«Mην με κρίνετε.
Αν κάνω παράπονα για τα παιδιά μου, μη λέτε ότι δεν τα αγαπώ.
Αν λέω πόσο υπέροχα είναι, μη λέτε ότι κοκορεύομαι. Δεν ξέρετε πόσο χρόνο περνάω να τα φροντίζω και να τα αγαπάω.
Αν είμαι ειλικρινής όσον αφορά τη μητρότητα, μη λέτε ότι γκρινιάζω. Δεν ξέρετε πόσα χρόνια πέρασαν που δεν μπορούσα να πω σε κανέναν πόσο φοβισμένη ήμουν.
Μην κρίνετε τη μαμά που δεν θηλάζει. Μην την αποκαλείτε τεμπέλα. Δεν ξέρετε αν προσπαθούσε για μήνες να τα καταφέρει. Δεν την είδατε να πηγαίνει σε ειδικούς για θηλασμό […]. Δεν ξέρετε το ταξίδι της.
Μην κρίνετε τη μαμά που θηλάζει δημόσια. Δεν ξέρετε αν σήμερα ήταν η μέρα που αποφάσισε να το κάνει. Δεν ξέρετε πόσο σκληρά δούλεψε για να μπορεί να θηλάζει ακόμη. Μην υποβιβάζετε την πράξη μιας μαμάς να ταΐζει το μωρό της.
Μην κρίνετε τη μητέρα που μαλώνει δημόσια τα παιδιά της. Δεν ξέρετε αν είναι η πιο υπομονετική γυναίκα στον κόσμο. Δεν ξέρετε αν είναι πάντα ήρεμη και ευγενική, αλλά έφτασε εκείνη τη στιγμή στα όριά της από την κούραση. Μην την αποκαλείτε κακή μαμά, όταν δεν ξέρετε όλα αυτά που κάνει.
Μην κρίνετε τη μαμά που ασχολείται με το κινητό της. Δεν ξέρετε αν απαντάει σε email της δουλειά της. Αν δουλεύει από το κινητό της, αν κοιτάζει μια συνταγή για να μαγειρέψει το βράδυ στην οικογένειά της ή αν μιλάει στη μαμά της που είναι μακριά.
Μην κρίνετε την εργαζόμενη μαμά γιατί δουλεύει για να παρέχει τα πάντα στο παιδί της.
Μην κρίνετε τη μαμά που μένει στο σπίτι, γιατί κάνει δουλειά 20 ατόμων αφιλοκερδώς.
Μην κρίνετε τη χωρισμένη μαμά. Τα καταφέρνει μια χαρά μόνη της και έχει το ρόλο και των δύο γονιών. Έφυγε από έναν κακό γάμο, στάθηκε στα πόδια της και αποτελεί πρότυπο για τα παιδιά της.
Μην κρίνετε τη μαμά που τρώει απ’ έξω με τα παιδιά της. Δεν ξέρετε αν είναι πολύ κουρασμένη για να μαγειρέψει, αν ήθελε να βγει από το σπίτι και να κεράσει τα παιδιά της, κάνοντάς τα χαρούμενα. Δεν ξέρετε τις δυσκολίες της. Μπορεί να φυτεύει τα δικά της λαχανικά στο μπαλκόνι. Δεν το ξέρετε.
Μην κρίνετε τη μαμά που δεν έχει χάσει τα κιλά της εγκυμοσύνης. Ακόμη επουλώνει πνευματικά και σωματικά, μετά τη γέννα. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να κόψει τα γλυκά.
Κάθε μαμά έχει τη δική της ιστορία και ακολουθεί το δικό της, δύσκολο μονοπάτι. Δεν ξέρετε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, τις δυνάμεις και τις αδυναμίες της… Δεν ξέρετε για τη ζωή της. Κάθε μέρα κρίνει η ίδια τον εαυτό της. Κάθε μέρα βάζει τα δυνατά της για να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί. Αντί λοιπόν, να την κρίνετε χαρίστε της ένα χαμόγελο,[…] πείτε της ένα μπράβο, καθησυχάστε την, όταν έχει φοβίες. Και προτού αρχίσετε να κρίνετε και να κατηγορείτε μια μαμά να θυμάστε ότι πρώτα πρέπει να μπείτε στη θέση της και να κάνετε τη δική της διαδρομή.»
Πηγή: scarymommy.com
