«Όταν έμαθα πως είμαι έγκυος, ήξερα πως αυτό ήταν κάτι που ήθελα να κάνω μόνη μου. Έχω φίλους φωτογράφους που προσφέρθηκαν να φωτογραφίσουν τη γέννηση του γιου μου. Ωστόσο, εγώ δεν ήθελα απλώς να φωτογραφίσω εκείνες τις στιγμές αλλά να τις κρατήσω για πάντα από τη δική μου οπτική. Ευτυχώς, ο σύζυγος και ο γιατρός μου στήριξαν την ιδέα μου.»
Η ίδια μάλιστα αναφέρει στο popsugar πως παραλίγο να μην πραγματοποιήσει τον στόχο της γιατί η επισκληρίδιος δεν λειτούργησε στο 100% και ο πόνος και η δυσφορία που ένιωθε ήταν έντονοι. Ακόμα κι αυτό, όμως, δεν την εμπόδισε γιατί ήξερε πως θα μετάνιωνε αν δεν το έκανε. Όταν άρχισε να σπρώχνει λοιπόν ζήτησε από τους γιατρούς να κλείσουν τα φώτα του δωματίου και να αφήσουν μόνο εκείνα πάνω απ’ το κρεβάτι για να καταφέρει να βγάλει καλές φωτογραφίες.
«Μεταξύ των δύο διαστολών, ετοίμασα την μηχανή και την έδωσα στον άντρα μου. Όταν ήμουν έτοιμη και ενώ προσπαθούσα να σπρώξω, την πήρα. Στερέωσα τη βάση της μηχανής στο στομάχι μου και κοίταξα μέσα απ’ τον φακό. Μετά, απλώς τράβηξα τις πιο όμορφες φωτογραφίες που έχω δει στη ζωή μου: την πρώτη φορά που αντίκρισα τον γιο μου, την πρώτη ανάσα που πήρε. Ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου και ξέρω ότι θα την θυμάμαι για πάντα».
Η Megan μας εξηγεί πως έτσι είχε την ευκαιρία να τα ζήσει εκείνες τις στιγμές μέσα από τα μάτια της ξανά και ξανά. «Όσο δύσκολος κι αν ήταν ο τοκετός, αυτές οι φωτογραφίες δεν μου θυμίζουν τον πόνο που ένιωθα εκείνη την ώρα. Μου θυμίζουν το πώς ένιωσα όταν είδα για πρώτη φορά τον γιο μου, όταν άκουσα για πρώτη φορά το κλάμα του και ήξερα πως ήταν καλά…»
Πηγή: popsugar.com
