Οι γιοι μου ήταν πάντα επιμελείς μαθητές και δεν μας απασχόλησαν ιδιαίτερα με τα διαβάσματά τους. Όταν, όμως, η μικρότερη κόρη μου, η Αφροδίτη, ξεκίνησε το σχολείο δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στους κανόνες και το στενό πλαίσιο του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Δυσκολευόταν να κάτσει πολλές ώρες στην καρέκλα, βαριόταν εύκολα, έπαιζε αντί να παρακολουθεί τη δασκάλα, ενώ το διάβασμα στο σπίτι ήταν ένα μικρό, καθημερινό μαρτύριο για όλους μας.
Οι δασκάλες της επέμεναν να διερευνήσουμε το ενδεχόμενο να αντιμετωπίζει η μικρή μαθησιακά προβλήματα, αλλά σε όποιον ειδικό κι αν πήγαμε, δεν εντοπίσαμε τίποτα τέτοιο. Αυτό που την δυσκόλευε ήταν ο τρόπος που λειτουργεί το σχολείο, αφού είχε δείξει από μικρή ότι διαθέτει ελεύθερο και αντισυμβατικό πνεύμα… Ωστόσο, και με τη βοήθεια των ειδικών, καταφέραμε να της δώσουμε το έναυσμα, όχι μόνο να προσαρμοστεί, αλλά και να γίνει η καλύτερη μαθήτρια!
Το κίνητρο έκανε τη διαφορά
Η κόρη μας είναι ένα πανέξυπνο παιδί, όπως όλα της γενιάς της άλλωστε, που πριν κάνει κάτι θέλει να ξέρει γιατί το κάνει, πού θα την ωφελήσει και πώς θα το κάνει σωστά. Δυστυχώς, στις πρώτες δύο τάξεις του δημοτικού δεν της είπαμε ούτε εμείς, ούτε οι δασκάλες της το πόσο σημαντική είναι η μόρφωση για την μετέπειτα πορεία της. Πέρσι, όμως, λίγο πριν ξεκινήσει την Γ’ Δημοτικού, της εξηγήσαμε πως το σχολείο δεν είναι το παν, αλλά ένα όχημα που μπορεί να της ανοίξει το δρόμο για να κάνει ό,τι θελήσει αργότερα στη ζωή της.
Το όνειρό της (προς το παρόν) είναι να γίνει κτηνίατρος και κατάλαβε πως μόνο αν αποκτήσει τις σωστές βάσεις θα το καταφέρει. Ως δια μαγείας, λοιπόν, πήρε από μόνη της την απόφαση να διαβάζει με επιμέλεια και να συλλέγει γνώσεις, που αργότερα θα τις φανούν χρήσιμες.
Υπάρχουν και εναλλακτικοί τρόποι μάθησης
Όταν καταλάβαμε πως ούτε εμείς, αλλά ούτε και οι δασκάλες της μπορούσαμε να την στηρίξουμε επαρκώς, στραφήκαμε σε εναλλακτικούς τρόπους μάθησης. Στην «Ρομποτεχνία», το Εργαστήρι Εναλλακτικής Μάθησης που βρίσκεται στην πόλη μας, η μικρή μας Αφροδίτη βρήκε ανθρώπους που κατανόησαν τις ανάγκες της και της έδειξαν δημιουργικούς και ευχάριστους τρόπους να επεκτείνει τις γνώσεις της βιωματικά. Αντί για ξερά μαθήματα που υπαγορεύονται από ένα προκαθορισμένο πρόγραμμα, βρέθηκε να παρακολουθεί «τμήματα» που, ανάλογα με τον προσανατολισμό τους, διδάσκουν στα παιδιά πώς να αξιοποιούν τη σκέψη και την φαντασία τους.
Πέρσι ξεκινήσαμε με το «Τμήμα Λογικής», όπου μέσα από ειδικές ασκήσεις, δραστηριότητες και εφαρμογές βοηθήθηκε όχι μόνο στα μαθηματικά και τις πρώτες έννοιες της φυσικής, αλλά και στο να οριοθετεί καλύτερα τον εαυτό της και να σκέφτεται χωρίς παρωπίδες. Λίγες εβδομάδες αργότερα, δήλωσε με ενθουσιασμό πως θέλει να παρακολουθήσει και το «Τμήμα Παιδικού Βιβλίου», το οποίο την βοήθησε σημαντικά στον γραπτό και προφορικό της λόγο, αλλά και στην ορθογραφία.
Φέτος, θέλει να δοκιμάσει τα τμήματα «Εκπαιδευτικής Ρομποτικής» και «Πειραμάτων Θετικών Επιστημών» και φυσικά δεν θα της πούμε όχι…
Την αφήσαμε να διαβάζει... ξαπλωμένη!
Ένα από τα χαρακτηριστικά της μικρής μας είναι ότι δυσκολεύεται να καθίσει πολλές ώρες στο γραφείο της, σαν στρατιωτάκι, για να κάνει τα μαθήματά της. Αποφασίσαμε, λοιπόν, με τον άντρα μου να σταματήσουμε να την πιέζουμε! Πλέον, η μικρή Αφροδίτη διαβάζει ξαπλωμένη στο κρεβάτι, οκλαδόν στο χαλί ή ακόμα και καθισμένη στον πάγκο της κουζίνας! Γενικά, την αφήσαμε ελεύθερη να επιλέξει τον τρόπο και το μέρος που θα μελετά, ενώ μετατρέψαμε τα μαθήματα σε παιχνίδι.
Ύπνος στις 9 και καλή διατροφή
Η αλήθεια είναι πως πάντα είχαμε πολύ συγκεκριμένο και σταθερό πρόγραμμα στο σπίτι. Ο ύπνος και το φαγητό των παιδιών είναι δύο από τις βασικές μας προτεραιότητες, τις οποίες εφαρμόζαμε με επιτυχία στα αγόρια μας. Ωστόσο, η Αφροδίτη προσπαθούσε σε κάθε ευκαιρία να αψηφήσει τους κανόνες μας, κάτι που, σταδιακά, ήταν εναντίον της. Κοιμόταν πιο αργά από τα αδέλφια της, έτρωγε μόνο τα φαγητά που της άρεσαν και γενικά δεν πρόσεχε τον εαυτό της όπως θα έπρεπε.
Αυτό που κάναμε, λοιπόν, ήταν να θέσουμε νέους κανόνες χωρίς να αφήνουμε το παραμικρό περιθώριο να τους σπάσει. Χρειάστηκε χρόνος και αρκετά ξεσπάσματα της μικρής, αλλά τελικά τα καταφέραμε. Το εντυπωσιακό είναι πως, ο επαρκής ύπνος και η σωστή διατροφή είχαν αποτέλεσμα στην όλη της συμπεριφορά αλλά και στη σχολική της απόδοση.
Τελικά, παρόλο που οι δασκάλες της επέμεναν ότι είχε μαθησιακές δυσκολίες, με λίγη υπομονή και την κατάλληλη υποστήριξη, η κόρη μας έμαθε να αξιοποιεί στο μέγιστο το μυαλό και τις ικανότητές της, ώσπου έγινε η καλύτερη μαθήτρια!
