Ο ανιψιός μου είναι 8,5 ετών και ήθελα να σας ρωτήσω αν πρέπει να παρευρεθεί στην κηδεία του πατέρα του ή όχι.. Ευχαριστώ!
Αγαπητή αναγνώστρια,
Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σας. Ζωή σε εσάς. Στη ζωή έρχονται πολλές δυσκολίες. Μία από τις πολύ σημαντικές είναι η απώλεια αγαπημένων προσώπων. Χρειάζεται χρόνος και δύναμη για να συνεχίσει το προχώρημα της ζωής για εκείνους που μένουν πίσω.
Είναι πολύ τρυφερό που έχετε έγνοια για τον ανιψιό σας. Το πένθος θα είναι βαρύ, η απώλεια μεγάλη και σε μια πολύ τρυφερή ηλικία. Τα δύσκολα συναισθήματα θα υπάρχουν σε κάθε περίπτωση στη φάση αυτήν, και αφορούν όλη την οικογένεια και όχι μόνον το παιδί.
Δεν υπάρχει απάντηση απολύτως σωστή ή λανθασμένη. Δεν υπάρχει «πρέπει». Η κηδεία είναι μια σημαντική τελετή, που οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να συνοδεύσουν τον αγαπημένο τους. Να του μιλήσουν, να συνειδητοποιήσουν τι συνέβη, να τον φροντίσουν, να τον αποχαιρετίσουν. Καθένας, εκείνη τη στιγμή, δικαιούται να ακούσει τον εαυτό του και να το ζήσει με τον τρόπο που επιθυμεί. Κάποιος μπορεί να μη θέλει να παραστεί. Άλλος μπορεί να κάθεται έξω από την εκκλησία. Άλλος να παρευρίσκεται στην τελετή αλλά όχι στην ταφή. Άλλος να κλαίει, και άλλος να είναι σιωπηλός. Δεν υπάρχει μια στάση που επιβάλλεται.
Όλα τα συναισθήματα επιτρέπονται. Μη φοβηθείτε τον πόνο και την στενοχώρια. Υπάρχει οπωσδήποτε, ακόμη και εάν δεν ακούγεται. Να είστε δίπλα στον ανιψιό σας, για να πλαισιώσετε τα συναισθήματα που θα εκφράσει με κατανόηση και αγάπη.
Θερμά συλλυπητήρια.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.