Και η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη παράσταση είναι κάτι πολύ περισσότερο από το άρτιο και συναρπαστικό αποτέλεσμα που προσφέρει: είναι ένα τραγούδι για την ίδια τη ζωή!
Τα φώτα κλείνουν και όλα ξεκινούν από ένα μεγάλου μπουμ και δυο παιδιά. Δύο παιδιά που μόλις έχασαν τα πάντα. Ξεκινούν μόνα τους, λοιπόν, ένα ταξίδι ως την άκρη του κόσμου γυρεύοντας ασφάλεια και ευτυχία. Όπως λέει κι ο Καβάφης, όμως, σημασία έχει το ταξίδι κι όχι ο προορισμός και οι συντελεστές της παράστασης φαίνεται πως το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό!
Το ταξίδι τους έχει πολλούς νέους φίλους, παιχνίδι, μουσική και φαντασία, ζωντανή ορχήστρα, άπλετο ταλέντο, ζωντάνια, χιούμορ, πάθος και μια διάχυτη παιδικότητα που τη ζηλεύουμε όλοι (μα όλοι!) οι μεγάλοι. Το βασικότερο, όμως, είναι πως διαθέτει ένα στοιχείο που τελευταία μας λείπει όλο και πιο πολύ. Κάτι που ντύνει τη καρδιά με χρώματα ζεστά και δίνει νόημα στην πολυάσχολη ζωή μας: διαθέτει Ανθρωπιά.
«Ο χορός είναι μέσα μας» λέει ένας ηθοποιός επί σκηνής, μα το δίδαγμα της Μαρίας Παπαγιάννη είναι πως μέσα μας δεν είναι μόνο ο χορός αλλά και η φιλία, η κατανόηση, η αισιοδοξία, η προσπάθεια και η καλοσύνη. Μέσα μας είναι η ανάγκη να δίνουμε το χέρι μας σε όποιον το χρειάζεται, να προσφέρουμε ανιδιοτελώς, να βοηθάμε.
Μετά το πέρας της παράστασης, κι ενώ επέστρεφα στο σπίτι, έχτιζα νοερά το κείμενο που θα έγραφα δίνοντας βάση κυρίως στους συντελεστές και την εξαιρετική δουλειά που έκαναν. Τα γεγονότα, όμως, με πρόλαβαν.
Δύο εικοσιτετράωρα μετά, ξέσπασε ένας καινούριος πόλεμος, και μάλιστα πολύ κοντά, και τα ασυνόδευτα παιδιά για τα οποία μιλά το έργο και τα οποία συναντάμε έτσι κι αλλιώς καθημερινά τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, ξαφνικά έγιναν διπλάσια σε λίγες μόνο μέρες.
Παιδιά που ξεκινούν το ταξίδι τους μετά από ένα μεγάλο μπουμ, έχοντας χάσει τα πάντα, και γυρεύουν ασφάλεια και ευτυχία.
Αλλά και παιδιά σαν τα δικά μας που, αν και ζουν προστατευμένα σε μια μεγάλη αγκαλιά, ξυπνούν έπειτα από ένα μπουμ και βλέπουν γύρω τους άλλα παιδιά να τριγυρνάνε απροστάτευτα και μόνα.
Δυο κόσμοι που ενώνονται ξανά: ο ένας έχει πόλεμο κι άλλος έχει ειρήνη. Δυο σύμπαντα παράλληλα που, επειδή ζουν πολύ κοντά, μοιραία συναντιούνται και αν τα βοηθήσουμε μπορούν να αγαπηθούν. Και η αλήθεια είναι πως ο κόσμος μόνο με την αγάπη και την αλληλεγγύη μπορεί να αλλάξει. Τη βία και το μίσος τα δοκιμάσαμε πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά το αίμα φέρνει μονάχα αίμα…
Αν έπρεπε, λοιπόν, να πω μονάχα μία φράση για την παράσταση, δεν θα ήταν ούτε για το άφθονο γέλιο που μας χάρισε, ούτε για το κέφι, ούτε για τα τραγούδια, ούτε για την σκηνοθεσία που με κέρδισε απ’ την αρχή, ούτε για τις εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών.
Αν έπρεπε, λοιπόν, να πω μονάχα μία φράση, θα ήταν αυτή: ευχαριστώ όλους τους συντελεστές που θέλησαν να δείξουν στα παιδιά μας την ομορφιά του να είναι Άνθρωπος με καλοσύνη και αισιοδοξία.
* Δείτε εδώ την περίληψη, τους συντελεστές και το πρόγραμμα της παράστασης.
**Πάρτε μέρος στον διαγωνισμό του mama365.gr και κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Ως την άκρη του κόσμου».
