Ο τρόπος που σχετίστηκαν με τους γονείς τους
Ο τρόπος που μεγάλωσαν, παίζει καθοριστικό ρόλο στο πώς αντιδρούν στην προοπτική μίας δέσμευσης. Το αν πήραν πολλή προσοχή από τους γονείς τους ή και πολύ λίγη, φαίνεται ότι δυσκολεύει τη διαδικασία της δέσμευσης.
Μάλιστα, η Δρ. Sharon Dekel, η πρώτη συγγραφέας της μελέτης, υποστήριξε πως «Τα άτομα που αποφεύγουν την δέσμευση, αναζητούν κάποιον για να τα επικυρώσει, να τα δεχτεί όπως είναι, να ανταποκριθεί με συνέπεια στις ανάγκες τους και να παραμένει ήρεμος – να μην δημιουργεί αναστάτωση για τίποτα και να μην παρεμβαίνει στα προσωπικά τους ζητήματα. Φαίνεται λοιπόν, πως μέσα από την στάση αποφυγής της δέσμευσης, το ζητούμενο είναι ένα μοντέλο οικειότητας "παιδιού-μητέρας"».
Δεν έχουν μάθει να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους
«Να αγαπάς την ευθύνη» έλεγε ο Καζαντζάκης. Να λες αν δεν σώσω εγώ τον κόσμο, δεν θα τον σώσει κανείς. Όσο όμως κι αν αυτό μοιάζει εύκολο ή θεωρείται ιδιότητα που έχουμε κατακτήσει, στην πραγματικότητα είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα του κόσμου!
Κάποιοι άνθρωποι έχουν ιδιαίτερη σχέση με την ευθύνη. Είτε αρνούνται πεισματικά να την αναλάβουν, προβάλλοντας εκατοντάδες δικαιολογίες στον εαυτό τους, είτε λειτουργούν εντελώς ανάποδα. Νιώθουν, δηλαδή, τόσο υπεύθυνοι να την φέρουν εις πέρας, που η παραμικρή απόκλιση ή αποτυχία θα τους συντρίψει.
Και στις δυο περιπτώσεις, όμως, φαίνεται πως δυσκολεύονται να δεσμευτούν και να αναλάβουν επί της ουσίας τις ευθύνες που επιφέρει η όποια δέσμευση.
Φοβούνται μήπως δεν αντεπεξέλθουν
Ο φόβος της αποτυχίας είναι βαρύς και πολλές φορές μας κρατάει πίσω. Η απόφαση για το επόμενο βήμα, η ανάληψη των ευθυνών που αναφέραμε παραπάνω ή επιθυμία μας να εξελίξουμε τη ζωή μας, συχνά αναιρείται από τον φόβο μήπως δεν τα πάμε καλά ή μήπως δεν αντεπεξέλθουμε όπως πρέπει. Ένας φόβος, όμως, που στην ουσία κρύβει την ανικανότητά μας να προσαρμοζόμαστε. Δεν ξέρουμε να χάνουμε και προτιμάμε να μην πάρουμε καν μέρος σε μία μάχη για να μην αποτύχουμε.
Αντιμετωπίζεται η αποφυγή της δέσμευσης;
Όταν ένας άνθρωπος αντιληφθεί πως φοβάται να δεσμευτεί, έχει κάνει το πρωτο βήμα.Έπειτα, αρκεί να καταλάβει τους λόγους που τον οδηγούν εκεί και να προσπαθήσει, είτε μόνος του είτε με τη βοήθεια ενός ειδικού ψυχοθεραπευτή, να τους αντιμετωπίσει.
