.jpg)
Συγκεκριμένα, το Πρωτοδικείο της Αθήνας έκρινε ότι, εφόσον ο σύζυγος δεν μπορούσε να είναι συνεπής στην καταβολή της διατροφής λόγω οικονομικής αδυναμίας, την πληρωμή του ποσού οφείλουν να αναλάβουν οι γονείς του – οι παππούδες του παιδιού.
Δικαιώθηκε έτσι το πρωτοφανές αίτημα της μητέρας που, κάνοντας χρήση καποιων διατάξεων του νόμου, έπεισε το δικαστήριο να αποφανθεί ότι υπόχρεοι είναι οι γονείς του δικαιούχου κι εφόσον δεν υπάρχουν γονείς, βαρύνονται με υποχρέωση διατροφής ο παππούς και η γιαγιά από πατρική ή μητρική γραμμή και εν συνεχεία οι προπάππος και η προγιαγιά από πατρική και μητρική γραμμή.
Σύμφωνα, μάλιστα, με το σκεπτικό της ενδιαφέρουσας απόφασης, «η υποχρέωσή τους είναι κατ’ ίσα μέρη, αν πρόκειται για περισσότερους υπόχρεους στον ίδιο βαθμό, αδιάφορα αν πρόκειται για πατρική ή μητρική γραμμή. Δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι ο ένας εξ αυτών είναι πιο εύπορος από τον άλλον. Δεν αποκλείεται, επί περισσοτέρων υπόχρεων κατ’ ίσα μέρη, ο ένας να εκπληρώνει την υποχρέωση σε είδος, δηλαδή να προσφέρει και τροφή και ο άλλος να παρέχει τη διατροφή σε χρήμα».
Τελικά, λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση του παππού και της γιαγιάς του παιδιού, το δικαστήριο έκρινε ότι ο πρώτος μπορεί χωρίς να διακινδυνεύσει τη δική του διαβίωση να εισφέρει στη διατροφή του εγγονιού του το ποσό των 120 ευρώ τον μήνα, ενώ η γιαγιά λόγω των σοβαρών προβλημάτων υγείας και της εν γένει οικονομικής κατάστασής της, κρίθηκε ότι δεν είναι σε θέση να συνεισφέρει οικονομικά.
Πηγή: iefimerida.gr
