Η μίμηση είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους που έχει ένα παιδί να μαθαίνει τον κόσμο γύρω του και να εξελίσσεται ταχύτερα. Αντιγράφοντας όσα λεν και κάνουν τα πρόσωπα του περιβάλλοντός του ή ακόμη και οι ήρωες των παραμυθιών του, το παιδί:
Ικανοποιεί την έμφυτη περιέργειά του
Από μωρό, κιόλας, ένα παιδί χρησιμοποιεί όλες τις αισθήσεις του στο βαθμό που μπορεί, όχι μόνο για να επικοινωνήσει μαζί σας, αλλά και για να αποκτήσει μια πρώτη επαφή με ό,τι συμβαίνει στο περιβάλλον του. Στην αρχή, τα πράγματα που κινούν το ενδιαφέρον του δεν είναι τόσα πολλά, αλλά μεγαλώνοντας, τα ερεθίσματα πολλαπλασιάζονται ραγδαία και οι απορίες είναι πολλές. Όταν το παιδί δεν μπορεί ακόμη να τις εκφράσει με την ομιλία, η μίμηση το βοηθά είτε να καταλάβει αυτό το οποίο μιμείται είτε να σας δείξει την επιθυμία του να το καταλάβει.
Κατανοεί καλύτερα τον κόσμο γύρω του
Οι μεγάλοι γνωρίζουν ότι, πολύ συχνά, για να κατανοήσεις καλύτερα κάτι που βλέπεις πρέπει να το επαναλάβεις κι εσύ – και όχι μόνο μία φορά. Για ένα παιδί, αυτό δεν είναι επιλογή, αλλά ο πιο αποτελεσματικός – και διασκεδαστικός, συνάμα – τρόπος που έχει να μάθει καινούργια πράγματα, από τα βασικά (να τρώει π.χ. με μαχαιροπήρουνα) έως τα πιο δευτερεύοντα. Από μωρό, ακόμη, όταν μιμείται μία κίνηση ή έναν ήχο που κάνετε, αυτό δεν είναι πάντα ένα μια στείρα αντιγραφή. Πολύ συχνά, είναι μια προσπάθεια να μάθει τι είναι αυτό που αντιλαμβάνεται ότι του δείχνετε.
Μαθαίνει ταχύτερα να κάνει ότι κάνουν οι γονείς
Κακά τα ψέματα, αυτά που καλείται να μάθει ένα παιδί καθώς μεγαλώνει δεν είναι και λίγα, ούτε και εύκολα. Και οι γονείς, ειδικά αν υπάρχει και δεύτερο παιδί, δεν έχουν πάντα την υπομονή, το χρόνο ή το κουράγιο να δείχνουν και να εξηγούν τα πάντα. Κι όμως, το παιδί έχει την τάση να σας παρατηρεί και να αντιγράφει τις κινήσεις σας, ακόμη και όταν δεν το αντιλαμβάνεστε. Όταν π.χ. βάζετε τα πιάτα στο πλυντήριο ή ετοιμάζετε την κρέμα του μωρού. Κάπως έτσι, έρχονται στιγμές που κάνει αυτό που θέλετε χωρίς να χρειαστεί να του δείξετε και σας αιφνιδιάζει ευχάριστα.
Αναπτύσσει τα γλωσσικά και εκφραστικά του μέσα
Ένας από τους πιο βάσιμους φόβους κάθε γονιού είναι τι θα ειπωθεί μπροστά στο παιδί, γιατί μπορεί να το παπαγαλίσει και να του «κολλήσει». Ένα παιδί μπορεί να μη δίνει την ίδια προσοχή σε όλα, αλλά ακούει τα πάντα και συχνά τα επαναλαμβάνει, όπως τα άκουσε, αντιγράφοντας και το ύφος ή τον τόνο της φωνής. Ακόμη κι αν δεν ξέρει τι σημαίνει, προσπαθεί να καταλάβειν αποκωδικοποιώντας π.χ. τις αντιδράσεις των μεγάλων όταν το ξαναλένε. Μαθαίνει έτσι σταδιακά να συνδέει τη γλώσσα με τα υπόλοιπα εκφραστικά μέσα και να τα χρησιμοποιεί για να επικοινωνήσει καλύτερα.
Τονώνει την αυτοπεποίθησή του
Μιμούμενο πράξεις και λέξεις, το παιδί αρχίζει σιγά-σιγά να κάνει και να λέει ότι και οι μεγάλοι, έστω και αν το κάνει ενστικτωδώς χωρίς να κατανοεί ακόμη πλήρως τι είναι αυτό. Παρ’ όλ’ αυτά, οι καινούργιες γνώσεις και δεξιότητές του, βοηθούν το παιδί να πάρει μια πρώτη γεύση του πως είναι να μεγαλώνει και να τα καταφέρνει μια χαρά μόνο του. Είναι ένα πρωτόγνωρο αίσθημα αυτοπεποίθησης και πρόωρης ανεξαρτησίας το οποίο, όμως, μπορεί να του δώσει τα πρώτα του φτερά και να καλλιεργήσει μέσα του τη σιγουριά και τον ενθουσιασμό για να μάθει περισσότερα.
Κάνει το παιχνίδι του πιο διασκεδαστικό
Τα παιδιά απορροφούν πληροφορίες σαν σφουγγάρια και μαθαίνουν διαρκώς, ταυτόχρονα όμως βλέπουν τα πάντα ως παιχνίδι. Όταν το παιδί σας επιμένει να μιμείται τον σκύλο ή το λιοντάρι δεν είναι πλέον για να μάθει, αλλά κυρίως για να παίξει, να διασκεδάσει και να σας δελεάσει να μπείτε στον κόσμο του και να παίξετε μαζί του. Σε μεγάλο ποσοστό, ένα παιδί παίζει με τη φαντασία του, όπου ένα παπούτσι π.χ. μπορεί να είναι πιο κατάλληλο για τη μεταφορά βοτσάλων από ένα φορτηγό. Τα παιδιά φτιάχνουν ιστορίες τις οποίες εμπλουτίζουν με τις μιμήσεις τους.
Χαρίστε τους κι εσείς τις δικές σας μιμήσεις και θα το διασκεδάσετε όλοι με την ψυχή σας.
