Είσαι η μικρότερη γιατί…
Δεν έχεις φωτογραφικά ντοκουμέντα ή βίντεο της παιδικής σου ηλικίας σε σχέση με τα μεγαλύτερα αδέρφια σου. Οι γονείς σου ήταν πολύ απασχολημένοι να διαβάσουν τον αδερφό σου, να πάνε την αδερφή σου μπαλέτο. Ήταν μονίμως «στο τρέξιμο».
Όλοι μπερδεύουν το όνομά σου. Δεν φτάνει που η ίδια σου η μάνα σε φωνάζει με το όνομα της μεγαλύτερης αδερφής σου. Το ίδιο κάνουν οι συγγενείς σου στα οικογενειακά τραπέζια, οι καθηγητές που θυμούνται τα ένδοξα αδέρφια σου. Ακόμη και η γιαγιά σου που διατυμπανίζει ότι είσαι η αγαπημένη της εγγονή σε φωνάζει απλώς «μικρή»…. Μάλλον, ξέρεις γιατί.
Είσαι η «μικρή» της οικογένειας. Το πραγματικό σου όνομα ακούστηκε μια φορά στην βάπτιση και έπειτα ξεχάστηκε μέχρι την στιγμή που έβγαλες ταυτότητα. Από την πρώτη στιγμή όλοι σε φώναζαν με τρυφερότητα «μικρή» και το ίδιο ισχύει και σήμερα που έχεις μεγαλώσει…αρκετά.
Είσαι η υπομονετική της οικογένειας. Ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ είχε πει ότι η υπομονή είναι πικρή, αλλά ο καρπός της είναι γλυκός και αυτό το μάθαινες σιγά-σιγά όταν μεγάλωνες καθώς περίμενες να κάνουν όλοι μπάνιο πριν από σένα, να δουν τα αδέρφια σου το παιδικό τους πριν από σένα ή να μιλήσουν όλοι στο τηλέφωνο πριν από σένα… Έκανες τεράστια υπομονή και ακόμα κάνεις.
Ήσουν πουθενά…και παντού. Σχεδόν αόρατη και ήσυχη, πολλές φορές ακόμη και οι γονείς σου «ξεχνούσαν» την παρουσία σου. Πόσες φορές εκμεταλλεύτηκες αυτό το χάρισμα για να κρυφακούσεις συζητήσεις που δεν ήταν για «παιδιά»; Και πόσες άλλες απείλησες τα αδέρφια σου ότι θα ξεστομίσεις τα κρυμμένα τους μυστικά;
Ήσουν μπροστά για την ηλικία σου. Εκτός από τα ταλαιπωρημένα ρούχα και παπούτσια που κληρονόμησες από τα αδέρφια σου, ήρθαν στην κατοχή σου και σιντί και ταινίες που οι συνομήλικοί σου δεν είχαν ιδέα. Από αυτήν την άποψη, δεν ήταν και τόσο άσχημα… Είχες την ευκαιρία να το παίξεις «έξυπνη»!
Δεν το βάζεις κάτω. Δεν παρεξηγείσαι και έχεις και τρομερή αίσθηση του χιούμορ. Στο κάτω- κάτω τα αδέρφια σου φρόντισαν γι’ αυτό. Σε σκληραγώγησαν με τα πειράγματα και τα αγενή αστεία τους και, κακά τα ψέματα, έγινες πολύ πιο ανθεκτική στα σαρκαστικά σχόλια από όσο θα ήθελες.
Είσαι ανεξάρτητη. Μεγάλωσες ελεύθερα και είχες τον τρόπο σου να λυγίζεις τους κανόνες του σπιτιού υπέρ σου. Ποτέ δεν χρειάστηκε να παλέψεις για το πόση ώρα θα μείνεις έξω, ή για το ποια ηλικία είναι κατάλληλη για να πάρεις κινητό. Οι «επαναστάσεις» των αδερφών σου έστρωσαν τον δρόμο για μια καλύτερη δική σου εφηβεία-καλό θα ήταν να τους ευχαριστήσεις-.
Είσαι δυναμική. Ξέρεις να περνάς μόνη σου καλά από τότε που τα αδέρφια σου, σου έλεγαν ότι είσαι πολύ «μικρή» για να ακολουθήσεις τα παιχνίδια τους. Δεν φοβάσαι να ρισκάρεις και γι’ αυτόν το λόγο είσαι κάτι πολύ παραπάνω από το «μωρό» της οικογένειας.