Ενθαρρύνετε τη διαφορετικότητα του κάθε παιδιού
Μην πιέζετε ένα εσωστρεφές παιδί να γίνει κοινωνικό ή ένα κοινωνικό παιδί να «συμμαζεύεται» και, κυρίως, μη λέτε στο ένα παιδί να παραδειγματίζεται από το άλλο. Το κάθε παιδί έχει την δική του προσωπικότητα που οφείλετε να μπολιάσετε με τρόπο που να οδηγεί το παιδί στην αυτονόμηση και αυτοεκτίμησή του.
Το χιούμορ είναι ισχυρό όπλο!
Το χιούμορ αποδεικνύεται σπουδαίος απινιδωτής μιας τεταμένης κατάστασης. Ένα αστείο ή μια αγκαλιά συνοδεία γαργαλητών μπορούν να διώξουν μία πιθανή ένταση ανάμεσα στα δυο αδέλφια, ενώ εκείνη την ώρα νιώθουν χαλαρά, ισότιμα και πως συμμετέχουν μαζί σε κάτι ευχάριστο.
Μην τιμωρείτε τα παιδιά όταν τσακώνονται
Η τιμωρία στις περιπτώσεις αυτές δεν βοηθά τα παιδιά. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ξέρεις ποιος και πότε ξεκίνησε τον καβγά. Εάν πάρεις θέση, λοιπόν, τα αδέλφια θα νιώσουν αδικημένα (το καθένα για τους δικούς του λόγους) και τελικά θα στραφούν το ένα εναντίον του άλλου.
Κοινά παιχνίδια...
Όπως αναφέραμε και παραπάνω, τα μικρά παιδιά δεν έχουν μάθει να μοιράζονται. Ένας καλός τρόπος για να τους το μάθετε είναι μέσα από το παιχνίδι. Ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, παραδείγματος χάριν, που να ανταποκρίνεται στις ηλικίες των παιδιών, θα τα μάθει να μοιράζονται, να γελούν και να διασκεδάζουν μαζί – άλλωστε, αυτός είναι ο σκοπός. Μάλιστα, καλό είναι να επιλέγετε παιχνίδια που δεν δίνουν έμφαση στον νικητή, αλλά στον ηττημένο (π.χ. ο ηττημένος θα επιλέξει τι ταινία θα δείτε το βράδυ)!
...αλλά και προσωπικός χρόνος και χώρος
Είναι πολύ σημαντικό, ειδικά καθώς μεγαλώνουν τα αδέρφια, να έχουν - εφόσον αυτό είναι εφικτό - τον προσωπικό τους χώρο στο σπίτι, για να προφυλάσσουν εκεί την ιδιωτικότητά τους. Ακόμα κι αν τα αδέλφια χρειάζεται να μένουν στο ίδιο δωμάτιο, μπορεί αυτό να διαμορφωθεί έτσι, ώστε να μπορούν κάπως να απομονώνονται (π.χ. με ένα παραβάν).
Μοιραστείτε τις δουλειές στο σπίτι
Να καλείτε τα παιδιά, ακόμα και των πιο μικρών ηλικιών, να συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού, π.χ. στο μαγείρεμα ή το μάζεμα των παιχνιδιών. Κάντε το, όμως, όχι με τρόπο τυπικό αλλά σαν παιχνίδι (π.χ. όσο πιο γρήγορα μαζέψετε τα δωμάτιά σας, τόσο πιο γρήγορα θα πάμε βόλτα). Έτσι τα παιδιά θα μάθουν να μοιράζονται ευθύνες και υποχρεώσεις, ενώ θα αναπτύξουν πιο εύκολα πνεύμα συνεργασίας!
Μην επισημαίνετε την διαφορά ηλικίας μεταξύ τους
Ένα μεγάλο λάθος που κάνουν οι γονείς είναι να βάζουν ταμπέλες του «μικρού» και του «μεγάλου» ανάμεσα στα αδέλφια. Οι ταμπέλες αυτές στο μυαλό των παιδιών μεταφράζονται ως: Εσύ είσαι ο «μεγάλος», είσαι ο αρχηγός, είσαι υπεύθυνος για τον αδελφό/την αδελφή σου – άρα εσύ φταις για κάθε καβγά, εσύ είσαι ο κυρίαρχος της σχέσης. Αντίστοιχα, για τον «μικρό», η ταμπέλα αυτή σημαίνει ότι πρέπει να υποχωρεί, να χρειάζεται προστάτη, να του συγχωρούνται όλα λόγω ανωριμότητας κ.λ.π. Αντίθετα, το μεγάλο παιδί πρέπει να νιώθει οδηγός ή δάσκαλος αναφορικά με το μικρό όχι «αφεντικό». Αντί, λοιπόν, να το μαλώνουμε που δεν πρόσεξε τον αδερφό ή την αδερφή του, πρέπει να το ενθαρρύνουμε να του μαθαίνει πράγματα.
