Πάντα πίστευα, επίσης, ότι ο κόσμος μας μπορεί να γίνει καλύτερος και πως η παιδεία είναι ο μόνος δρόμος. Η σωστή διαπαιδαγώγηση των μικρών μας ίσως είναι η αφετηρία για μια κοινωνία χτισμένη στην αλληλεγγύη και το σεβασμό, τα όρια και την ασφάλεια. Μια κοινωνία αγάπης. Και η διαπαιδαγώγηση δεν έρχεται μόνο από κατηχήσεις και βιβλία, αλλά κι από τις πράξεις μας! Αυτές θα μιμηθούν τα τέκνα μας, κι αυτές θα εξελίξουν πιο μετά.
Σκεφτείτε, μόνο, πως αν ενώσουμε όλες μαζί το σθένος μας, η δύναμή μας θα πολλαπλασιαστεί. Σκεφτείτε πως αν αθροίσουμε την αγάπη μας, το αποτέλεσμα θα πνίξει όλο το μίσος. Σκεφτείτε πως αν η βοήθεια που θέλουμε να δώσουμε δεν έμενε μέσα στους τοίχους του σπιτιού αλλά απλωνότανε παντού, θα ήμασταν λιγάκι πιο ευτυχισμένοι. Σκεφτείτε τα παιδιά να συμμετείχαν σε όλο αυτό και να γινόταν βίωμά τους. Σκεφτείτε το και πείτε μου ειλικρινά: δε θα άλλαζε λιγάκι ο κόσμος;
Δεν είμαι αφελής. Ονειροπόλα ίσως, μα όχι αφελής. Γνωρίζω πως αυτό θα πάρει χρόνια και πως θα ξεκινήσει από τα μικρά και καθημερινά. Και μερικά από αυτά τα μικρά σας παραθέτω παρακάτω, ούσα σίγουρη πως μπορείτε να σκεφτείτε άλλα τόσα, ακόμα μεγαλύτερα. Εύχομαι μια μέρα οι ιδέες σας να μεγαλώσουν τόσο που όχι μόνο θα φτάσουν μέχρι τα δικά μου αυτιά, αλλά θα δω την κόρη μου να μεγαλώνει με τα μικρά σας θαύματα στην τσέπη.
Δεν πετάμε ποτέ φαΐ
Αν περισσεύει φαγητό ή κάτι από την «αποθήκη» μας τείνει να χαλάσει, είτε το καταναλώνουμε άμεσα είτε το δίνουμε στην μαμά που μένει λίγα σπίτια μακριά μας. Έτσι, βοηθάμε άλλες οικογένειες με τρόπους που ίσως και να μην είχαμε σκεφτεί…. Καταρχάς, πολλές μαμάδες έχουν τόσο περιορισμένο χρόνο που το καθημερινό μαγείρεμα είναι βραχνάς. Πόσο ωραία έκπληξη θα ήταν εάν έβρισκαν έτοιμο φαγητό γυρνώντας κουρασμένες το απόγευμα στο σπίτι. Επίσης, είναι αρκετές οι οικογένειες που δυσκολεύονται με τα εβδομαδιαία ψώνια. Ίσως περάσατε κι εσείς από αυτήν την άβολη κατάσταση που τα παιδιά πρέπει να φάνε μεσημεριανό και τα ντουλάπια είναι άδεια. Η αξιοπρέπεια των γονιών δύσκολα θα τους επιτρέψει να χτυπήσουν τη πόρτα του γείτονα για λίγες πατάτες. Εάν, όμως, τα ταπεράκια πηγαινοέρχονται έτσι κι αλλιώς, βοηθάμε σιωπηλά χωρίς να κάνουμε τον άλλον να νιώσει άσχημα ή μειωμένος. Η βοήθεια και η αλληλεγγύη δεν είναι απλά δυο λέξεις όμορφες. Είναι συνθήκες απαραίτητες για να έναν κόσμο όμορφο που δεν τον αναγκάζεις να επαιτεί, αλλά είσαι δίπλα του να του σταθείς εάν κι εφόσον έχει ανάγκη. Κι αν οι υπόλοιποι ντρέπονται να βγουν κρατώντας ταπεράκια, σας προκαλώ να κάνετε το πρώτο βήμα!
Επίδειξη μόδας
Πάλι φθινόπωρο κι ανοίγεις τη «ρουχο – βαλίτσα» με τα χειμωνιάτικα για να διαπιστώσεις πως οι φόρμες και τα κοτλέ παντελονάκια που είχες φυλαγμένα από πέρσι, κάνουν το μικρό σου αγγελούδι να θυμίζει χόμπιτ. Οι επιλογές είναι δύο: είτε δίνεις τα περσινά (σχεδόν καινούρια) ρούχα της βαλίτσας και παίρνεις σβάρνα τα πολυκαταστήματα για ψώνια, είτε διοργανώνεις μια φαντασμαγορική επίδειξη μόδας!
