Στη διαφήμιση βλέπουμε δύο κόσμους ανδρών.
Τους άνδρες «παλαιάς κοπής» οι οποίοι θα πλακωθούν, θα πειράξουν ένα όμορφο κορίτσι στο δρόμο, θα «τσιμπήσουν» τη γυναίκα τους ενώ εκείνη μαγειρεύει ή θα φλερτάρουν την υπάλληλό τους. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο θίγονται και θέματα bullying ή σεξουαλικής βίας, ως αποτέλεσμα της ανδρικής κυριαρχίας που ανέχεται τέτοιες ακραίες συμπεριφορές ως μια κανονικότητα.
Στον αντίποδα, βρίσκονται οι άντρες που σέβονται τη γυναίκα και τη δύναμή της, παρεμποδίζουν οποιαδήποτε σεξιστική συμπεριφορά, υπερασπίζονται τα αγόρια που είναι διαφορετικά και μπαίνουν στη μέση σε όποια αδικία. Αυτοί οι άντρες, στο βίντεο της Gillette, προωθούν ένα μοντέλο νέο, ευαισθητοποιημένο και με δύναμη μάλλον εσωτερική παρά σωματική.
Το αντρικό πρότυπο μετατοπίζεται από τον νταή και ισχυρό άντρα που δεν κλαίει ποτέ, στον ευαισθητοποιημένο υπερασπιστή των αδυνάτων, της ισότητας και της δικαιοσύνης. Και γύρω γύρω, μικρά αγόρια που παρακολουθούν και αποφασίζουν την αυριανή τους συμπεριφορά.
Ο «πόλεμος» που άνοιξε, λοιπόν, διαδικτυακά, δεν αφορά μόνο το βαθμό της ανδρικής τοξικότητας ή τον ευνουχισμό του όποιου ανδρισμού, αλλά τον τρόπο με τον οποίο θα διαμορφωθεί η αυριανή κοινωνία. Τον τρόπο που θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας. Αυτό που θα τους κληροδοτήσουμε, το πρότυπο του άντρα που θα τους αφήσουμε. Διακυβεύεται η υστεροφημία μας και η σημαντικότητα της ύπαρξής μας. Γιατί στο τέλος της ημέρας, όλα είναι θέμα αξιών και πεποιθήσεων.
Τελικά οι άντρες κλαίνε;
Σε αυτό το σημείο, λοιπόν, ερχόμαστε να αναλογιστούμε πώς θέλουμε να μεγαλώσουμε τα αγόρια μας. Θέλουμε να διαιωνίσουμε το σκληρό πατριαρχικό πρότυπο με τον άντρα που δεν κλαίει και δεν λυγίζει ποτέ; Που καταπίνει την θλίψη του να μην φανεί μέχρι να την μετουσιώσει σε οργή που θα ξεσπάσει όχι μόνο στον ίδιο αλλά και στο περιβάλλον του; Ή μήπως, τελικά, θέλουμε αγόρια που κλαίνε και στεναχωριούνται; Που ξέρουν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους με τρόπο δημιουργικό;
Τελικά οι άντρες είναι πιο δυνατοί;
Για να απαντήσουμε σ’ αυτό, πρέπει να αναλογιστούμε τί θεωρούμε δύναμη. Στο βίντεο, παρακολουθούμε τον σωματικά δυνατό άντρα που θα δείξει την ισχύ του χτυπώντας ή προσβάλλοντας. Βλέπουμε, όμως, και τον άντρα που επιδεικνύει ως δύναμη την ευγένεια και το ψυχικό σθένος για να βοηθήσει. Ποια δύναμη, λοιπόν, θα προτιμήσουμε; Και ποια κατεύθυνση θα δείξουμε στα παιδιά μας; Και τελικά η βία είναι δύναμη;
Τελικά οι άντρες έχουν το δικαίωμα να «ξυρίσουν» τα στερεότυπα που τους έχουμε φορέσει;
Δεν υποφέρουν μόνο οι γυναίκες από τα στερεότυπα και τις κοινωνικές νόρμες που συντηρούνται εδώ και χρόνια. Μπορεί η γυναίκα, σε πολλές κοινωνικές περιστάσεις και δεκάδες χώρες ανά τον κόσμο να χρησιμοποιούνται ακόμα σαν αντικείμενα, αλλά και ο άντρας υποφέρει κάθε φορά που πρέπει να συμπεριφερθεί με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο για να παραμείνει άντρας. Κι είναι αρκετοί εκείνοι που ποδοπατούν όσα θεωρούν δίκαια ή σωστά, πνίγουν τα συναισθήματά τους ή φυλακίζουν σε ένα σκοτεινό υποσυνείδητο όλα τα θέλω τους για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στο πρότυπο που τους έχει επιβληθεί. Ένα καλούπι που, τελικά, ως νέοι γονείς, θα κληθούμε να το διατηρήσουμε αλώβητο ή να το «σπάσουμε» εντελώς.
Και τελικά, η διαφήμιση της Gillette, με το σλόγκαν της «ό,τι καλύτερο μπορεί να γίνει ένας άντρας», έρχεται να υπενθυμίσει πως είναι στο χέρι μας να αποφασίσουμε ποιο θέλουμε να είναι το καλύτερο για τους άντρες, τις γυναίκες και την κοινωνία μας . Αρκεί «να γίνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε» πρώτα εμείς οι ίδιοι. Αυτό το πρότυπο θα δουν τα παιδιά μας, κι αυτό θα μιμηθούν.
