«Ο μπαμπάς συνήθιζε να μου λέει:
για να καταλάβεις ποιος είναι καλός φίλος
να οργανώσεις ένα πάρτι
ένα όμορφο πάρτι
να έχεις καλές μπύρες
και κρασιά παλιά ώριμα
να έχεις καλό φαγητό
και μουσική υπόκρουση
να είσαι όμορφη
να τους καλωσορίσεις όλους
να βάλεις ψηλά τακούνια
αλλά όχι υπερβολικά
να αφήσεις τους μεγάλους διαλόγους
να μιλάς λίγο με όλους.
Κάλεσε φίλους, κάλεσε πολλούς,
κάλεσε όλους τους φίλους που γνωρίζεις
και μετά αφού το πάρτι τελειώσει
άφησε τους όλους να ακολουθήσουν το μονοπάτι
που προτιμούν,
μην αναγκάζεις κανέναν να μείνει
μην προσπαθήσεις να πείσεις κανέναν
μην παρατείνεις το πάρτι
γιατί τα πάρτι έχουν προέλευση μεγαλύτερης ηλικίας από εμάς,
και ξέρουν πότε να τελειώσουν,
αποχαιρέτησε τους και ευχήσου τους καλή βραδιά.
Και παρατήρησε
παρατήρησε καλά εκείνους με τη θέληση τους
έμειναν να σε βοήθησουν
ποιος σε βοηθήσε να πλύνεις πιάτα
ποιος σε βοηθήσε να βάλεις τα πράγματα στη θέση τους
αυτοί, αυτοί, αυτοί,
θα είναι οι καλοί σου φίλοι,
αυτοί που θα σταθούν δίπλα σου
όταν η μουσική και το κρασί τελειώσει.
Αυτοί οι καλοί φίλοι
είναι αυτοί που θα μείνουν
είναι αυτοί που θα σταθούν
ακόμη και όταν η ζωή σου
έχει μόνο ψίχουλα και χάος να προσφέρει.
Και θυμήσου στο τέλος κάθε όμορφου πάρτι
στο τέλος κάθε μεγάλης στιγμής
μετά από κάθε μεγάλη επιτυχία
και κάθε επιτυχημένη επιχείρηση
θα δεις ότι δίπλα σου.
Πάντα θα υπάρχουν πολύ λίγοι άνθρωποι
Αλλά αυτοί οι πολύ λίγοι
πάντα να το θυμάσαι
αξίζουν τα πάντα.»