Προσκλήσεις, φλας και πασαρέλα είναι προαιρετικά αλλά και το αλατοπίπερο της όλης διοργάνωσης. Καλείς μαμάδες με παιδιά και τις «ρουχο-βαλίτσες» τους με όσα αποφάσισαν πως πρέπει να χαρίσουν. Το σαλόνι θα μετατραπεί σε πασαρέλα, τα μικρά ζιζάνια σε top models και οι μαμάδες σε επιδέξιους μόδιστρους που θα ξεχωρίζουν τα ρούχα ανά μέγεθος και χρώμα για να διευκολύνουν το ποιος θα φορέσει τι. Ρούχα, χορός, φρούτα και πατατάκια, ανάμεικτα με γέλια παιδικά, τραγούδια και φωνούλες. Στο τέλος του event, κάθε παιδί θα φύγει με τη «ρουχο-βαλίτσα» του γεμάτη με εφόδια: καινούρια ρούχα, μια όμορφη μέρα με τους φίλους του, την αξία της ανταλλαγής και ένα υπέροχο ρήμα στις αποσκευές του: το ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ.
Κυκλικό baby sitting
Τετάρτη πρωί, τέσσερις μαμάδες μιλάμε έξω από το σχολείο. Οι κόρες μας είναι κολλητές, οπότε η μοίρα έδεσε κι εμάς… «Το Σάββατο έχω να πάω στο γάμο μιας παιδικής μου φίλης και δεν έχω πού να αφήσω την μικρή » λέει η μία συνοφρυωμένη. «Κι εγώ θα ήθελα να πάω σε μία συναυλία με τον άντρα μου το επόμενο Σάββατο, αλλά τώρα με το παιδί δε γίνεται…» λέει η δεύτερη με μάτια βουρκωμένα. «Τέσσερεις εμείς, τέσσερα και τα Σαββατοκύριακα του μήνα» σκέφτηκα δυνατά και όλες οι μαμάδες κοιταχτήκαμε στα μάτια συνωμοτικά. Εάν πιστέψουμε τον Κοέλιο, το Τέσσερα ήταν ο μαγικός αριθμός που έστειλε το σύμπαν για να αρχίσουμε κι εμείς να εφαρμόζουμε το κυκλικό baby sitting. Η ιδέα είναι απλή και σίγουρα έχει ξαναγίνει… Κάθε Σάββατο βράδυ, τα κορίτσια μας περνούν το χρόνο τους μαζί και οι μαμάδες βρίσκουν ευκαιρία να ξεκουραστούν, να βγουν ή να διευθετήσουν ανειλημμένες υποχρεώσεις. Κάθε μαμά αναλαμβάνει τη φύλαξη των κοριτσιών για ένα Σάββατο το μήνα, κι έτσι είμαστε όλοι ευχαριστημένοι! Τώρα, για το πώς θα περνάνε τα παιδιά μας αυτά τα σαββατόβραδα, οι «θεματικές» ιδέες που έπεσαν στο τραπέζι, θα έκαναν μέχρι και τον Κοέλιο να σαστίσει, οπότε τις φυλώ για επόμενο άρθρο.
Ηθική και ουσιαστική συμπαράσταση
Εάν κάτι έμαθα τα τελευταία δέκα χρόνια ως μαμά, είναι η στήριξη κι η κατανόηση που δύναται να δώσει η μία στην άλλη. Ακόμα κι αν κάποιος απορεί τι κάνεις όλη μέρα, γιατί δεν τάισες στην ώρα του το παιδί, γιατί είσαι πάλι κουρασμένη, κι άλλα πολλά που σίγουρα έχετε ακούσει, υπάρχει δίπλα μια μαμά που θα σου χαμογελάσει ειλικρινά, χωρίς επίκριση, χωρίς προσποίηση αλλά με κατανόηση κι αγάπη. Το έκανα, το εισέπραξα, και σας καλώ να το μοιράζετε σε όλους αυτό σας το χαμόγελο. Όλοι χρειάζονται κάποιον να τους αποδεχτεί και να τους κατανοήσει…
Η αλήθεια είναι πως είχα κι άλλες, πολλές, ιδέες σημειώσει, αλλά έχω από ώρα ξεπεράσει τον αριθμό των λέξεων που έπρεπε να γράψω. Ολοκληρώνω, λοιπόν, το άρθρο μου, έχοντας στο μυαλό μου όλες εσάς που καθημερινά, το γέλιο σας και το κουράγιο σας με κάνει να μην νιώθω αδύναμη και μόνη.
