Στην ταινία του Aryasb Feiz παρακολουθούμε έναν άνδρα να περπατάει στο δρόμο με τα χέρια στις τσέπες. Παρόλο που θα μπορούσε να βοηθήσει πολλούς ανθρώπους απλώνοντας, απλά το χέρι του, δεν το κάνει. Είναι τόσο αφοσιωμένος και κλεισμένος στις σκέψεις του και στον εαυτό του, που δεν περνάει καν σαν σκέψη απ’ το μυαλό του να βοηθήσει τους συνανθρώπους του με απλές, καθημερινές κινήσεις. Μέχρι που συμβαίνει κάτι αναπάντεχο, που θα τελικά θα αλλάξει τη ζωή του.
Η βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε στους άλλους, εκτός του ότι κάνει τον κόσμο καλύτερο, είναι το μαγικό κλειδί που ανοίγει την πόρτα της δικής μας ευτυχίας. Γιατί να μην ακολουθήσουμε το παράδειγμά του;
