«Είμαι στο σπίτι με τα δυο παιδιά μου. Το ένα είναι 8 και το άλλο 12 ετών. Είμαστε σε καραντίνα όπως τόσες άλλες οικογένειες σε μια πόλη φάντασμα. Στην δική μας περιοχή που συνορεύει με το Βενέτο, έχουν καταγραφεί 126 κρούσματα κορονοϊού. Ευτυχώς, κανένας γνωστός μου δεν έχει προσβληθεί από τον ιό, ούτε έχει κάποιο σύμπτωμα για να κάνει το τεστ. Οι τελευταίες εξελίξεις έχουν φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή μας, ειδικά για τους γονείς.
Όλους μας πλημμυρίζει το άγχος, η ανασφάλεια και ο φόβος καθώς τα κρούσματα αυξάνονται και οι άνθρωποι που πεθαίνουν είναι πλέον πάρα πολλοί. Και η ζωή στην καραντίνα συνεχίζεται και είναι δύσκολη.
Προς τα τέλη του Ιανουαρίου άρχισαν να εμφανίζονται διάφορες ειδήσεις για τον κορονοϊό. Στα social media αρκετοί ήταν αυτοί που έκαναν πλάκα και μιλούσαν για την υπερβολή των ΜΜΕ. Πολλοί υπήρξαν αυτοί που συνέκριναν τον κορονοϊό με τον ιό της γρίπης, με αποτέλεσμα ο κίνδυνος να υποτιμηθεί.Όπως υποτιμήθηκε και η παγκόσμια εξάπλωση του ιού. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που αντιλήφθηκαν τη σοβαρότητα την κατάστασης. Πως δεν πρόκειται για έναν απλό ιό, αλλά για πανδημία.
Τώρα η μόνη κίνηση που βλέπουμε σε μερικά χωριά είναι τα οχήματα έκτακτης ανάγκης του Οργανισμού Προστασίας των Πολιτών, τα οποία μας υπενθυμίζουν με τη χρήση μεγάφωνου να μένουμε στο σπίτι-εκτός και αν υπάρξει κάποιος ιδιαίτερος λόγος για να βγούμε. Αυτή η ατμόσφαιρα θυμίζει την Αποκάλυψη.
Όποιος φεύγει απ’ την περιοχή, πρέπει να έχει μαζί του ένα έγγραφο στο οποίο θα εξηγεί τον σημαντικό λόγο για τον οποίο ταξιδεύει (δουλειά, να παραλάβει ή να πάει βασικά αγαθά). Μέχρι χθες, τα μαγαζιά και τα μπαρ ήταν ανοιχτά συγκεκριμένες ώρες και όλες οι τοπικές επιχειρήσεις έπρεπε να έχουν πινακίδες που να υπενθυμίζουν στους πελάτες να αποφεύγουν την στενή επαφή όπως για παράδειγμα: ''Κρατήστε απόσταση 1 μέτρου'' ή ''Μην ακουμπάτε στους πάγκους''. Η τοπική αστυνομία σταματούσε τους ανθρώπους στον δρόμο και τους ζητούσε να αποδείξουν ότι είναι κάτοικοι της περιοχής.
Τα σουπερμάρκετ είναι ακόμη ανοιχτά και μέσα από μεγάφωνα υπενθυμίζουν στους πελάτες να χρησιμοποιούν αντισηπτικό χεριών στην είσοδο και να κρατούν αποστάσεις. Η μεταφορά των εμπορευμάτων δεν περιορίζεται, επομένως τα σουπερμάρκετ ανατροφοδοτούνται. Τα φαρμακεία, τα καταστήματα που πουλάνε καπνό, αλλά και τα ταχυδρομεία παραμένουν ανοιχτά.
Τα μέτρα αυτά βοηθούν τα παιδιά μας να μην γίνουν φορείς, αλλά ακόμα και έτσι έχουν επηρεαστεί αρνητικά. Ο ένας μου γιος έχει ερωτήσεις που δύσκολα μπορούν να απαντηθούν. Οι ειδήσεις, αληθινές και ψεύτικες, δημιουργούν επιπλέον άγχος.
