Ό,τι έγινε, έγινε
Μια φράση που λέμε συχνά για να δηλώσουμε με έμφαση ότι έχουμε αλλάξει σελίδα είναι το “ό,τι έγινε, έγινε”. Κι όμως, σπανίως το εννοούμε.
Δείχνουμε άνετες, αλλά βράζουμε στο ζουμί μας και επανεξετάζουμε διαρκώς όσα δεν κάναμε όπως έπρεπε ή όπως θα θέλαμε. Το μόνο σίγουρο, όμως, είναι πως ό,τι έγινε δεν αλλάζει και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καταναλώνουμε χρόνο και προσπάθεια σε μάταιους σκοπούς.
Εάν μπορούμε ακόμη να διορθώσουμε τα πράγματα σε κάποιον βαθμό, αξίζει ίσως να το προσπαθήσουμε. Εάν όχι, οφείλουμε στον εαυτό μας να αποδεχτούμε πως δεν είμαστε τέλειες, να συμφιλιωθούμε με όσα δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε και να διοχετεύσουμε όλη μας την ενέργεια στο να γίνουμε καλύτερες.
Μαθαίνοντας από τα λάθη μας
Φυσικά, το ότι αλλάζουμε κεφάλαιο δε σημαίνει ότι σβήνουμε όλα τα προηγούμενα από τα κατάστιχά μας. Τα λάθη μας μπορούν να αποτελέσουν την καλύτερη πηγή γνώσης για να γίνουμε σοφότερες και να μην επαναλάβουμε τις επιλογές εκείνες που μας οδήγησαν στην απογοήτευση.
Όταν κοιτάζουμε πίσω μας, λοιπόν, δεν πρέπει να το κάνουμε με φόβο μην βιώσουμε εκ νέου παλιότερες αποτυχίες, αλλά με θάρρος. Αντιμετωπίζουμε το παρελθόν, όχι φοβικά, αλλά με υπερηφάνεια καθώς είναι κι αυτό ένα αναπόσπαστο κομμάτι αυτού που είμαστε. Ο άνθρωπος εξελίσσεται και μαθαίνει όχι μόνο από τους άλλους αλλά και από τον εαυτό του, τι πιο φυσιολογικό από αυτό!
Έχοντας, λοιπόν, την απαραίτητη απόσταση από τα πράγματα, μετράμε το τι συνέβη και τι θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει διαφορετικά. Τα συμπεράσματά μας είναι η παρακαταθήκη μας, ακονίζουν το κριτήριο και θωρακίζουν τις μελλοντικές επιλογές μας.
Η ζωή είναι μια ακολουθία δύσκολων αποφάσεων
Εάν, πάλι, δεν έχουμε την ευκαιρία να διορθώσουμε κάτι που δεν εξελίχθηκε κατ’ ευχήν ούτε την ψυχραιμία να το επανεξετάσουμε, επειδή μας πονά ιδιαίτερα, δεν πειράζει. Η ζωή συνεχίζεται χωρίς να περιμένει εμάς και μπροστά μας έχουμε πολλές δύσκολες αποφάσεις που χρήζουν προσοχής και καθαρής σκέψης.
Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αποφασίσουμε ότι, τις επόμενες φορές, θα είμαστε πιο προσεκτικές στις επιλογές μας και θα εμπιστευόμαστε τους σωστούς ανθρώπους για καθοδήγηση. Το να ζητάμε τη βοήθεια κάποιου τρίτου πριν πάρουμε μια απόφαση δεν είναι ντροπή, αλλά δείγμα ωριμότητας. Επίσης, δεν πρέπει να αφήσουμε τα λάθη μας να δηλητηριάσουν με φόβο τις μελλοντικές κινήσεις μας. Ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος στην προσπάθεια να μην τα επαναλάβουμε.
Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να κοιτάμε πίσω παρά μόνο για να εξασφαλίσουμε ότι θα προχωρήσουμε μπροστά με μεγαλύτερη σιγουριά. Ό,τι και αν έγινε στο παρελθόν, δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα γινόταν αν εμείς είχαμε κάνει κάτι διαφορετικό.
Και εκεί βρίσκεται ένα μέρος από την ομορφιά της ζωής.
