Μην ξεχνάτε ότι είστε ο ενήλικας
Είναι απολύτως φυσιολογικό, μετά από έναν καυγά ή μια απείθαρχη συμπεριφορά, να χάνετε την ψυχραιμία σας ή να απογοητεύεστε και να σας κυριεύουν τα συναισθήματά σας. Μην ξεχνάτε, όμως, ότι εσείς δεν είστε παιδί, αλλά ενήλικας. Συνεπώς, έχετε την εμπειρία, αλλά και τη συναισθηματική ωριμότητα να ξεπεράσετε γρήγορα το συμβάν και να αποφορτίσετε την ένταση με έναν καλό λόγο ή μια κίνηση καλής θέλησης που θα χαλαρώσει το παιδί και θα ξανακάνει το έδαφος μεταξύ σας πρόσφορο για διάλογο. Έτσι θα μάθει και το παιδί, ότι η ένταση δεν οδηγεί πουθενά, η νηφαλιότητα όμως οδηγεί σε αμοιβαίες λύσεις.
Μην αποδίδετε τα λάθη σας σε υποτιθέμενες δυσκολίες του παιδιού
Όταν τα πράγματα με το παιδί δεν βαίνουν όπως επιθυμείτε, αναζητήστε τα λάθη σας πρώτα πρώτα γιατί μόνο εσείς μπορείτε να τα εντοπίσετε και να τα διορθώσετε. Μην πέσετε εθελούσια στην λούμπα της αυθαίρετης διάγνωσης της δυσκολίας που μπορεί να αντιμετωπίζει το παιδί (είτε ψυχικής είτε μαθησιακής) και, προς Θεού, μην το κάνετε για να αποφύγετε την αυτοκριτική. Άλλωστε, ό,τι κι αν συμβαίνει με το παιδί, η δική σας συμβολή προς το καλύτερο περνάει αποκλειστικά μέσα από την ειλικρίνεια και την ήρεμη προσέγγιση. Έτσι, το παιδί δεν θα αντιδρά όλο και πιο άσχημα επειδή νιώθει εγκλωβισμένο στη λάθος συμπεριφορά και στιγματισμένο από εσάς.
Μην οικειοποιείστε τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες του
Καθώς μεγαλώνει, ένα παιδί βιώνει επιτυχίες και αποτυχίες που έχουν όλες σημαντικό αντίκτυπο στην ψυχολογία, αλλά και τη γενικότερη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Δική σας δουλειά, λοιπόν, είναι να βοηθήσετε το παιδί να διαχειριστεί σωστά την κάθε περίπτωση και όχι να ζήσετε τον θρίαμβο ή το δράμα του σαν να ήταν η δική σας προσωπική εμπειρία, επιφορτίζοντάς το με επιπλέον ευθύνη ή αίσθημα ανεπάρκειας. Μοιραστείτε τη χαρά του και στηρίξτε το στη λύπη του, αλλά πάντα από μια απόσταση που σας επιτρέπει να βλέπετε τα πράγματα με καθαρότερο μάτι από εκείνο.
Κάντε εποικοδομητική κριτική αντί να το επιπλήττετε
Για να βρει το σωστό μονοπάτι και να χαράξει μια σταθερή πορεία πάνω σ’ αυτό, ένα παιδί χειάζεται την καθοδήγηση του γονιού. Μην παρασύρεστε όμως απ’ το καθήκον σας και φτάνετε στο σημείο να διορθώνετε εσείς τα λάθη του παιδιού ή του δείχνετε ότι σας έχει απογοητεύσει. Ο καλύτερος τρόπος να του δείξετε τον δρόμο είναι να παραμείνετε δίπλα του με στοργή και να του δώσετε τα φώτα σας ώστε να κάνει μόνο του το επόμενο βήμα. Μετά από ένα λάθος ή μια αποτυχία, προτιμήστε την εποικοδομητική κριτική που θα ενθαρρύνει το παιδί να ξαναπροσπαθήσει αντί να το καταρρακώσει ηθικά και να το προκαταβάλλει αρνητικά απέναντί σας.
Μάθετε να συγκρατείτε τα νεύρα σας
Ποιος γονιός δεν έχει βρεθεί εκτός εαυτού και δεν έχει φωνάξει στο παιδί του, νιώθωντας κατόπιν τύψεις και στεναχώρια γι’ αυτό που έκανε. Για να μην μετανοιώνετε για τίποτα από αυτά που λέτε στο παιδί και να μην χάνετε τον έλεγχο μπροστά του κλονίζοντας την εμπιστοσύνη του σε σας, μάθετε να συγκρατείτε τα νεύρα σας και να αποσύρεστε απ’ τις «αναμετρήσεις» σας πριν να φτάσετε στο σημείο βρασμού. Δεν είναι ανάγκη να αποφύγετε το ζήτημα. Απλώς, συνεχίστε την κουβέντα αργότερα που θα έχετε βρει την ισορροπία σας και μπορείτε να αντιμετωπίσετε οτιδήποτε με ηρεμία.
Αφήνετε το παιδί να παίρνει πρωτοβουλίες και να ωριμάζει σταδιακά
Η πηγαία αγάπη για το παιδί τους οδηγεί συχνά τους γονείς να γίνονται υπερπροστατευτικοί και να στρώνουν τον δρόμο του παιδιού με ροδοπέταλα, στερώντας του πολύτιμες εμπειρίες και την ευκαιρία να ωριμάσει σταδιακά μέσα από αυτές. Αντισταθείτε στη φυσιολογική παρόρμηση να δίνετε τα πάντα στο παιδί έτοιμα και να σκέφτεστε πριν από εκείνο για ‘κείνο. Δώστε του χώρο να πάρει πρωτοβουλίες, να μάθει απ’ τα λάθη του, να μετατρέψει την εμπειρία σε γνώση και να χτίσει την αυτοπεποίθηση που θα το κάνει πιο ανθεκτικό στις δυσκολίες της ζωής.
Μη λύνετε τις διαφορές σας ως ζευγάρι με τσακωμούς
Σε κάθε περίπτωση, όσο κι αν – ως γονείς και ενήλικες – έχουμε έναν λόγο παραπάνω και μας επιτρέπονται περισσότερα, τα παιδιά διαμορφώνουν τη συμπεριφορά τους με εμάς ως πρότυπα και δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Εφαρμόστε, λοιπόν, στην καθημερινή σχέση με τον σύντροφό σας, όσα θα θέλατε να μάθει το παιδί σας και δείξτε του στην πράξη πως πρέπει να σας αντιμετωπίζει όταν νιώθει θυμό ή δεν κατανοεί κάποια απόφασή σας: με υπομονή και ήρεμο διάλογο. Είναι ο καλύτερος τρόπος να διδάξετε στο παιδί, πως θα σας έχει πάντα συμμάχουε, πως θα γίνει λειτουργικός ενήλικας και πως θα κάνει κάποια μέρα τον σύντροφο και τα παιδιά του ευτυχισμένους.
