Μια τρελή περιπέτεια με δύο πόλεις και έναν ουρανό. Με υπέροχες μουσικές από τον Γιάννη Ζουγανέλη. Μια παράσταση για την αλληλεγγύη, για την αξία του ονείρου-όσο άπιαστο κι αν μοιάζει. Για την αρμονική συνύπαρξη και την ανάγκη όλων μας για ένα κομμάτι ουρανό. Γιατί όλοι αξίζουν ουρανό, όπως λέει και ο αφηγητής της ιστορίας μας: «Και οι μικροί και οι μεγάλοι. Και οι πιο σοβαροί και οι πιο αστείοι. Όλοι είμαστε χρήσιμοι κι όλοι είμαστε πολύτιμοι».
Λίγα λόγια για την πλοκή
Η Αστράφτη είναι μία πόλη καθαρή, όμορφη, φωτεινή και οργανωμένη. Η Βροντάη, αντίθετα, είναι σκοτεινή και βρώμικη. Οι δύο πόλεις βρίσκονται σε διαμάχη. Αιτία; Η πρώτη έχει ουρανό, ενώ η δεύτερη όχι. Οι μεταξύ τους καβγάδες είναι καθημερινοί, μέχρι που ένα κομμάτι από τον ουρανό, ο Ουρανένιος, αποχωρεί από την πόλη της Αστράφτης… Και τότε ξεκινά μια σειρά απροσδόκητων γεγονότων, με πολύ τρέξιμο, απαγωγές και θρυλικούς καβγάδες, μέχρι την τελική συμφιλίωση των δύο πόλεων, έπειτα από ένα τετραπέρατο σχέδιο που μόνο ο Ουρανένιος θα μπορούσε να σκαρφιστεί!
Μια παράσταση γεμάτη χρώματα, χιούμορ, άφθονη αισιοδοξία και όνειρα. Πολλά και μεγάλα.
*Α, και ένα μυστικό: Κάποιος θα μάθει να πετά (σσσς).
Συντελεστές της παράστασης
Πληροφορίες – κρατήσεις: [email protected]
Σκηνοθεσία: Βίκυ Κουμούτσου
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Χορογραφίες: Έλενα Γεροδήμου
Κοστούμια: Αρετή Μουστάκα
Σκηνικά: Απόστολος Χαντζάρας
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη
Οργάνωση παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη
Προβολή και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will
Θίασος
Δήμαρχος: Νίκος Ορφανός
Λορίνα: Ευγενία Παναγοπούλου
Πόδιας: Βασίλης Γιακουμάρος
Τσιτσίνκο: Αποστόλης Ψαρρός
Ποτούλα: Κορίνα Αλεξανδρίδου
Φοξ: Τζούλι Τσόλκα
Πολύ Μαλούξ: Σοφία Σέμερ
Λίγο Βλεπούξ: Μαριόλος Μάριος
Πού και πότε
Πρεμιέρα: Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019, στις 12.00, στο θέατρο Ζίνα
Πότε: Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 11.00 και 14.00
Διάρκεια: 75’
Πού: Θέατρο ΖΙΝΑ, Λεωφόρος Αλεξάνδρας 74, Αθήνα
Για ομαδικές κρατήσεις: 210-6424414, 210-6424424 και 6947360903
Εισιτήρια: 10 ευρώ
Τιμή για τα σχολεία: 7 ευρώ
Συνέντευξη με την σκηνοθέτη της παράστασης Βίκυ Κουμούτσου:
Κα. Κουμούτσου, τι μήνυμα θέλετε να περάσετε στα παιδιά με αυτή την παράσταση;
Το κυρίαρχο μήνυμα της παράστασης έχει να κάνει με τη συλλογικότητα. Μέσα από τη συλλογική προσπάθεια και συνεργασία μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμα και το πιο τρελό όνειρο. Τα παιδιά βλέποντας την παράσταση θα έρθουν αντιμέτωπα με δύο κόσμους. Ο ένας είναι των ενηλίκων, των υποχρεώσεων και της υπευθυνότητας, ενώ ο άλλος ένας διαφορετικός κόσμος ατημέλητος, ανοργάνωτος και ανεύθυνος. Οι δύο αυτοί κόσμοι θα μπορούσαν ν’ αποτελούν το αντιθετικό δίπολο των δύο εαυτών μας, εκείνου του ανέμελου παιδικού και εκείνου του υπεύθυνου ενήλικου. Για να επέλθει ισορροπία όμως, πρέπει αυτοί οι κόσμοι να μονιάσουν και να συνυπάρξουν γιατί μόνο έτσι θα επιτευχθεί η ευτυχία. Κυρίαρχο στόχο της παράστασης αποτελεί η αποδοχή του διαφορετικού και η συνεργατικότητα που μπορεί να οδηγήσει στην κατάκτηση του πιο τρελού ονείρου.
Θεωρείτε πως η «αρμονική συνύπαρξη» των ανθρώπων, πάνω σ’ αυτόν τον ταλαιπωρημένο πλανήτη, είναι ένα άπιαστο όνειρο ή κάποια μέρα θα γίνει πραγματικότητα;
Θέλω να είμαι αισιόδοξη υποστηρίζοντας πως τίποτα δεν είναι αδύνατο. Αν καταφέρουμε ως άνθρωποι να αποβάλλουμε τον ατομικισμό και τον εγωκεντρισμό που φέρουμε από τη φύση μας, σκεπτόμενοι πάνω από όλα τη συλλογική ευημερία, τότε ναι, η αρμονική συνύπαρξη θα μπορούσε να επιτευχθεί. Αυτό που πολύ συχνά δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι η επίτευξη της αρμονικής συνύπαρξης και η συλλογική προσπάθεια είναι αυτή που θα επιφέρει και την προσωπική ευτυχία και πληρότητα. Σαφώς αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί από την μια μέρα στην άλλη καθώς προϋποθέτει την ανάπτυξη μιας συλλογικής συνείδησης από πολύ μικρή ηλικία. Εμείς από την πλευρά μας κάνουμε το πρώτο βήμα να απευθυνθούμε σε αυτά τα παιδιά και να τους φυτέψουμε τον σπόρο για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου, ελπίζοντας ότι με τον καιρό θα ανθίσει και θα είναι αυτοί που θα επιφέρουν αυτή την αλλαγή.
Πιστεύετε πως το χιούμορ μπορεί να μας σώσει;
Σαφώς και το πιστεύω, υπάρχει τίποτα πιο ευεργετικό από το χιούμορ; Το χιούμορ από την αρχαιότητα ακόμα και στους λόγους του Πλάτωνα, στον αριστοτεχνικό Αριστοφάνη και στον οξυδερκή Μένανδρο μέχρι και σήμερα αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα του ελληνικού πολιτισμού. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η λέξη ‘’χιούμορ’’ προέρχεται από τη λέξη ‘’χυμός’’ και είναι συνδεδεμένο με την υγεία των ανθρώπων. Το χιούμορ πρέπει να υπάρχει στη ζωή μας με κάθε τρόπο, είναι αυτό που μας προστατεύει από τη ανία και την απαισιοδοξία, είναι αυτό που μας υπενθυμίζει να ζούμε και όχι απλώς να επιβιώνουμε.