Το πως σκέφτονται καμιά φορά τα παιδιά και τι κάνουν μόλις τα χάσεις απ’ τα μάτια σου είναι απλά απίστευτο. Αυτές είναι μερικές από τις πιο ξεκαρδιστικά κακές ιδέες που ακούσαμε απ’ τον περίγυρό μας:
Μαμά, φούσκωσα τον Γιάννη με την τρόμπα!
«Μια μέρα, στα 3 μου, πήρα την τρόμπα, έπεισα – δεν ήταν δύσκολο – τον φίλο μου να βάλει το σωληνάκι του αέρα στο στόμα και άρχισα να τρομπάρω με το πόδι. Η κοιλιά του φούσκωνε και ξεφούσκωνε και ήταν πολύ αστείο, μέχρι που μας πήραν χαμπάρι και μας σταμάτησαν.»
Μαμά, περπατάω στο νερό!
«Ήμουν μόλις 4, όταν έβαλα τα μπρατσάκια στα πόδια μου και μπήκα στην πισίνα πιστεύοντας ότι θα περπατήσω επάνω στο νερό. Περιττό να πω ότι κόντεψα να πνιγώ!»
Μαμά, δεν θα ξανακλάψω ποτέ!
«Θυμάμαι μια μέρα που έκλαιγα... κάποια παιδάκια άρχισαν να με κοροϊδεύουν κι εγώ γύρισα σπίτι κι έβαλα στα μάτια μου από το σαμπουάν που έγραφε “όχι πια δάκρυα”.»
Μαμά, διόρθωσα τα φρύδια μου!
«Όταν η αδελφή μου μου είπε πως τα φρύδια μου είναι πολύ φαρδιά, δεν το άντεξα. Πήρα το ξυραφάκι του μπαμπά και τα άφησα μισά. Προφανώς, έκαναν κάτι μήνες να ξαναβγούνε.»
Μαμά, έλυσα το πρόβλημα με τη θέρμανση!
«Μια φορά, πήρα ένα άδειο δίλιτρο μπουκάλι και ανακάτεψα νερό με χώμα για να φτιάξω… πετρέλαιο. Όταν άδειαζα το 6ο μπουκάλι στη δεξαμενή, με έπιασε ο μπαμπάς μου. Ευτυχώς, δεν μπόρεσαν να με τιμωρήσουν επειδή το είχα κάνει “για να κάνουμε οικονομία”.»
Μαμά, είναι όλα υπό έλεγχο!
«Όταν ήμουν 5 ετών, έδεσα ένα σκοινί γύρω απ’ τη μέση και ανέβηκα σε ένα ψηλό δέντρο. Με είδε η μάνα μου και τρελάθηκε. “Μη φοβάσαι”, της είπα, “έχω δέσει την άλλη άκρη στο δέντρο”. Μόνο που την είχα δέσει στη βάση του.»
Μαμά, που θες να πάμε βόλτα σήμερα;
«Μια φορά πήρα το κλειδί του αυτοκινήτου και το έβαλα μέσα σε μια πρίζα – φταίω, άραγε, που ταίριαζε; – για να οδηγήσω το σπίτι μας. Φυσικά, με χτύπησε το ρεύμα κι έβαλα τα κλάμματα.»
Μαμά, κλώσησα ένα αυγό!
«Πρέπει να ήμουν 6, όταν πήρα ένα αυγό από το ψυγείο, το έβαλα κάτω από το μαξιλάρι μου και κοιμήθηκα πιστεύοντας ότι, το πρωί, θα έχει μετατραπεί σε κοτοπουλάκι.»
Μαμά, είμαι κι εγώ καρτούν!
«Κάποτε προσπάθησα να ανοίξω μια τρύπα στο κάτω μέρος της τηλεόρασής μας (ναι, τότε που δεν ήταν λεπτές) ώστε να μεταφερθώ στον κόσμο των κινουμένων σχεδίων, να γίνω καρτούν.»
Μαμά, η γάτα έγινε άνθρωπος!
«Γύρω στα 4 με 5, έφτυνα συχνά μέσα στο στόμα της γάτας μας πιστεύοντας ότι αν “έπαιρνε το DNA μου” θα γινόταν άνθρωπος. Δεν πρόλαβε, πέθανε γάτα!»
Μαμά, η κούκλα μου κάνει σολάριουμ!
«Στα 7 μου, ήθελα η Barbie μου να αποκτήσει ένα ωραιότατο καλοκαιρινό μαύρισμα. Την ξάπλωσα, λοιπόν, σε ένα χάρτινο πιάτο και την έβαλα στο φούρνο μικροκυμάτων.»
