Είμαι περήφανη μαμά 2 παιδιών (4,5 ετών το κορίτσι και 20 μηνών το αγόρι). Θηλάζω ακόμη το δεύτερο παιδάκι μου, αλλά πλέον είναι πολύ κουραστικό και θέλω να αποθηλάσω. Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να δώσω ξένο γάλα ή ακόμη και δικό μου, με μπιμπερό ή με ποτηράκι, αλλά δεν το θέλει με τίποτα! Φωνάζει, κλαίει και έρχεται μόνο του να ψάξει για το στήθος μου. Του έχω αλλάξει πολλές εταιρείες μπουκαλιών και πολλές εταιρείες γάλακτος, χωρίς αποτέλεσμα. Του λέω ότι είναι μεγάλο παιδί και θα πίνει το γάλα του με το ποτηράκι, όπως η αδερφή του και δείχνει να συμφωνεί (μερικές φορές μου το λέει κιόλας) αλλά τελικά πίνει 50ml, το παρατάει κι έρχεται στο στήθος μου. Τι με συμβουλεύετε να κάνω;
Αγαπητή αναγνώστρια,
Πόσο όμορφο που δηλώνετε περήφανη μητέρα δύο παιδιών! Να χαίρεστε την οικογένειά σας και τους πολύτιμους ρόλους που αναπτύσσετε μέσα σ’ αυτήν.
Ένας από τους πολύτιμους ρόλους είναι και αυτός της μητρότητας. Η μητέρα καλείται να είναι διαθέσιμη, τρυφερή, παρούσα, υπεύθυνη. Αγαπά χωρίς όρους. Δίνει ζωή και διδάσκει ζωή. Μέσα από τη σχέση με τα παιδιά της, τα μαθαίνει να αγαπούν τη ζωή, να σχετίζονται, να εμπιστεύονται, να μεγαλώνουν. Ένα πρώτο στάδιο του μεγαλώματος είναι το θέμα που σε αυτήν τη φάση διαπραγματεύεστε, αυτό του απογαλακτισμού.
Το αγόρι σας χρειάζεται την καθοδήγησή σας και την τρυφερή ματιά σας για να μπορέσει να αφομοιώσει το νέο βήμα που του προτείνετε. Είναι αναμενόμενο να αντιδρά στην αλλαγή και να επιδιώκει να βρεθεί στην οικεία κατάσταση που του προκαλεί ηρεμία. Δεν είναι εκείνος που από μόνος του θα επιδιώξει να προχωρήσει, ούτε χρειάζεται να ανησυχείτε που δυσκολεύεται. Δυσκολεύεται γιατί του προτείνετε να αλλάξει κάτι που έχει ήδη κατακτήσει. Έτσι δε γίνεται, όμως, με όλα τα βήματα; Χρειάζεται να τον φροντίσετε με σιγουριά, σταθερότητα και τρυφερότητα. Να του προτείνετε έναν άλλον τρόπο, τον οποίο θα κατακτήσει και θα τον χαρεί. Παίρνετε λοιπόν, την ευθύνη όχι γιατί επιθυμείτε να τον ζορίσετε, αλλά γιατί εσείς ξέρετε ότι είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα, ενώ εκείνος δεν το ξέρει. Χρειάζεται να του το δείξετε, χρειάζεται να τον υποστηρίξετε και να τον εμπιστευτείτε!
Μέσα σε όλα αυτά τα μαθήματα που δίνετε καθημερινά στα παιδιά σας, μην ξεχνάτε ότι υπάρχει και ο σύζυγός σας, ένας πολύτιμος πατέρας για τα παιδιά σας, ένας πολύτιμος σύντροφός για εσάς. Η σχέση σας θα προχωράει εσάς κι εσείς θα προχωράτε τα παιδιά σας!
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