Όταν έκλεισαν για πρώτη φορά τα σχολεία, πολλοί θεώρησαν ότι θα είναι για λίγες ημέρες. Όσοι ήταν τυχεροί άφηναν τα παιδιά στους παππούδες και πήγαιναν στη δουλειά. Στις 24 Φεβρουαρίου τα κρούσματα αυξήθηκαν κατά πολύ μέσα σε λίγες μέρες και μας ενημέρωσαν ότι τα σχολεία θα παραμείνουν κλειστά για ακόμη μια εβδομάδα. Εκείνη την περίοδο έκλεισαν μουσεία, ακυρώθηκαν σχολικές εκδρομές και άλλα event.
Οι γονείς ξεσπούν το άγχος και τον φόβο τους σε μεταξύ τους τηλεφωνήματα, τροφοδοτώντας τα αρνητικά συναισθήματα και την ανασφάλεια που επικρατεί. Τουλάχιστον μέχρι τις 3 Απριλίου τα μέτρα θα γίνουν ακόμη πιο αυστηρά. Και ξαναλέω, είμαστε σε καραντίνα!
Διάφορες διασημότητες, πολιτικοί και δημοσιογράφοι χρησιμοποιούν το #μένουμεσπίτι για να ευαισθητοποιήσουν τους πολίτες.
Σιγά-σιγά, οι γονείς κατάλαβαν ότι είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την μάθηση των παιδιών τους. Τα πρόσφατα γεγονότα υποχρεώνουν τους δασκάλους και τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών βαθμίδων να παρέχουν πόρους και κατάρτιση στο σπίτι.
Αυτό μπορεί να είναι ένα από τα λίγα θετικά αποτελέσματα που θα έχει αυτό το γεγονός στο ιταλικό εκπαιδευτικό σύστημα. Αλλά βραχυπρόθεσμα, οι γονείς βρίσκουν πολύ χρονοβόρο να βοηθήσουν τα παιδιά τους να πλοηγηθούν στις διάφορες πλατφόρμες που τους επιτρέπουν να διατηρούν επαφή με τους εκπαιδευτικούς και να υποβάλλουν εργασίες.
Παρά την τιτάνια προσπάθεια των εκπαιδευτικών όμως, ο σεβασμός, η πειθαρχία και η ρουτίνα που παρέχει το σχολείο σ’ ένα παιδί είναι πολύ δύσκολο να αναδημιουργηθεί στο σπίτι από τη μια μέρα στην άλλη. Με λίγη προσπάθεια όμως κάτι γίνεται, τουλάχιστον με τα δικά μου τα παιδιά. Δύσκολα βέβαια!
Την περασμένη εβδομάδα, αυτή η δυσκολία επιδεινώθηκε με τις ηλιόλουστες ημέρες. Άφηνα τα αγόρια μου να παίζουν κάθε απόγευμα έξω. Οι νέοι περιορισμοί όμως απαγορεύουν να μαζευτούν με άλλα παιδιά γεγονός που έχει αρνητικό αντίκτυπο, στο κίνητρο για να διαβάσουν.
Με τους φίλους τους ''συναντιούνται'' διαδικτυακά για συγκεκριμένες ώρες. Και φυσικά έρχομαι αντιμέτωπη με παρακάλια του τύπου ''10 λεπτά ακόμα μαμά!'' ή την άρνησή τους να διαβάζουν.
Δυστυχώς, παρά τα όσα ακούγονται, αρκετοί δεν υπακούν τα νέα μέτρα και πολλοί δεν ακολουθούν τους κανόνες βασικής υγιεινής. […] Πρέπει όμως όλοι να συμμορφωθούμε. Ελπίζω ότι αυτή η απομόνωση στην Ιταλία θα βοηθήσει πραγματικά στον περιορισμό εξάπλωσης του κοροναϊού και σύντομα η ζωή μας θα επανέλθει στο φυσιολογικό.»
Πηγή: parents.com
