά. Με λίγα λόγια, οι πανελλήνιες θα ήταν παιδική χαρά και την ιατρική θα την είχαμε στο τσεπάκι!
