«Γεια σας απ’ το Πεκίνο! Βλέποντας τα νέα απ’ τον υπόλοιπο κόσμο, θα ήθελα να σας πω ότι υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ στο οποίο βρίσκεστε αυτή τη στιγμή. Εδώ, βιώσαμε την απαγόρευση κυκλοφορίας απ’ τα τέλη Γενάρη και πριν από λίγες μέρες η διασπορά του ιού άρχισε να υποχωρεί σημαντικά, αποδεικνύοντας ότι το μέτρο δουλεύει.
Βέβαια, την πρώτη εβδομάδα της απαγόρευσης βιαστήκαμε να μπούμε σε καθεστώς άρνησης, δεν θέλαμε να πιστέψουμε ότι το ζούμε αυτό. Όλος ο κόσμος μιλούσε για υπερβολές της κυβέρνησης και πώς όλο αυτό δεν είναι παρά μία ακόμη γρίπη.
Ο Φεβρουάριος μπήκε με φόβο και κατάθλιψη. Το μέλλον την οικονομίας εδώ έμοιαζε δυσοίωνο και οι πτήσεις για την πατρίδα λιγόστευαν καθημερινά, με αποτέλεσμα να αναρωτιόμαστε αν πράξαμε το σωστό που δεν φύγαμε εγκαίρως. Στο μεταξύ, έπρεπε να είμαστε σε διαρκή επαφή με τους υπαλλήλους μας και να τους προμηθεύσουμε με υπολογιστές ώστε να συνεχίσουμε όλοι μας να εργαζόμαστε απ’ το σπίτι, απομονωμένοι και ασφαλείς.
Κάπου στα μέσα του Φλεβάρη αρχίσαμε να αποδεχόμαστε αυτό που μας συνέβαινε. Ο περισσότερος κόσμος ακολουθούσε πλέον πιστά τους νέους κανόνες κι εμείς αναζητούσαμε διαρκώς πηγές απ’ την ιατρική κοινότητα ώστε να έχουμε μια καθαρή εικόνα της κατάστασης – κάτι που μας βοήθησε να μείνουμε ψύχραιμοι.
Απ’ την πρώτη στιγμή μας διαβεβαίωσαν ότι τα καταστήματα τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης θα παρέμεναν ανοιχτά και θα τροφοδοτούνταν κανονικά. Έτσι, αποφύγαμε τον πανικό και την ξαφνική έλλειψη αγαθών και διατηρήσαμε μια δικαιολογία να βγαίνουμε λίγο απ’ το σπίτι κάθε τρεις μέρες για να ψωνίσουμε τα βασικά.
Για όσους δεν ξέρουν ή δεν μπορούν να μαγειρέψουν, τα εστιατόρια συνέχισαν να δουλεύουν και το ντελίβερι πήρε φωτιά. Η μειωμένη κίνηση, μάλιστα, ανέβασε κατακόρυφα την ταχύτητα παράδοσης! Στο δρόμο, υπήρχαν συνεργεία που θερμομετρούσαν όσους κινούνταν ακόμα στην πόλη και συγχρωτίζονταν με άλλους, λόγω εργασίας κλπ.
Τις τελευταίες μέρες, το Πεκίνο βρίσκει σιγά σιγά τους παλιούς ρυθμούς του καθώς πολλές επιχειρήσεις ανοίγουν και πάλι. Σπάει έτσι, μια σιωπή που κράτησε εβδομάδες και ήταν ταυτόχρονα, απόκοσμη και γαλήνια.
Μαζί με τη βουή επιστρέφει και η άνοιξη. Χθες ήταν μια ηλιόλουστη μέρα και πήγαμε να τη χαρούμε σ’ ένα πάρκο κοντά στην Απαγορευμένη Πόλη. Τις καλές μέρες, θα ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλον, τώρα όμως δεν υπήρχε ψυχή. Ήταν μια σπάνια ευκαιρία να βγάλουμε τις μάσκες μας και να φωτογραφηθούμε όπως θα κάναμε πριν τον ιό.
Το μόνο που έχουμε να πούμε είναι, ακούστε τους επιστήμονες και διατηρείστε την ψυχραιμία σας. Ακουθείστε τους κανόνες, απολαύστε την ευκαιρία να μείνετε στο σπίτι σας και κάντε ολ’ αυτά που συνήθως αναβάλλετε επειδή δεν σας φτάνει ο χρόνος. Θα χρειαστεί να κάνετε λίγες εβδομάδες υπομονή. Εμείς είμαστε στην όγδοη και ήδη οργανώνουμε την επιστροφή στο γραφείο.
Ευχόμαστε αγάπη και καλή υγεία σε όλους!»
