«Δεν πάω σχολείο»

«Δεν πάω σχολείο»

Κι εκεί που η καθημερινότητα ακολουθεί το δρόμο της κι όλα έχουν μπει σε ένα πρόγραμμα με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, οι γονείς βρίσκονται αντιμέτωποι με μια απροσδόκητη αντίδραση του παιδιού τους. Ένα πρωί ξυπνάει και αρνείται να πάει σχολείο!

Δεν αναφέρομαι σε ένα απλό χασομέρι ή σε μια πρωινή καθυστέρηση (που είναι κι αυτή ενοχλητική), αλλά στο αδιαπραγμάτευτο «όχι» του παιδιού που καταντά ανυπόφορο.

Η πρώτη αντίδραση των γονιών

Τα νεύρα μας κοντεύουν να σπάσουν γιατί συνειδητοποιούμε πόσο δύσκολο είναι να πείσουμε ένα παιδί να κάνει κάτι που δεν θέλει. Έτσι ξεκινάνε οι φωνές, οι απειλές και οι υπερβολικές υποσχέσεις, μάταια όμως! Όλες οι προσπάθειές μας πέφτουν στο κενό…

Για να βρείτε τη λύση, βρείτε πρώτα το πρόβλημα

Πάντα υπάρχει κάποιος λόγος που το παιδί δεν θέλει να πάει σχολείο. Συζητήστε μαζί του για να μάθετε ποιο είναι και μετά προσπαθήστε να το λύσετε.

Οι σχέσεις του παιδιού με τους συνομήλικούς του. Η κόρη μου απεχθανόταν να είναι μόνη της. Όταν την χώρισαν από τη δίδυμη αδελφή της στο σχολείο ένιωσε ξεκρέμαστη, γι’ αυτό ήθελε να κάνει απεγνωσμένα φίλους. Τα δίδυμα παιδιά έχουν μάθει να είναι κοινωνικά και αδημονούν να γνωρίσουν κάποιον και να κάνουν παρέα. Χρειάζεται όμως να μάθουν να κάνουν υπομονή. Όλα τα παιδιά είναι σαν τα τουβλάκια Lego που ενώνονται για να σχηματίσουν κάτι. Αρκεί λοιπόν το παιδί σας να βρει το σωστό τουβλάκι και να το τοποθετήσει δίπλα του για να σταματήσει να νιώθει ανασφαλές. Ο δάσκαλος μπορεί να βοηθήσει στην ομαλή προσαρμογή του παιδιού σας.

Πλήξη. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, η κόρη μου είπε ότι βαριόταν κάποιες μέρες γιατί έκανε τα ίδια και τα ίδια στο σχολείο της. Προσπαθήστε λοιπόν να εμπνεύσετε ενθουσιασμό στο παιδί για το σχολείο και την έννοια της μάθησης. Μιλήστε στο παιδί γι’ αυτά που αρέσουν σ’ εσάς να μαθαίνετε και σας εκπλήσσουν στη ζωή. Κάντε τη μάθηση να μοιάζει με διασκέδαση, όχι με αγγαρεία. Αυτές οι κουβέντες θα βοηθήσουν το παιδί να βρει έναν προσανατολισμό που θα του ταιριάζει για να αρχίσει να περνάει καλά.

Αγωνία που φεύγει από το σπίτι. Οι κόρες μου αναρωτιούνταν αν οι οδηγοί των σχολικών λεωφορείων γνώριζαν το σπίτι μας. Με την καθημερινή ρουτίνα, αυτό θα εξαλειφθεί και η ώρα του σχολικού θα γίνει η πιο χαλαρή ώρα της μέρας. Το άγχος του αποχωρισμού δικαιολογείται, ενώ η κατάσταση θα βελτιωθεί αν πείτε στο παιδί την ώρα που θα επιστρέψετε όλοι στο σπίτι και του υποσχεθείτε ότι θα κάνετε κάτι ενδιαφέρον μαζί. Τα παιδιά ηλικίας 4 ετών και άνω πρέπει να γνωρίζουν τη διεύθυνση του σπιτιού τους και τον αριθμό του τηλεφώνου.

Τι μπορείτε να κάνετε ως γονείς

Ενθαρρύνετε το παιδί να παρακολουθεί συστηματικά τα μαθήματα και φροντίστε τη συμμετοχή του σε μια παράλληλη δραστηριότητα του σχολείου του. Το πιο σημαντικό όμως είναι να συζητάτε με το παιδί για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει και να του δείξετε ότι νοιάζεστε γι’ αυτό το ίδιο! Αν πλησιάσετε τα παιδιά και προσπαθήσετε να έρθετε κοντά τους, μπορείτε να ελπίζετε ότι θα έχετε επιρροή πάνω τους και ότι θα ακούνε αυτό που τους λέτε!

B..................................................................................................................

v