Μιλάμε για εποχές που ο κόσμος κάπνιζε στα λεωφορεία και το ξύλο ήταν ο τρόπος να διδάξεις τρυφερά στο παιδί ότι είναι μπουμπούνας -κι οι μπουμπούνες τιμωρούνται.
Ευτυχώς τ’ αφήσαμε πίσω μας όλα αυτά τα μεσαιωνικά και περάσαμε με ψηλά το κεφάλι στην εποχή που, ναι, μπορεί να βρίθει κριτικής για κάθε ασήμαντη ή κομβική γονεϊκή επιλογή, αλλά αν μη τι άλλο, πέντε βασικά πράγματα τα ‘χει λύσει.
Για παράδειγμα:
Όποιος βάζει το παιδί του στο μηχανάκι χωρίς κράνος είναι κοινωνικά και εγκεφαλικά ηλίθιος. Απλά τα πράγματα.
Θα μπορούσαμε να μην γράψουμε άλλα αφού -για τον Θεό, ρε παιδιά- το «γιατί» το λες και αυταπόδεικτο! Ωστόσο, για κάθε βλαμμένο που εκθέτει σε τέτοιο κίνδυνο το παιδί του, πρέπει να υπάρχει μια φωνή που να του λέει «ΠΑΣ ΚΑΛΑ, ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ;». Μπας και καταλάβει.
Επιχείρημα Πρώτο:
Η ασφάλεια των παιδιών σου είναι υποχρέωσή σου όχι απλά δικαίωμά τους.
Θες να μην τους διαβάσεις κανένα βιβλίο ποτέ; Βαριέσαι να παίζεις με τις ώρες ή δεν έχεις λεφτά για cool προσχολικές δραστηριότητες, παιδικά θέατρα και ψαγμένα εργαστήρια; Οκ, τι να κάνουμε, τα ‘χει αυτά η ζωή. Το να φροντίζεις να είναι υγιή και ασφαλή, όμως, δεν είναι κάτι που επαφίεται στην καλή σου διάθεση ή στην οικονομική σου κατάσταση. Πρέπει να το κάνεις, αλλιώς είσαι ανίκανος να έχεις παιδιά.
Επιχείρημα Δεύτερο:
Το «δεν παθαίνει τίποτα για 2 τετράγωνα» στο υπέγραψε κάποιος και το ‘χεις κάνει σημαία;
Το να πιστεύεις ότι η στατιστική και οι πιθανότητες είναι αιωνίως με το μέρος σου σε καθιστά στην καλύτερη περίπτωση αφελή και στη χειρότερη εγκληματία. Αν θες να παίζεις με τις πιθανότητες και να ζεις τη ζωή στα άκρα, ανέβα στον Όλυμπο με πατίνι. Μην βάζεις το παιδί του οποίου η ζωή εξαρτάται απ’ τις επιλογές σου, στο μηχανάκι χωρίς κράνος.
Επιχείρημα Τρίτο:
Αν για κάποιο μυστηριώδη λόγο δεν σου αρκεί το επιχείρημα «η επιλογή σου μπορεί να σκοτώσει το παιδί σου», έχε υπ’ όψη σου ότι αυτό που κάνεις είναι παράνομο.
Το κράτος λέει: αν δεν καταλαβαίνεις τι είναι εγκληματικό, θα σε αποτρέψω απ’ το να το κάνεις απειλώντας σε με βαριές τιμωρίες. Έτσι, ο νέος ΚΟΚ ορίζει αφαίρεση πινακίδων και άδειας ικανότητας οδήγησης, για τέτοιες ανεύθυνες περιπτώσεις.
«Επίμετρο»
Συγχωρήστε μας αν γίναμε δηκτικοί, αλλά η μόνη περίπτωση που επιτρέπεται να γίνει κανείς «κακός» με άλλους γονείς (νομίζουμε) είναι ακριβώς αυτή: όταν λειτουργούν εγκληματικά. Αν η μαμά στο δίπλα διαμέρισμα χτυπάει τα παιδιά της, θα κινήσεις γη και ουρανό για να σταματήσει. Αν τα εκθέτει σε κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις χωρίς ξύλο, αλλά με οδική ανευθυνότητα, πρέπει να κάτσεις ήσυχα στη γωνιά σου;
