Ποτέ δεν είναι αργά: 9 ιστορίες της... υπομονής

Ποτέ δεν είναι αργά: 9 ιστορίες της... υπομονής

Έχετε υποσχεθεί ότι θα αλλάξετε την καμένη λάμπα στον διάδρομο, αλλά κατά κάποιον «μυστηριώδη» τρόπο ακόμη δεν βρήκατε τον χρόνο να το κάνετε και έχετε συμβιβαστεί απολύτως με την ιδέα να περπατάτε στο σκοτάδι. Αν έχετε τύψεις που αναβάλλετε διαρκώς τις βαρετές υποχρεώσεις σας, διαβάστε τα χειρότερα «θα το κάνω σήμερα» (που δεν έγιναν ποτέ) και παρηγορηθείτε.

Πώς να νικήσετε την αναβολή

Αγόρασα ένα βιβλίο που λέγεται «52 βήματα για να νικήσετε την αργοπορία». Αυτό έγινε πριν από 10 χρόνια. Δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Κρεγκ

Θα το βάψω μόνη μου...

Άρχισα να διακοσμώ το μπάνιο το 2000, όταν μετακομίσαμε σε αυτό το σπίτι. Οι μπογιές βρίσκονται ακόμα στα κουτιά τους και το έργο μου παραμένει ανολοκλήρωτο. Ακόμα δεν μπορώ να αποφασίσω τι χρώμα πετσέτες να βάλω. Καρολάιν

Την «γκάστρωσε»

Τον Οκτώβριο του 1987 και ενώ ήμουν έγκυος, ο σύζυγός μου με διαβεβαίωσε ότι θα τοποθετήσει τα ράφια σε ένα ψηλό ντουλάπι της κουζίνας. Τελικά τα έβαλε ο γιος μου (που τότε βρισκόταν στην κοιλιά μου) 16 χρόνια μετά. Σάρα

Να μην ξεχάσω να...

Όταν παντρεύτηκα, η σύζυγός μου μού πήρε δώρο έναν πίνακα στον οποίο θα γράφαμε τις δουλειές που πρέπει να γίνουν. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, εξαφανίστηκε. Ύστερα από 25 χρόνια, τον βρήκα στο γκαράζ. Υπήρχαν 20 δουλειές στη λίστα και δεν είχε γίνει καμία από αυτές. Στιβ

Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο

Ακόμα δεν έχω καταφέρει να βγάλω το χριστουγεννιάτικο δέντρο από το Δεκέμβριο και έχει φτάσει Σεπτέμβριος. Κατά τον Ιούνιο αποφάσισα να το αφήσω επειδή (α) έφταναν πάλι τα Χριστούγεννα ούτως ή άλλως, (β) μου αρέσουν πολύ τα φωτάκια του, (γ) δεν βρίσκω κανένα κακό να κρατάς το χριστουγεννιάτικο δέντρο όλο το χρόνο, (δ) πραγματικά δεν μπορώ να μπω στον κόπο να μπαινοβγαίνω στο πατάρι κάθε χρόνο. Πόλι

Το ζύγισμα της γάτας

Ένας φίλος μου, τον οποίο θα αποκαλώ εφεξής «Ντέιβ» (επειδή αυτό είναι το όνομά του), ήθελε με κάθε τρόπο να αποφύγει το διάβασμα για το σχολείο. Κάποια στιγμή βρήκε τον εαυτό του να ζυγίζει τη γάτα του, καθώς αποφάσισε ότι μόνο αν είχε αυτή την πληροφορία, θα μπορούσε να στρωθεί στο διάβασμα. Σήμερα, 25 χρόνια μετά, στην οικογένειά μου ακόμα αναφερόμαστε στην πράξη της αναβολής ως «ζύγισμα της γάτας». Ίαν

Και οι δάσκαλοι βαριούνται

Είμαι δασκάλα. Μια φορά άφησα αδιόρθωτα κάποια διαγωνίσματα για τόσο πολύ καιρό, που τελικά ντράπηκα και τους είπα ότι μου τα κλέψανε. Σόνια

O χρόνος είναι χρήμα

Ένας πελάτης μου έδωσε μια επιταγή των 7.500 ευρώ. Την έχασα. Πάντα έλεγα να του ζητήσω να εκδώσει μια νέα αλλά ποτέ δεν το έκανα. Τζακ

47 χρόνια αναμονής

Το 1963, ο πατέρας μου μού ζήτησε να του πλέξω ένα κασκόλ με το σήμα της ομάδας του, λέγοντας μάλιστα ότι θα μου το πληρώσει. Ήμουν 13 ετών τότε και έκανε το λάθος να με πληρώσει προκαταβολικά. Όπως καταλαβαίνετε, ποτέ δεν πήρε το κασκόλ και πέθανε το 2010, σε ηλικία 93 ετών. Ίσως θα έπρεπε να νιώθω τύψεις, αλλά ο μπαμπάς μου ήταν ευγενικό και γενναιόδωρο άτομο, οπότε δεν νομίζω να τον πείραξε. Πολίν

Πηγή: Bbc.co.uk

Πείτε μας τη δική σας ιστορία αναβολής! Θα περιμένουμε όσο χρειαστεί...

v