«Το σημερινό πρωινό ήταν εξαιρετικά δύσκολο και για τους δυο μας. Έβαλα παραπάνω οδοντόκρεμα στην οδοντόβουρτσά σου, σερβίρισα τα δημητριακά στο μπλε μπολ αντί για το πράσινο και δεν σε άφησα να πάρεις τις κάρτες Pokémon μαζί σου στο σχολείο. Είχες πεισμώσει, δεν ήθελες να βάλεις τα παπούτσια σου και ως συνήθως είχαμε καθυστερήσει!
Σε καταλαβαίνω μικρέ μου, οι κανόνες είναι πολλοί και σε πνίγουν.
Θυμώνεις που δεν μπορείς να τα κάνεις όλα μόνος σου αλλά εξαρτάσαι από μένα. Σου υπόσχομαι ότι μια μέρα θα δένεις μόνος σου τα κορδόνια των παπουτσιών σου.
Εκνευρίζεσαι κάθε φορά που σου λέω «όχι» ή όταν δεν κάνω τα πράγματα με τον δικό σου τρόπο.
Είσαι έξυπνος και θέλεις να έχεις το πάνω χέρι. Το καταλαβαίνω…Υπενθυμίζω συνεχώς στον εαυτό μου ότι προσπαθείς. Κάποιες φορές ανησυχώ ότι ίσως σκέφτεσαι πως σου φωνάζω επειδή είσαι κακό παιδί. Άραγε αρκούν τα λόγια αγάπης που σου λέω; Ξέρεις πόσο υπέροχο παιδί είσαι;
Κάποτε πίστευα ότι το να μεγαλώνεις παιδιά δεν είναι δύσκολο, μέχρι που ήρθες στη ζωή μου.
Το ξέρεις ότι κάποιες μέρες είμαι πιο ελαστική μαζί σου, ενώ δεν πρέπει; Είμαι τόσο κουρασμένη που δεν έχω κουράγιο για φωνές και πείσματα.
Άραγε καταλαβαίνεις ότι ορισμένες μέρες σε αφήνω να φας γλυκό αντί για πρωινό ή να δεις τηλεόραση παραπάνω ώρα απ’ όσο πρέπει;
Έχω κουραστεί απ’ τα επικριτικά βλέμματα των γύρω μου.
Έχω βαρεθεί να ακούω από τρίτους ότι δεν είμαι αυστηρή μαζί σου και ότι πρέπει να σε πειθαρχώ περισσότερο.
Όμως οι άλλοι δεν σε ξέρουν όπως εγώ.
Έχεις ένα δυνατό μυαλό και μια αστείρευτη ενέργεια. Δεν επηρεάζεσαι από κανέναν! Γι’ αυτό αν χρειαστεί να σε βγάλω ‘’σηκωτό’’ απ’ το μαγαζί καθώς ουρλιάζεις, θα το κάνω.
Συχνά σε αποκαλούν ‘’δύσκολο’’ παιδί και για να είμαι ειλικρινής το ‘χω σκεφτεί και εγώ πολλές φορές. Αλλά είσαι απλώς ένα ζωηρό παιδί με πολλές ιδέες και σκέψεις.
Κάποια στιγμή ούρλιαξες ότι με μισείς και με χτύπησες στα χέρια με τις μικρές μπουνίτσες σου. Δεν θα σου κρύψω ότι ένιωσα σαν να με έχουν μαχαιρώσει στην καρδιά. Και δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ τι κάνω λάθος. Θα συμπεριφερόσουν διαφορετικά, αν ήμουν μια άλλη μαμά;
Όταν νιώθω έτσι καταβάλλω τεράστιες προσπάθειες για να συγκρατηθώ. Υπενθυμίζω διαρκώς στον εαυτό μου ότι αυτές οι μαύρες σκέψεις θα περάσουν.
Δεν θα εγκαταλείψω τις προσπάθειες, γιατί είναι απαραίτητες για να μεγαλώσεις και να φτάσεις στο σημείο που πρέπει. Και αν η μεταξύ μας σχέση καθορίζεται από κάτι, είναι από τις στιγμές που αγκαλιαζόμαστε και λέμε ‘’σ’ αγαπώ’’ ο ένας στον άλλον.
Είμαι σίγουρη ότι όταν μεγαλώσεις θα μου λείψουν όλες οι προκλήσεις που ζήσαμε μαζί. Θέλω να ξέρεις ότι δεν βλέπω μόνο τις υστερίες σου, αλλά και τα καλά στοιχεία του χαρακτήρα σου και πως για μένα είσαι τέλειος.
Ο λόγος που μπορώ πλέον και διαχειρίζομαι τις φωνές και το πείσμα σου, είναι γιατί γνωρίζω ότι θα κάνεις σπουδαία πράγματα όταν μεγαλώσεις. Αυτό υπενθυμίζω στον εαυτό μου και όταν μου τηλεφωνεί η δασκάλα για να παραπονεθεί για τις αταξίες σου.
Τα βράδια που κοιμάσαι και σε κοιτάζω, αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να έχει τόσα νεύρα ένα 5χρονο. Σκύβω πάνω απ΄ το κρεβάτι και σου δίνω ένα πεταχτό φιλί. Παρά τις δυσκολίες είμαι πολύ περήφανη που είμαι η μαμά σου. Και σου υπόσχομαι πως θα τα καταφέρουμε!»
Πηγή: scarymommy.com
