Σε πρόσφατή συνέντευξή του, ο Χρήστος Δημόπουλος είπε μερικά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για την εμπειρία του με τα παιδιά…
Για την «επαγγελματική» του σχέση με τα παιδιά
«Η αλήθεια είναι ότι πάντα τα προσέγγιζα και τα προσεγγίζω με μια σοβαρότητα και όχι με το νιανιαδίστικο ή το δασκαλίστικο. Τους περνάω όμως μηνύματα με τον τρόπο μου –και στους μεγάλους, γιατί κι εκείνοι βλέπουν την εκπομπή.»
«Δεν κάνουμε οντισιόν στα παιδιά, δεν τα επιλέγουμε, κάτι τέτοιο το θεωρώ λάθος. Πώς μπορώ να πω σε παιδί ότι δεν κάνει για τηλεόραση… Ούτε προετοιμασία κάνουμε. Βλέπω τα παιδιά πέντε λεπτά πριν το γύρισμα, τους καθίζω στις καρεκλίτσες τους και όλο πηγαίνει σαν ζωντανό. Αυτοσχεδιασμός. Δεν κόβουμε τίποτα στο μοντάζ εκτός αν συμβεί κάτι πολύ ακραίο.»
«Προσπαθώ να έρχονται παιδιά που δεν έχουν ξεπεράσει την Α’-Β’ Δημοτικού. Τα μεγαλύτερα έχουν ήδη επηρεαστεί από το σχολείο κι έχουν αποκτήσει μια αυτοσυγκράτηση, έναν αυτοέλεγχο, μια αυτολογοκρισία και δεν βγάζουν τον αυθορμητισμό των μικρότερων.»
Για τις αλλαγές από γενιά σε γενιά
«Υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα παιδιά του “Ουράνιου Τόξου” του προηγούμενου αιώνα και στα παιδιά του 21ου. Οταν τους ρωτούσα τι θέλουν να γίνουν έλεγαν αστυνόμος, δικηγόρος, γιατρός, κτηνίατρος… Τώρα υπάρχουν παιδιά που λένε εγώ θα γίνω youtuber, influencer. Το μόνο σταθερό από το 1986 ως το 2020 είναι τα μακαρόνια με κιμά –δεν αλλάζει με τίποτα.»
Για τις πιο περίεργες στιγμές της εκπομπής
«Προχθές ήταν ένα παιδάκι που μου είπε ότι τρώω φασόλια και το κακό με τα φασόλια είναι ότι κλ…νω πολύ. Το έκοψα. Θα μπορούσα και να το αφήσω, αλλά ο κόσμος είναι κακός. Τις προάλλες μια μητέρα έστειλε στην ΕΡΤ γράμμα για να παραπονεθεί: Αφορούσε μια κουβέντα μου με ένα παιδί της για το καλοκαίρι και την θάλασσα. Μιλήσαμε για τις βουτιές και το ρώτησα αν ανοίγει τα μάτια του μέσα στο νερό. Μου είπε όχι κι εγώ του είπα “έλα βρε χαζέ είναι δυνατόν να μην τα ανοίγεις” κι αυτό ενόχλησε την μητέρα –λες και είπα το παιδί βλάκα. Προφανώς δεν είναι του χαρακτήρα μου τέτοιοι χαρακτηρισμοί. Αλλά επειδή πρέπει να αντιμετωπίζω και τέτοιες ακραίες περιστάσεις, έκοψα δύο-τρεις φορές κάτι για να μην έχω την αγωνία ότι κάποιος κακόβουλος θα βρεθεί να το σχολιάσει. Μια εκπομπή έκοψα όχι λόγω του παιδιού αλλά γιατί εγώ δεν μπόρεσα να χειριστώ αυτά που μου έλεγε εκείνο.»
«Εχω ακούσει και μου έχουν πει πολλές ατάκες. Αυτή που με συγκλόνισε, μου την έστειλε με γράμμα ένα παιδί: “Οι γονείς μου έχουν χωρίσει, αλλά όταν σας βλέπω το ξεχνάω”. Συχνά οι γονείς μου λένε “πείτε στα παιδιά να κοιμούνται πιο νωρίς, εμείς τους το λέμε, αλλά είναι διαφορετικό να το ακούνε από εσάς”. Κάποια με λένε δάσκαλο.»
Για όσα του δίνει η ενασχόληση με τα παιδιά
«Η καθαρή, αμόλυντη ματιά των παιδιών τα κάνει να βλέπουν τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, κάτι που εμείς έχουμε χάσει προ πολλού. Τα παιδιά μας βοηθούν να βλέπουμε τα πράγματα από την σωστή τους μεριά –κι αυτό το πιστεύω ακράδαντα. Προσωπικά με έχει βοηθήσει πάρα πολύ η επικοινωνία με τα παιδιά και δεν με κουράζει καθόλου –ίσα, ίσα. Το γύρισμα μοιάζει με το γυμναστήριο. Το σκέφτεσαι πριν μπεις κι όταν βγεις νιώθεις μια απίστευτη ευεξία. Το να μιλάω με δέκα-είκοσι παιδιά σε κάθε γύρισμα, μου αφήνει κάτι πολύ έντονο.»
Πηγή: bovary.gr
.jpg)
.jpg)
