Πώς όταν έκλεισαν τα σχολεία έγινα η «καλύτερη μαμά του κόσμου»

Πώς όταν έκλεισαν τα σχολεία έγινα η «καλύτερη μαμά του κόσμου»

Όταν κλείνουν τα σχολεία για το καλοκαίρι, τα συναισθήματα μικρών και μεγάλων είναι ανάμεικτα! Οι γονείς ξενοιάζουν από τα καθημερινά πήγαινε – έλα, αλλά σκέφτονται «τί θα τα κάνω όλη μέρα σπίτι». Τα παιδιά από την άλλη ενθουσιάζονται που δεν έχουν διάβασμα, αλλά τους λείπουν οι φίλοι τους. Γενικά, όσο όμορφοι και ξέγνοιαστοι κι αν είναι οι καλοκαιρινοί μήνες, οι γονείς και τα παιδιά βγαίνουν από την ρουτίνα τους και μέχρι να βρουν νέους ρυθμούς, δυσκολεύονται.

Το παν, όμως, είναι η αρχή καθότι είναι και το ήμισυ του παντός! Φέτος, λοιπόν, για να αποφύγουμε τις γκρίνιες και τα αδιάκοπα «βαριέμαι», έκανα δυναμική είσοδο αιφνιδιάζοντας ευχάριστα την μοναχοκόρη μου και, εντελώς απροσδόκητα, κέρδισα τον τίτλο της «καλύτερης μαμάς του κόσμου»! Πώς; Με 4 απλούς τρόπους. Διαβάστε και πάρτε ιδέες!

Πήγαμε μονοήμερη εκδρομή στη θάλασσα με τους συμμαθητές της (μέρα αποχαιρετισμού!)

Η τελευταία μέρα του σχολείου κρύβει κάθε χρόνο συγκίνηση και συναισθηματική φόρτιση. Για να την αποφύγουμε, λοιπόν, τδεν είπαμε «αντίο» αλλά δώσαμε ραντεβού στην παραλία! Συνεννοηθήκαμε όλες οι μαμάδες και την επόμενη ακριβώς, ημέρα Σάββατο, βρεθήκαμε σε μια υπέροχη παραλία κοντά στην Αθήνα. Τα παιδιά ευχαριστήθηκαν παιχνίδι, χόρτασαν τους φίλους τους και η επιστροφή στο σπίτι αργά τη νύχτα δεν είχε κλάματα αλλά ένα τρυφερό και νυσταγμένο χαμόγελο.

Επισκεφθήκαμε το μουσείο των ψευδαισθήσεων που με παρακαλούσε όλο τον χειμώνα αλλά δεν είχα χρόνο

Το χειμώνα, δυστυχώς, δεν είναι πάντα εύκολο να ακολουθώ όλες τις επιθυμίες της κόρης μου. Τα σαββατοκύριακα γεμίζουν από εξωσχολικές δραστηριότητες ή παιδικά πάρτι και είναι δύσκολο να δούμε όλες τις παραστάσεις ή να πάμε σε όλα τα μουσεία που θα θέλαμε. Τώρα, όμως, το πρόγραμμα μάς επιτρέπει να πραγματοποιήσουμε πολλές  επιθυμίες μας, ξεκινώντας από το μουσείο Ψευδαισθήσεων που μου το ζητούσε επίμονα όλο το χειμώνα.

Η εμπειρία ήταν πραγματικά συγκλονιστική. Το «δωμάτιο του απείρου», «το ανάποδο δωμάτιο» ή  «η ψευδαίσθηση της καρέκλας» μας έκαναν να γελάσουμε, να διασκεδάσουμε και να δούμε η μία την άλλη όπως ποτέ ξανά μέχρι τότε. Το καλύτερο μέρος της επίσκεψής μας, όμως, ήταν η παρουσία των μπισκότων OREO, τα αγαπημένα της οικογένειας, και η συμμετοχή μας στο διαγωνισμό  «Δες το αλλιώς» για να κερδίσουμε πολλά πολλά μπισκότα!

To ζητούμενο ήταν να φτιάξουμε την δική μας ψευδαίσθηση με τα μπισκότα OREO, για την οποία συνεργαστήκαμε και περάσαμε μαζί ποιοτικό και διασκεδαστικό χρόνο.

Κάναμε παρέα μανικιούρ - είναι κοκέτα, τι να την κάνω;

Εκτός από το μουσείο των ψευδαισθήσεων, η 11χρονη πριγκίπισσά μου που μεγαλώνει και γυρεύει την γυναικεία της ταυτότητα εγκλωβισμένη στο σώμα ενός παιδιού, με παρακάλεσε να περάσουμε μια μέρα μαζί, μόνο οι δυο μας, σαν «μάνα με κόρη» κάνοντας μανικιούρ! Πολλές μαμάδες σίγουρα θα διαφωνούσαν με την συναίνεσή μου σε κάτι τέτοιο, όμως τα πήγε τόσο καλά στο σχολείο και στις υπόλοιπες δραστηριότητές της, που ήταν δύσκολο να της αρνηθώ. Εξάλλου, ήταν μια ευκαιρία να φτιάξω κι εγώ να νύχια μου αφού η τελευταία φορά που πήγα για μανικιούρ ήταν στον γάμο μου!

Πετάξαμε τα ρολόγια για ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο!

Το πρώτο Σαββατοκύριακο δεν υπήρχε περιορισμός στον ύπνο. Για την ακρίβεια, δεν υπήρχε κανένας σοβαρός περιορισμός. Πήγαμε για ποδήλατο, είδαμε ταινίες, φτιάξαμε ποπ κορν και ξενυχτήσαμε! Περάσαμε πολύ και ποιοτικό χρόνο ως οικογένεια, χωρίς τα δεκάδες «μη» που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα τον χειμώνα. Η κόρη μου ένιωσε πραγματικά ελεύθερη από τις υποχρεώσεις της και κατάλαβε με τον καλύτερο τρόπο πως τα όρια της καθημερινότητας μπαίνουν όχι για να την περιορίζουν αλλά για να της παρέχουν ασφάλεια και πρόγραμμα. Ομολογώ πως αυτό το σαββατοκύριακο χωρίς ρολόγια, ήταν ένα από τα καλύτερα της ζωής μου.
v