Μεγαλώνοντας, εργάστηκα εθελοντικά για την προστασία κακοποιημένων γυναικών και ανήλικων κοριτσιών. Οι ιστορίες που θα μπορούσα να διηγηθώ είναι πολλές και όλες αφορούν εγκλήματα ανδρών προς τις συντρόφους ή τις κόρες τους. Ακόμα κι αν ο όρος γυναικοκτονία λογίζεται ως ένας αυθαίρετος νεοτερισμός, ο Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας του έδωσε ορισμό: «Γυναικοκτονία είναι η ανθρωποκτονία από πρόθεση γυναικών επειδή είναι γυναίκες. Στις περισσότερες περιπτώσεις γυναικοκτονία διαπράττει κάποιος σύντροφος ή πρώην σύντροφος».
Τα θύματά του είναι πάρα πολλά για να τον αγνοούμε. Όσοι από εμάς είμαστε γονείς, μάλιστα, οφείλουμε να μεγαλώνουμε τόσο τα κορίτσια όσο και τα αγόρια μας έτσι ώστε να τα προστατεύσουμε από το να γίνουν κάποια μέρα θύματα ή θύτες.
Σπάστε τα στερεότυπα: Τα στερεότυπα που θέλουν τις γυναίκες να είναι κατώτερες, τους άντρες δυνατότερους και πιο επιθετικούς ή το θύμα να φταίει για όλα όσα έχει υποστεί από τον θύτη του, πρέπει να σπάσουν πρώτα απ’ όλα από εμάς. Παρόλο που πολλοί νομίζουμε πως δεν υπάρχουν πια τέτοιες αντιλήψεις, δυστυχώς είναι παρούσες και έκδηλες ακόμα στην καθημερινότητά μας ή σε σχόλια στα social media. Μιλήστε στα παιδιά από νωρίς για όλα αυτά και προστατέψτε όχι μόνο τα ίδια αλλά και ολόκληρη την κοινωνία μέσα στην οποία θα ζήσουν. Διαφορετικά, τέτοια φαινόμενα δεν θα εκλείψουν ποτέ.
Ποτέ μην δικαιολογείτε τη βίαιη ή σκληρή συμπεριφορά με τη φράση «έτσι είναι τα αγόρια»: Ακόμα κι αν οι άνθρωποι του περιβάλλοντός σας –μεγαλύτερης, κυρίως, ηλικίας- χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως «έτσι είναι τα’ αγόρια» ή «τ’ αγόρια δεν κλαίνε», φροντίστε να επισημάνετε στα παιδιά πως τα αγόρια δεν φέρονται διαφορετικά (και επιθετικά) απλά και μόνο επειδή είναι αγόρια. Διαφορετικά, οποιαδήποτε επιθετική συμπεριφορά θα θεωρείται δικαιολογημένη και ανεκτή.
Διδάξτε στο παιδί πώς να αναγνωρίζει την επιθετικότητα και τη βία: Το ξύλο, το bullying, οι φωνές και οι προσβολές είναι μια μορφή βίας την οποία βλέπουν τα παιδιά από μικρά. Στην παιδική χαρά, στο σχολείο ή ακόμα και στο δρόμο θα βρεθούν αντιμέτωπα είτε με επιθετικά παιδάκια, είτε με γονείς που μιλάνε άσχημα στα μικρά τους. Μάθετε στα παιδιά, λοιπόν, να την αναγνωρίζουν και συζητήστε μαζί τους πόσο επικίνδυνη είναι. Διαφορετικά, όσο την βλέπουν δίπλα τους θα την θεωρούν δεδομένη και, ακόμα κι αν δεν την αναπαράγουν τα ίδια, δεν θα την αποδοκιμάζουν.
Μάθετε στο παιδί να εκφράζει τα συναισθήματά του και όχι να τα καταπιέζει: Κάθε συναίσθημα, ακόμα και ο θυμός ή η λύπη είναι φυσιολογικά και επιθυμητά. Ενθαρρύνετε τα παιδιά να αναγνωρίζουν, να εκδηλώνουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους με υγιείς και δημιουργικούς τρόπους. Διαφορετικά, συσσωρεύονται και κάποια στιγμή ξεσπούν βίαια και επιθετικά.
Δείξτε στα παιδιά πώς θα λύνουν τις διαφορές τους ειρηνικά και με διάλογο: Οποιαδήποτε διαφωνία προκύψει ανάμεσα σε εσάς και τα παιδιά ή στα παιδιά μεταξύ τους, μπορεί να λυθεί με τη χρήση διαλόγου και με ψυχραιμία. Δείξτε τους τον τρόπο με το παράδειγμά σας. Διαφορετικά, θα αντιμετωπίζουν πάντα την απόρριψη και τις διαφωνίες με ένταση και επιθετικότητα.
Τονώστε τους την αυτοπεποίθηση και βοηθήστε τα να χτίσουν δυνατό χαρακτήρα: Δεν είναι εύκολο να μεγαλώσεις παιδιά με αυτοπεποίθηση. Ωστόσο, η σωστή διαπαιδαγώγηση τα θωρακίζει απέναντι σε κάθε βίαιη, άδικη ή ανάρμοστη συμπεριφορά ώστε να διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Δείτε εδώ κάποιες συμβουλές που θα σας βοηθήσουν. Διαφορετικά, τα παιδιά δεν θα έχουν το σθένος να αντιδρούν σε ό,τι παραβιάζει τα προσωπικά τους όρια, με αποτέλεσμα να πέφτουν θύματα της βίας και του bullying.
Ενθαρρύνετε τα παιδιά να αντιδρούν και να μιλάνε για τα βίαια περιστατικά που βλέπουν: Δεν αρκεί να προστατεύουν τον εαυτό τους. Πρέπει να μάθουμε στα παιδιά να μιλάνε και να καταγγέλλουν οποιαδήποτε συμπεριφορά προσβάλλει ή βλάπτει τους γύρω τους. Διαφορετικά, αφήνουμε τέτοια περιστατικά να συμβαίνουν σαν να είναι φυσιολογικό, μέχρι που κάποια στιγμή θα χτυπήσουν και την δική μας πόρτα…
